کتاب «گلچینی از نقاشان معروف جهان» نوشته علیرضا غیبی در نوبت اول خود چندی پیش توسط انتشارات رستم و سهراب به چاپ رسیده است.
این کتاب به معرفی 40 نقاش معروف جهان میپردازد. که لیست این هنرمندان به این شرح است:
ایوان ایوازوفسکی، میکل آنز، کلارا آبکار، پیتر بروگل مهتر، ساندرو بوتچیچلی، کمال بهزاد، پابلو پیکاسو، جکسون بولاک، پیتر پل روبنس، نیکولا پوسن، ویلیام ترنر، وین تیبو، چی با یاشی، سالوادور دالی، ژاک لوئی داوید، لئوناردو داوینچی، آلبرشت دورر، رافائلو سانتسیو، پیر آگوست رنو آر، شانگ زیائو دونگ، آمریتا شرگیل، محمود فرشچیان، یوهانس فرمیر، فریدا کالو گوستاو کلیمت، کمال الملک، کاراواجو، جان کانستبل، واسیلی کانینسکی، فرانسیسکو گویا، ال گرکو، پل گوگن، رنه مارگریت، کلود مونه، زائو ووکی، رامبرانت، ونسان ونگوگ، دیگو ولاسکز، دیوید هاکنی، ریچارد همیلتون
در پیشگفتار این کتاب آمده است:
انسان از وقتی دنیای پیرامون خود را شناخت سعی کرد آن را بهگونهای تصویرسازی کند و آن نیازمند به خلاقیت و توجه به چیزهای پیرامون خود و گذاشتن اثری از خود در غارها، سنگها، الواح گلی و ابزارهای ابتدایی آن موقع بود.
کشف رنگها، سفید و سرخ و سبز و ... و استفاده از آنها در دیوار غارها و ... سرعت این انتقال را دوچندان کرد و انسان دریافت چیزهایی که میبیند را میتواند به صورت نقاشی و بعد خط تصویری که منجر به پیدایش خط شد برای آیندگان به جا بگذارد ...
دنیای پیرامون ما پر از نقشها و نگارهای طبیعی است که خالق هستی چنان زیبا آنها را ترسیم کرده است که زبان و فهم از بیان آن قاصر است.
انسان همیشه در حال پیشرفت است و ما نسبت به گذشتگان از انباشتهها وامکانات فراوانی برخوردار هستیم و سبکهای نقاشی و نقاشان بزرگ سهم بسزایی در پیدایش این علم داشته است و فراز و فرودهایی همچون تاریخ بر پیکر آن وارد شده است که درک درست از شرایط و سبکهای نقاشی و منطقی و عقلایی ما را به سمت خالق هستی که زیبا خلق کرد و زیبایی را دوست دارد باید رهنمون سازد. این که اثرهای نقاشی انسان را از خود بیگانه سازد و تصویر درستی از جهان پیرامون ما و زندگی به ما ندهد به منزله دنیای پوچ و غیرقابل فهم خواهد بود که بسیار سخت و از منطق و عقل به دور است. بلکه نقاشان بزرگ که بزرگان این علم هستند با استفاده از استادی خود در سبکهای هنر نقاشی همانند علم کلام کم گوی و گزیده گوی برای جامعه نفی و بهره برسانند و نباید در این وادی به سرگردانی و پوچی رسید و از این هنر میتوان آیینه تمام نمای خداوند در هستی شد و زیبا خلق اثر کرد و مردم هم از آن حظ و لذت ببرند.
نظر شما