رضا ماحوزی دانشیار فلسفه مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) بیان کرد: نمایشگاه کتاب یک فستیوال بزرگ است و از طرفی ایران نیز از نظر تعداد نشر، در جهان مطرح است. ما در کشورهای دیگر این میزان انتشارات را نداریم.

وی ادامه داد: ایران یکی از پرتعدادترین‌ ناشران جهان را دارد و فستیوالی به این بزرگی که بتواند اعضای نشر را دور هم جمع کند، فی‌نفسه ارزشمند است.
 
وی افزود: البته درباره اجرای نمایشگاه، نکته‌هایی وجود دارد چه از نظر جانمایی غرفه‌ها و چه از نظر فنی و خنک بودن سالن‌ها. هر سال ممکن است با سال دیگر فرق کند، بعضی سال‌ها خوب مدیریت می‌شود اما بعضی دوره‌ها، اینطور نیست. به صورت کلی شاید نشود درباره‌اش حرف زد، سال‌هایی بوده که ما رضایت بالایی از نمایشگاه داشتیم. سال‌هایی نیز بوده که به شدت نسبت به اجرا نقد داشتیم.
 
ماحوزی عنوان کرد: قضاوت و داوری درباره اینکه نمایشگاه چگونه است باید پسینی باشد نه پیشینی؛ بعد از برگزاری نمایشگاه می‌شود آن را قضاوت کرد. فی‌نفسه من طرفدارش هستم و برگزاری این نمایشگاه را ارزشمند می‌دانم. به‌صورت کلی این رویداد یک فرصتیست که می‌توان از آن به خوبی بهره‌برداری کرد. ما به صورت حرفه‌ای باید از زاویه ارتباطات به این رویداد نگاه کنیم که ارزش این رویدادهای بزرگ را دریابیم.
 
وی اضافه کرد: اما نکته‌ای که شاید نیاز به ترمیم داشته باشد نسبت بخش بین‌الملل به بخش داخلی است؛ برخی از نمایشگاه‌های معتبر که در جهان برگزار می‌شود تفکیکی میان بخش خارجی و داخلی ایجاد نمی‌کنند؛ حداقل نه اینطور که ما در نمایشگاه کتاب تهران بین بخش بین‌الملل و داخلی تفکیک ایجاد می‌کنیم. شاید این موضوع به تعداد ناشران ما برگردد که نسبت به کشورهایی مثل آمریکا، تعداد ناشران ما بسیار زیاد است و ادغام این دو بخش در یکدیگر کار سختی است. در هر صورت تفکیک میان بخش داخلی و خارجی مانعی برای دسترسی به هدف ارزشمندی است که نمایشگاه دنبال می‌کند.
 
ماحوزی گفت: به یک نحوی کنار هم نشاندن بخش داخلی و بین‌الملل از این جهت است که استفاده لازم را از یکدیگر ببرند چه به لحاظ انتقال تجربه یا لینک زدن با یکدیگر؛ ارتباطات تازه‌ای را آغاز کنند. از همین رو به عقیده من آسیب همه ساله نمایشگاه کتاب تهران، همین جدایی بخش بین‌الملل از داخلی است.
 
وی ادامه داد: من نزدیک به 20 سال است که این رویداد را به صورت جدی پیگیری می‌کنم و در تمام این 20 سال ندیدم که آنچه در نمایشگاه‌های جهانی مانند پاریس و فرانکفورت اجرا می‌شود در نمایشگاه کتاب تهران نیز اجرا شود. به نظرم وزارت ارشاد باید حتما یک فکری درباره این موضوع داشته باشد.
 
ماحوزی همچنین کتاب‌های مدیریتی در حوزه دانشگاه و جامعه را برای خرید از نمایشگاه پیشنهاد کرد. او گفت: در حوزه دانشگاه و جامعه، کارهای خوبی در حوزه تاریخ شفاهی صورت گرفته است و تجربیات اساتیدی که سابقه دانشگاهی داشته‌اند منتشر شده است. این مدل کتاب‌ها از دو جهت ارزشمند است.
 
وی اضافه کرد: اول اینکه به ما توضیح می‌دهد که چگونه به اینجا رسیده‌ایم و عقبه قبلی ما چه هست. دوم اینکه بسیاری از اساتید و دانشگاهیان همواره در صدد بودند که به نحوی مقوله دانشگاه و صنعت را به یکدیگر پیوند بزنند. بازخوانی طرح‌های پیشنهادی آن‌ها و تلاش‌هایی که کردند حتی اگر ناکام مانده باشد می‌تواند به کمک ما بیاید تا بینشمان را مجهزتر کنیم. از همین رو پیشنهاد می‌کنم این کتاب‌ها و خاطرات رؤسای دانشگاه‌ها خوانده شود؛ افرادی که هم دستی در دولت داشته‌اند و هم دستی در جامعه دانشگاهی.
 
ماحوزی درباره کتاب‌هایی از خود که امسال در نمایشگاه کتاب عرضه می‌شود بیان کرد: کتاب «فرهنگ و دانشگاه» یک مجموعه مقاله است از گفتارهایی که در کنفرانس اسفند 1400 در مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی برگزار شده است. کتابی هم تحت عنوان «فارابی» اسفند سال گذشته توسط همین مؤسسه منتشر شد که درباره زندگی، آثار و احوال فارابی است و این آثار در نمایشگاه کتاب ارائه می‌شود.