به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، علی انسانی در این شعر آورده است:
چشم پدر به راه بود ای پسر بيا
تا جان نرفته از تن او زودتر بيا
از پشت ابرای قمر فاطمي درآي
تا شب به در رود چون فروغ سحر بيا
هم صاحب‌الزمانی و هم صاحب عزا
بهر نماز بر تن پاک پدر بيا
افتاد جام آب ز بس دست لرزه داشت
در پيکرش نمانده توانی ديگر بيا
در احتضار باشد و چشم انتظار تست
بازست اين دو پنجره بر ره ز در بيا
بياشک مردم از پي تشييع آمدند
خاکي نمانده شيعه چه ريزی به سر بيا
صاحب عزا به ختم حضورش مسلم است
مردم تمام منتظر ای منتظر بيا
پاره، جگر شده‌ست و جگرپاره
ای پاره‌ی جگر بر پاره‌جگر بيا
چهارشنبه ۱۳ مهر ۱۴۰۱ - ۰۹:۰۰
نظر شما