بهمن ابراهیمی کارگردان مستند «اپوش» که متقاضی حضور در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» شده است، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)‌؛ درباره این اثر و معنی نام انتخاب شده برای آن گفت: «اپوش» به معنای دیو و دشمن خرمی و سرسبزی است و محتوای این مستند نیز درباره شرایط زیست‌محیطی کوهستان الوند و خشکسالی‌های پیش آمده برای این منطقه است. در این مستند محیط زیستی به مشکلات، تخریب‌ها و کم‌آبی‌های کوهستان الوند می‌پردازیم.

او ادامه داد: علت انتخاب این نام نیز برای چنین تخریب‌هایی است، افرادی که با تغییر کاربری زمین‌ها، از بین بردن مراتع و ... نقش آن دیوی را دارند که باعث نابودی خرمی و سرسبزی این منطقه شده‌ است. من 10 سال است که در این منطقه مستندهای محیط زیستی، حیات وحش، گردشگری و ... ساخته‌ام و الان شاهد این موضوع هستیم، کوهستانی که آب تالاب هورالعظیم در خوزستان و همچنین دریاچه استادان در اصفهان را تامین می‌کرد، دامنه‌های خود دچار خشکسالی شده است.

این مستندساز درباره علت ساخت مستندی با چنین موضوعی بیان کرد: به هر صورت همه افراد یک جامعه خواه یا ناخواه درگیر خشکسالی رخ داده می‌شوند و مستندسازی که در حوزه محیط زیست و حیات وحش فعالیت می‌کند و همچنین 10 سال در کوهستان الوند تحقیق و پژوهش داشته و فیلم ساخته است قطعا همچنان درگیر ساخت اثری برای محیط زیست این منطقه به ویژه در شرایط خشکسالی خواهد بود.

او افزود: تا امروز هر اثری که درباره کوهستان الوند تولید شده است درباره زیبایی، سرسبزی و خرمی این محدوده بوده است اما این کوهستان در شرایطی قرار گرفته که شاید تا چند سال آینده حیاتی را در دامنه‌های آن شاهد نباشیم چراکه در سال‌های گذشته پوشش گیاهی کوهستان الوند بالای 60 درصد بود اما امروز پوشش گیاهی این منطقه به زیر 18 درصد رسیده است.

به گفته ابراهیمی کارگردان مستند «اپوش»، ساخت این فیلم نزدیک به 2 سال زمان برده و در این میان برای تحقیق و پژوهش از کوهستان الوند به خوزستان نیز سفر کرده است.

این کارگردان درباره چالش‌ها و سختی‌هایی که هنگام ساخت این مستند با آن درگیر بوده است، توضیح داد: یکی از چالش‌هایی که در ساخت این مستند با آن درگیر شدم، اتفاق غیرقابل پیش‌بینی بود که در مسیر سفر به خوزستان مورد هجوم سارقان قرار گرفتم ولی خوشبختانه به خیر گذشت و درنهایت به ادامه روند ساخت مستند بازگشتم. البته که باید بگویم پرداخت به چنین موضوعاتی ممکن است از دید برخی مدیران تلخ و سیاه‌نمایی به نظر برسد اما باید بدانیم که ساخت این مستندها در راه روشنگری است و علت آن آگاهی بخشی و اطلاع‌رسانی برای رسیدن به یک راه حل تاثیرگذار است.

او درباره جشنواره «سینماحقیقت» عنوان کرد: من به عنوان فیلمسازی که به صورت اختصاصی در حوزه محیط زیست فعالیت می‌کنم تا چند سال پیش معتقد بودم این آثار جایگاه باید را در جشنواره «سینماحقیقت» ندارند و شاید آنطور که درخور اهمیت این آثار است، به آن‌ها توجه نمی‌شود اما خوشبختانه در چند سال اخیر این مشکل برطرف شده و اهمیت ویژه‌تری به این حوزه مهم مستندسازی داده شده است و در جشنواره «سینماحقیقت» دیده می‌شوند که من به شدت به این رویکرد جشنواره امیدوار هستم.

ابراهیمی در پایان درباره حضور در جشنواره «سینماحقیقت» برخلاف برخی تحریم‌ها تاکید کرد: من معتقدم اگر ما به دنبال انتقادات واقعی، پژوهش شده و اصلاحی هستیم محل آن قطعا جشنواره «سینماحقیقت» است. من به عنوان یک مستندساز محیط زیست انتقادم را به مدیران و شرایط محیط زیستی پیرامون خود را از طریق فیلمی که می‌سازم بیان می‌کنم و دیگر مستندسازان نیز به همین شکل انتقادات خود را عنوان می‌کنند چراکه آثار مستند در ذات خود نقد و اصلاح را به همراه دارند به همین دلیل این جشنواره می‌تواند محلی برای گفتگو و بیان نقدهای سازنده باشد و اهمیت آن نیز در ایجاد چنین فضایی است.