خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)-حسن طالبیان شریف: شهر مشهد را بخاطر وجود حرم مطهر امام رضا علیه السلام،«پایتخت معنوی ایران»، نامگذاری کرده اند. گاهی مشهد «مقدس» نیز می گویند. این تقدس و معنویت، ناشی از وجود حرم مطهر امام رضا علیه السلام در این شهر است.
امام رضا علیه السلام، وجود مبارکی هستند و برکات وجودی ایشان به همه عالم وجود، می رسد. هر کجا حضور دارند، برکت، به همراه خود می آورند. به حسب ظاهر، در زمان زنده بودن برکات ظاهری ایشان، برای کسانی که با ایشان، مانوس و مجاور بودن، محسوس بود.
هنگامی که امام رضا علیه السلام در دنیا زندگی می کردند، برای همسر، فرزندان، پدر و مادر، برادران و خواهران، فامیل، همسایگان، مردم مدینه، برکت داشتند. برکات وجودی ایشان به همه می رسید. چه قبل از امامت و چه بعد از امامت، برکات وجودی امام رضا علیه السلام به مردم می رسید. به پدر و مادر خویش، خدمت می کردند و با اخلاق خوش، به آنها لطف و محبت و احسان می کردند. برای پدر و مادر خویش، دعای خیر می کردند، نیازهای ظاهری آنها را قبل از آن که حاجت خود را بیان کنند، در حد توان خود، برآورده می کردند. به آنها، خدمات مادی و معنوی می دادند. به برادران و خواهران خود، کمک می کردند و آنها، از برکات مادی، علمی و معنوی امام رضا علیه السلام بهره می بردند؛ فوق آنچه انتظار داشتند و توقع داشتند که یک برادر و خواهر مهربان، به آنها کمک نماید.برای توسعه رزق و روزی مادی و معنوی آنها دعا می کردند؛ حقوق شرعی و اخلاقی آنها را رعایت می کردند. به آنها رسیدگی می کردند.زمینه ازدواج و... آنها را فراهم می کردند. در حد توان، مشکلات زندگی ایشان را برطرف می کردند.
نسبت به همسر و فرزندان خود نیز اینگونه بودند. در کمال لطف، مهربانی، صفا و صمیمیت و رافت بودند. هر جا که ایشان بودند، با خود برکت می آوردند. نه تنها برای همسر و فرزندان خود، برای پدر و مادر، برادران، خواهران و فامیل خود، بلکه برای مردمان محله، شهر و دیار خود برکت به همراه می آوردند. مادی و معنوی. آنهایی که به فرمایشات و راهنمایی های ایشان، گوش می دادند، از برکات آن برخوردار می شدند و آنها که بی اعتنا بودند، محروم می شدند. ایشان خطرات مادی و معنوی، دنیوی و آخروی را برای دیگران، بیان می نمودند. به آنها تذکر می دادند، هر کس گوش می داد و به فرمایشات ایشان، عمل می کرد، از خطرات، در امان می ماند و آنها که بی اعتنا بودند،ضرر و زیان می دیدند.
برکات علمی و معنوی امام رضا علیه السلام، به هر جا می رسید، رشد علمی و معنوی به آنها می داد؛ ایمان و یقین مردم را افزایش می داد؛ آنها را عابد، زاهد، متقی، خوش اخلاق، با بصیرت و آگاه می نمود. گناهان و اخلاق زشت را از آنها دور می کرد، پاک و پاکیزه می کرد. مستجاب الدعوه می کرد. رشد معنوی می داد. چشم و گوش برزخی و ملکوتی آنها را باز می کرد. آنها را رفیق و انیس و همنشین ملائکه می کرد. آنها که دستورات علمی و معنوی امام رضا علیه السلام را کامل، به جا می آوردند، چشمه های علم و معرفت بر دل آنها،جوشش می گرفت؛ در ملکوت به روی آنها باز می شد؛ چشم و گوش ملکوتی آنها باز می شد.
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنی است، آن بینی.
به قول سعدی:
طیران مرغ دیدی، تو ز پای بند شهوت، به در آی تا ببینی طیران آدمیت.
آری، وقتی شخصی به دستورات و تعالیم اسلام، به طور کامل، عمل کند، چنان رشد می کشد که تصورش هم مشکل است. طی الارض، طی المائ، طی السما، همنشینی با ملائکه، دیدن ملائکه، گفتگو با ملایکه و..، همنشینی با ملکوتیان، ارواح مومنین، اولیا الله، انبیا و اوصیا و انس و گفتگوی با آنها، از برکات آن است.
امام رضا علیه السلام، خود در عالی ترین درجه ایمان، یقین، اخلاق، زهد، معنویت، تقوا، عبادت و.... بودند و به آخرین درجه کمال رسیده بودند که تصور آن برای بزرگان معنوی، مشکل است چه برسد که ما افراد عادی بتوانیم آن کمالات را تصور کنیم.
اگر به دستورات علمی و معنوی امام رضا علیه السلام آشنا شده و در حد توان، به آن عمل نماییم، به اندازه ظرفیت و استعداد وجودی خود، پرتوی از کمالات علمی و معنوی خوبان و صالحان نیز در ما به وجود می آید و ما هم ملکوتی می شویم و می توانیم با ملکوتیان، مانوس شویم؛ چشم و گوش برزخی و ملکوتی ما باز شود، ملایکه را ببینیم، با آنها مانوس شویم، با آنها مصافحه و ملاقات و گفتگو کنیم، از علم و معنویت آنها، بهره ببریم. آنها به ما کمک و خدمت نمایند و....
اگر چشم و گوش ملکوتی ما باز شود، اگر خدا بخواهد و مانعی ایجاد ننماید، عالم ملکوت را می بینیم، صدای عالم ملکوت را می شنویم. ملایکه را می بینیم، ارواح مومنین و انبیا و اوصیا را می بینیم، صدای آنها را می شنویم، می توانیم با آن ها رفیق، مانوس و همنشین شویم و از ملاقات و گفتگوی علمی و معنوی آنها، لذت ببریم. البته لیاقت می خواهد و توفیق. و البته توفیق، رفیقی است که به هر کس، ندهند.
اما کم و بیش در طول تاریح اسلام و تشیع، در گذشته کسانی بوده اند و الان نیز هستند که چنین لیاقت و توفیقی را داشته اند که در اثر رشد علمی و معنوی و رعایت دستورات و تعالیم اسلامی، به کمال علمی و معنوی رسیده و چشم و گوش ملکوتی و برزخی آنها باز شده و به اندازه ظرفیت و استعداد وجودی خویش، عالم ملکوت را و صدای ملکوتیان را بشنوند و با ملکوتیان، مانوس و همنشین و هم صحبت شوند.
در قرن گذشته در مشهد، علمای بزرگواری مانند آقایان شیخ حسنعلی طهرانی، میرزا مهدی اصفهانی، شیخ مجتبی قزوینی، سید ابوالحسن حافظیان و سید محمود مجتهدی سیستانی و... اینچنین بوده اند و کم و بیش چشم و گوش ملکوتی و برزخی آنها باز بوده و حقایقی را می دیدند و می شنیدند.به عنوان نمونه به برخی از حالات معنوی این بزرگان و حالات ملکوتی ایشان اشاره می نمایم.
این بزرگواران، همه از ارادتمندان و عاشقان و دلباخته گان امام رضا علیه السلام بوده و الطاف و عنایات خاص امام رضا علیه السلام به ایشان می رسیده است و متقابلا این بزرگواران نیز به زیارت حضرت و عرض ادب و خدمت به ایشان و دوستان و خادمان و زائران ایشان، اقدام می نمودند و کم و بیش ، چشم و گوش ملکوتی و برزخی ایشان باز شده و حقایقی از عالم ملکوت را مشاهده می کردند از جمله ارتباط با امام رضا علیه السلام داشتند. مرحوم آیت الله شیخ حسنعلی طهرانی، چشم و گوش ملکوتی اش باز بود و امام رضا علیه السلام را می دید و چشم برزخی و ملکوتی اش باز بود و باطن واقعی و ملکوتی و برزخی آنها را مشاهده می کرد.وی جد مادری مرحوم آیت الله میرزاحسنعلی مروارید بود.
مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی نیز اینگونه بود. چشم و گوش ملکوتی و برزخی اش باز بود.به زائرین حضرت و ارادتمندان ایشان در حد توان، خدمت می کرد و مشکلات آنها را برطرف می کرد.
می گفت:امام رضا علیه السلام یک نخود و کشمشی به من دادند و من در حد خودم، به مومنین،کمک می کنم و تا بتوانم در حل مشکلات و گرفتاری های آنها کوشا هستم.
ومی گفت: قدرت و توانایی واقعی مربوط به امام رضا علیه السلام است،در خانه امام رضا بروید که همه کار از ایشان بر می آید و من، توان و خدماتم اندک است و ناچیز و تازه آنچه دارم از لطف و عنایت امام رضا علیه السلام دارم.
شاگردان معنوی ایشان مانند سید ابوالحسن حافظیان نیز کم و بیش مانند خودش بودند. سید ابوالحسن حافظیان، ریاضت های شرعی زیادی کشید، در تقوا و تهذیب نفس بسیار کوشید و قدرتهای روحی و معنوی بالایی کسب نمود. چشم و گوش ملکوتی و برزخی اش باز بود. عاشق امام رضا علیه السلام بود.ضریح قبر مطهر امام رضا علیه السلام را او طراحی و تعویض کرد.به زائرین و مجاورین امام رضا علیه السلام خدمت می کرد و مشکلات آنها را در حد توان، حل می نمود.
مرحوم آیت الله میرزا مهدی اصفهانی نیز عشق و علاقه زیادی به امام رضا علیه السلام داشت و مردم را به در خانه امام رضا، راهنمایی می کرد.
به زیارت امام رضا علیه السلام می رفت خصوص در ماه مبارک رمضان که در سحرها، برنامه نماز شب، تهجد، تلاوت قرآن و دعای ابوحمزه ثمالی را در کنار ضریح مطهر امام رضا علیه السلام می خواند و لذت معنوی می برد.ا یشان نیز چشم و گوش ملکوتی اش باز بود. سیر ملکوتی و برزخی داشت. بسیار بود که بدن را کنار می گذاشت و با روح خودش در عالم ملکوت، به سیر و سیاحت می پرداخت .ایشان در کمالات علمی و معنوی، ممتاز بود.
آیت الله شیخ مجتبی قزوینی از کسانی است که چشم و گوش ملکوتی اش باز شده و باطن ملکوتی و چهره برزخی افراد را مشاهده می کرده است. و عنایت خاص امام رضا علیه السلام شامل حال او شده است. پس از مرگ نیز، توفیق آن داشت که در جوار امام رضا علیه السلام و حرم مطهر ایشان دفن شود.
«آنانکه در جوار رضا آرمیده اند
کفران نعمت است که بهشت آرزو کنند»
از جمله کسانی که چشم و گوش ملکوتی و برزخی اش باز بود و عالم ملکوت را مشاهده می کرد، عالم ربانی آیت الله حاج سید محمود مجتهدی بود. آیت الله علامه حاج سید محمود مجتهدی سیستانی (برادر کوچکتر مرجع عالیقدر آیت الله العظمی حاج سید علی سیستانی دامت برکاته است)، در علم و معرفت و معنویت، ممتاز بود.
ایشان جامع علوم معقول و منقول بود. در علوم غریبه، استاد و کامل بود. در سیر و سلوک شرعی و تهذیب نفس و تقوا، مقام ممتازی داشت. چشم گوش ملکوتی و برزخی اش باز بود. وعشق و معرفت بالایی نسبت به مقام و منزلت امام رضا علیه السلام داشت. ایشان را حاضر و ناظر بر اعمال و گفتار و رفتار مردم از جمله خود می دانست. او، عاشق و دلباخته امام رضا علیه السلام بود. مردم را به در خانه امام رضا علیه السلام هدایت می کرد و می فرمود: هر چه می خواهید، بروید در خانه امام رضا علیه السلام. برو ضریح مطهر امام رضا علیه السلام را ببوس.دنیا و آخرت می خواهی، برو از امام رضا علیه السلام بگیر که آقا لطف و عنایت دارند.
مردم که به حرم امام رضا علیه السلام می آیند و روز به روز، زائرین حضرتش بیشتر می شود بخاطر این است که از امام رضا علیه السلام، خیر و برکت دیدند، حاجت گرفتند؛ مشکلاتشان حل شده است.از آثار و برکات زیارت امام رضا علیه السلام در دنیا و آخرت می گفتند و اینکه علم و معرفت و معنویت را از امام رضا علیه السلام بخواهید که به شما عنایت کنند که اگر قصدتان جدی باشد و بدانند که واقعا در جهت رشد علمی و معنوی خودتان می خواهید و خدمت به دین و اهلبیت علیهم السلام، عنایت و لطف می کنند. امام رضا علیه السلام مانند امیرالمومنین هستند؛ به شما، علم و معرفت می دهند.اگر بدانند واقعا قصد خدمت به اهلبیت را دارید و سو استفاده نمی کنید، امکانات خود را در اختیار شما می گذارند.
باید خودت را برای امام رضا علیه السلام بخواهی نه اینکه امام رضا را برای خودت.
باید به امام رضا خدمت کنی. به دوستان و مجاورین و زایرین امام رضا، خدمت کنی.
آیت الله سید محمود مجتهدی، خود نیز اینگونه رفتار می کرد؛ به زائرین و مهمانان امام رضا علیه السلام در حد توان،کمک و خدمت می نمود. ایشان اینگونه نسبت به امام رضا علیه السلام وفادار بود و متقابلا الطاف و عنایات خاص امام رضا علیه السلام نیز شامل حال ایشان می شد.برای حل مشکلات علمی و معنوی خود به امام رضا علیه السلام با اعتقاد متوسل می گردید، و مشکلاتش، نیز حل می شد.
می فرمود: امام رضا علیه السلام فرمودند: لو علموا الناس محاسن کلامنا لاتبعونا اگر مردم، محاسن و خوبیهای صحبتهای ما را بشنوند، از ما تبعیت و پیروی می کنند.
امام رضا علیه السلام فرموده اند: خدا رحمت کند کسی که امر ما اهلبیت را احیا کند.
پرسیدند: چگونه؟
فرمودند: به اینکه علوم و معارف ما را فرا بگیرند و بعد منتشر کنند.
آیت الله سید محمود مجتهدی، علوم و معارف و فرمایشات اهل بیت از جمله امام رضا علیه السلام را فرا گرفته بود و با آنها آشنا بود و سپس سالیان بسیار در درس و بحث حوزه و سخنرانیهای خود، علوم و معارف اهلبیت از جمله امام رضا را منتشر می کرد و در برابر مخالفین علمی اهلبیت و امام رضا، ایستادگی می کرد و نظرات آنها را ابطال می کرد و در هم می کوبید که داستانهای زیادی دارد.
در حرم مطهر انبیا و اوصیا و از جمله حرم رسول الله، امیرالمومنین، ائمه بقیع، امام حسین علیه السلام و... نیز این حقایق وجود دارد.
پیامبر و اهلبیت علیهم السلام، سلطان عالم ملک و ملکوت و دنیا و آخرت هستند.
امام رضا علیه السلام سلطان دنیا و آخرت هستند.
امام رضا علیه السلام، خلیفه الله هستند به این معنا که به اذن، لطف و عنایت خدا و امکاناتی که او در اختیار ایشان قرار داده،بر تمام عالم وجود،حکومت و سلطنت می کنند.
خدا، به امام رضا علیه السلام، ولایت تکوینی داده که بر همه اشیا، تسلط دارند؛ قدرت دارند؛ حکومت دارند: بر جمادات، نباتات، حیوانات، انسان ها،ملائکه، انبیا و اوصیا و خلاصه بر همه اشیا.
امام رضا علیه السلام، عین الله الناظره هستند یعنی چشم بینای خدا هستند در میان مخلوقات او.
همه عوالم وجود و هستی را می بینند و از نظر می گذرانند. عالم ملک و ملکوت و....
امام رضا علیه السلام، اذن الله هستند. یعنی گوش شنوای خدا.
به این معنا که صدای همه مخلوقات را می شنوند. هر کس در هر جای دنیا و عالم هستی، حرفی بزند با هر زبانی، امام رضا علیه السلام می دانند و می فهمند و می شنوند و مقصود و منظور او را متوجه می شوند خصوص آنکه به امام رضا علیه السلام متوسل شود و کمک بخواهد.
امام رضا علیه السلام، ید الله هستند. یعنی دست خدا.
یعنی به اذن و اراده الهی، هر کاری بخواهند انجام دهند، دستشان باز است از مرده زنده کردن، شفا دادن بیماران صعب العلاج و بی علاج و دکتر جواب کرده، شفا دادن کور و کر مادرزاد، شفا دادن فلج، دادن حاجات، اعطای علم و فهم و درک و معنویت بالا به افراد، گشایش مشکلات مادی و معنوی افراد، شفاعت در امور دنیوی، برزخ و قیامت و....
امام رضا علیه السلام در عین اینکه خلیفه الله هستند و با اذن و عنایت او، بر عالم هستی حکومت می کنند اما در عین حال،دبسیار امام رئوف و مهربان و صمیمی نیز هستند.
امام رضا، در معرفی مقام و منزلت امام معصومی مانند خودشان فرموده اند:الامام، الانیس الرفیق ، و الوالد الشفیق، و الاخ الشقیق و الام البره بالولد الصغیر
یعنی: امام، مانند رفیق مانوس،پدر مهربان،برادر تنی انسان،و مادر مهربانی است که به فرزند کوچک خود محبت و لطف و نیکی می کند.
امام رضا علیه السلام، سلطان عالم ملک و ملکوت و.... هستند؛ به همه عوالم وجود، احاطه دارند و بر آنها سلطنت می کنند، همه را زیر نظر دارند، صدای همه را می شنوند و به دوستان، نظر لطف و مرحمت دارند و ظاهرا پایتخت حکومت و سلطنتشان، به حسب ظاهر، مشهد است و محل قبر مطهر. که زائرین از هر کجای عالم باشند، از هر قوم و قبیله و با هر زبان، به آنجا می آیند.
امام رضا علیه السلام، وجود مبارکی هستند و برکات وجودی ایشان به همه عالم وجود، می رسد. هر کجا حضور دارند، برکت، به همراه خود می آورند. به حسب ظاهر، در زمان زنده بودن برکات ظاهری ایشان، برای کسانی که با ایشان، مانوس و مجاور بودن، محسوس بود.
هنگامی که امام رضا علیه السلام در دنیا زندگی می کردند، برای همسر، فرزندان، پدر و مادر، برادران و خواهران، فامیل، همسایگان، مردم مدینه، برکت داشتند. برکات وجودی ایشان به همه می رسید. چه قبل از امامت و چه بعد از امامت، برکات وجودی امام رضا علیه السلام به مردم می رسید. به پدر و مادر خویش، خدمت می کردند و با اخلاق خوش، به آنها لطف و محبت و احسان می کردند. برای پدر و مادر خویش، دعای خیر می کردند، نیازهای ظاهری آنها را قبل از آن که حاجت خود را بیان کنند، در حد توان خود، برآورده می کردند. به آنها، خدمات مادی و معنوی می دادند. به برادران و خواهران خود، کمک می کردند و آنها، از برکات مادی، علمی و معنوی امام رضا علیه السلام بهره می بردند؛ فوق آنچه انتظار داشتند و توقع داشتند که یک برادر و خواهر مهربان، به آنها کمک نماید.برای توسعه رزق و روزی مادی و معنوی آنها دعا می کردند؛ حقوق شرعی و اخلاقی آنها را رعایت می کردند. به آنها رسیدگی می کردند.زمینه ازدواج و... آنها را فراهم می کردند. در حد توان، مشکلات زندگی ایشان را برطرف می کردند.
نسبت به همسر و فرزندان خود نیز اینگونه بودند. در کمال لطف، مهربانی، صفا و صمیمیت و رافت بودند. هر جا که ایشان بودند، با خود برکت می آوردند. نه تنها برای همسر و فرزندان خود، برای پدر و مادر، برادران، خواهران و فامیل خود، بلکه برای مردمان محله، شهر و دیار خود برکت به همراه می آوردند. مادی و معنوی. آنهایی که به فرمایشات و راهنمایی های ایشان، گوش می دادند، از برکات آن برخوردار می شدند و آنها که بی اعتنا بودند، محروم می شدند. ایشان خطرات مادی و معنوی، دنیوی و آخروی را برای دیگران، بیان می نمودند. به آنها تذکر می دادند، هر کس گوش می داد و به فرمایشات ایشان، عمل می کرد، از خطرات، در امان می ماند و آنها که بی اعتنا بودند،ضرر و زیان می دیدند.
برکات علمی و معنوی امام رضا علیه السلام، به هر جا می رسید، رشد علمی و معنوی به آنها می داد؛ ایمان و یقین مردم را افزایش می داد؛ آنها را عابد، زاهد، متقی، خوش اخلاق، با بصیرت و آگاه می نمود. گناهان و اخلاق زشت را از آنها دور می کرد، پاک و پاکیزه می کرد. مستجاب الدعوه می کرد. رشد معنوی می داد. چشم و گوش برزخی و ملکوتی آنها را باز می کرد. آنها را رفیق و انیس و همنشین ملائکه می کرد. آنها که دستورات علمی و معنوی امام رضا علیه السلام را کامل، به جا می آوردند، چشمه های علم و معرفت بر دل آنها،جوشش می گرفت؛ در ملکوت به روی آنها باز می شد؛ چشم و گوش ملکوتی آنها باز می شد.
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنی است، آن بینی.
به قول سعدی:
طیران مرغ دیدی، تو ز پای بند شهوت، به در آی تا ببینی طیران آدمیت.
آری، وقتی شخصی به دستورات و تعالیم اسلام، به طور کامل، عمل کند، چنان رشد می کشد که تصورش هم مشکل است. طی الارض، طی المائ، طی السما، همنشینی با ملائکه، دیدن ملائکه، گفتگو با ملایکه و..، همنشینی با ملکوتیان، ارواح مومنین، اولیا الله، انبیا و اوصیا و انس و گفتگوی با آنها، از برکات آن است.
امام رضا علیه السلام، خود در عالی ترین درجه ایمان، یقین، اخلاق، زهد، معنویت، تقوا، عبادت و.... بودند و به آخرین درجه کمال رسیده بودند که تصور آن برای بزرگان معنوی، مشکل است چه برسد که ما افراد عادی بتوانیم آن کمالات را تصور کنیم.
اگر به دستورات علمی و معنوی امام رضا علیه السلام آشنا شده و در حد توان، به آن عمل نماییم، به اندازه ظرفیت و استعداد وجودی خود، پرتوی از کمالات علمی و معنوی خوبان و صالحان نیز در ما به وجود می آید و ما هم ملکوتی می شویم و می توانیم با ملکوتیان، مانوس شویم؛ چشم و گوش برزخی و ملکوتی ما باز شود، ملایکه را ببینیم، با آنها مانوس شویم، با آنها مصافحه و ملاقات و گفتگو کنیم، از علم و معنویت آنها، بهره ببریم. آنها به ما کمک و خدمت نمایند و....
اگر چشم و گوش ملکوتی ما باز شود، اگر خدا بخواهد و مانعی ایجاد ننماید، عالم ملکوت را می بینیم، صدای عالم ملکوت را می شنویم. ملایکه را می بینیم، ارواح مومنین و انبیا و اوصیا را می بینیم، صدای آنها را می شنویم، می توانیم با آن ها رفیق، مانوس و همنشین شویم و از ملاقات و گفتگوی علمی و معنوی آنها، لذت ببریم. البته لیاقت می خواهد و توفیق. و البته توفیق، رفیقی است که به هر کس، ندهند.
اما کم و بیش در طول تاریح اسلام و تشیع، در گذشته کسانی بوده اند و الان نیز هستند که چنین لیاقت و توفیقی را داشته اند که در اثر رشد علمی و معنوی و رعایت دستورات و تعالیم اسلامی، به کمال علمی و معنوی رسیده و چشم و گوش ملکوتی و برزخی آنها باز شده و به اندازه ظرفیت و استعداد وجودی خویش، عالم ملکوت را و صدای ملکوتیان را بشنوند و با ملکوتیان، مانوس و همنشین و هم صحبت شوند.
در قرن گذشته در مشهد، علمای بزرگواری مانند آقایان شیخ حسنعلی طهرانی، میرزا مهدی اصفهانی، شیخ مجتبی قزوینی، سید ابوالحسن حافظیان و سید محمود مجتهدی سیستانی و... اینچنین بوده اند و کم و بیش چشم و گوش ملکوتی و برزخی آنها باز بوده و حقایقی را می دیدند و می شنیدند.به عنوان نمونه به برخی از حالات معنوی این بزرگان و حالات ملکوتی ایشان اشاره می نمایم.
این بزرگواران، همه از ارادتمندان و عاشقان و دلباخته گان امام رضا علیه السلام بوده و الطاف و عنایات خاص امام رضا علیه السلام به ایشان می رسیده است و متقابلا این بزرگواران نیز به زیارت حضرت و عرض ادب و خدمت به ایشان و دوستان و خادمان و زائران ایشان، اقدام می نمودند و کم و بیش ، چشم و گوش ملکوتی و برزخی ایشان باز شده و حقایقی از عالم ملکوت را مشاهده می کردند از جمله ارتباط با امام رضا علیه السلام داشتند. مرحوم آیت الله شیخ حسنعلی طهرانی، چشم و گوش ملکوتی اش باز بود و امام رضا علیه السلام را می دید و چشم برزخی و ملکوتی اش باز بود و باطن واقعی و ملکوتی و برزخی آنها را مشاهده می کرد.وی جد مادری مرحوم آیت الله میرزاحسنعلی مروارید بود.
مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی نیز اینگونه بود. چشم و گوش ملکوتی و برزخی اش باز بود.به زائرین حضرت و ارادتمندان ایشان در حد توان، خدمت می کرد و مشکلات آنها را برطرف می کرد.
می گفت:امام رضا علیه السلام یک نخود و کشمشی به من دادند و من در حد خودم، به مومنین،کمک می کنم و تا بتوانم در حل مشکلات و گرفتاری های آنها کوشا هستم.
ومی گفت: قدرت و توانایی واقعی مربوط به امام رضا علیه السلام است،در خانه امام رضا بروید که همه کار از ایشان بر می آید و من، توان و خدماتم اندک است و ناچیز و تازه آنچه دارم از لطف و عنایت امام رضا علیه السلام دارم.
شاگردان معنوی ایشان مانند سید ابوالحسن حافظیان نیز کم و بیش مانند خودش بودند. سید ابوالحسن حافظیان، ریاضت های شرعی زیادی کشید، در تقوا و تهذیب نفس بسیار کوشید و قدرتهای روحی و معنوی بالایی کسب نمود. چشم و گوش ملکوتی و برزخی اش باز بود. عاشق امام رضا علیه السلام بود.ضریح قبر مطهر امام رضا علیه السلام را او طراحی و تعویض کرد.به زائرین و مجاورین امام رضا علیه السلام خدمت می کرد و مشکلات آنها را در حد توان، حل می نمود.
مرحوم آیت الله میرزا مهدی اصفهانی نیز عشق و علاقه زیادی به امام رضا علیه السلام داشت و مردم را به در خانه امام رضا، راهنمایی می کرد.
به زیارت امام رضا علیه السلام می رفت خصوص در ماه مبارک رمضان که در سحرها، برنامه نماز شب، تهجد، تلاوت قرآن و دعای ابوحمزه ثمالی را در کنار ضریح مطهر امام رضا علیه السلام می خواند و لذت معنوی می برد.ا یشان نیز چشم و گوش ملکوتی اش باز بود. سیر ملکوتی و برزخی داشت. بسیار بود که بدن را کنار می گذاشت و با روح خودش در عالم ملکوت، به سیر و سیاحت می پرداخت .ایشان در کمالات علمی و معنوی، ممتاز بود.
آیت الله شیخ مجتبی قزوینی از کسانی است که چشم و گوش ملکوتی اش باز شده و باطن ملکوتی و چهره برزخی افراد را مشاهده می کرده است. و عنایت خاص امام رضا علیه السلام شامل حال او شده است. پس از مرگ نیز، توفیق آن داشت که در جوار امام رضا علیه السلام و حرم مطهر ایشان دفن شود.
«آنانکه در جوار رضا آرمیده اند
کفران نعمت است که بهشت آرزو کنند»
از جمله کسانی که چشم و گوش ملکوتی و برزخی اش باز بود و عالم ملکوت را مشاهده می کرد، عالم ربانی آیت الله حاج سید محمود مجتهدی بود. آیت الله علامه حاج سید محمود مجتهدی سیستانی (برادر کوچکتر مرجع عالیقدر آیت الله العظمی حاج سید علی سیستانی دامت برکاته است)، در علم و معرفت و معنویت، ممتاز بود.
ایشان جامع علوم معقول و منقول بود. در علوم غریبه، استاد و کامل بود. در سیر و سلوک شرعی و تهذیب نفس و تقوا، مقام ممتازی داشت. چشم گوش ملکوتی و برزخی اش باز بود. وعشق و معرفت بالایی نسبت به مقام و منزلت امام رضا علیه السلام داشت. ایشان را حاضر و ناظر بر اعمال و گفتار و رفتار مردم از جمله خود می دانست. او، عاشق و دلباخته امام رضا علیه السلام بود. مردم را به در خانه امام رضا علیه السلام هدایت می کرد و می فرمود: هر چه می خواهید، بروید در خانه امام رضا علیه السلام. برو ضریح مطهر امام رضا علیه السلام را ببوس.دنیا و آخرت می خواهی، برو از امام رضا علیه السلام بگیر که آقا لطف و عنایت دارند.
مردم که به حرم امام رضا علیه السلام می آیند و روز به روز، زائرین حضرتش بیشتر می شود بخاطر این است که از امام رضا علیه السلام، خیر و برکت دیدند، حاجت گرفتند؛ مشکلاتشان حل شده است.از آثار و برکات زیارت امام رضا علیه السلام در دنیا و آخرت می گفتند و اینکه علم و معرفت و معنویت را از امام رضا علیه السلام بخواهید که به شما عنایت کنند که اگر قصدتان جدی باشد و بدانند که واقعا در جهت رشد علمی و معنوی خودتان می خواهید و خدمت به دین و اهلبیت علیهم السلام، عنایت و لطف می کنند. امام رضا علیه السلام مانند امیرالمومنین هستند؛ به شما، علم و معرفت می دهند.اگر بدانند واقعا قصد خدمت به اهلبیت را دارید و سو استفاده نمی کنید، امکانات خود را در اختیار شما می گذارند.
باید خودت را برای امام رضا علیه السلام بخواهی نه اینکه امام رضا را برای خودت.
باید به امام رضا خدمت کنی. به دوستان و مجاورین و زایرین امام رضا، خدمت کنی.
آیت الله سید محمود مجتهدی، خود نیز اینگونه رفتار می کرد؛ به زائرین و مهمانان امام رضا علیه السلام در حد توان،کمک و خدمت می نمود. ایشان اینگونه نسبت به امام رضا علیه السلام وفادار بود و متقابلا الطاف و عنایات خاص امام رضا علیه السلام نیز شامل حال ایشان می شد.برای حل مشکلات علمی و معنوی خود به امام رضا علیه السلام با اعتقاد متوسل می گردید، و مشکلاتش، نیز حل می شد.
می فرمود: امام رضا علیه السلام فرمودند: لو علموا الناس محاسن کلامنا لاتبعونا اگر مردم، محاسن و خوبیهای صحبتهای ما را بشنوند، از ما تبعیت و پیروی می کنند.
امام رضا علیه السلام فرموده اند: خدا رحمت کند کسی که امر ما اهلبیت را احیا کند.
پرسیدند: چگونه؟
فرمودند: به اینکه علوم و معارف ما را فرا بگیرند و بعد منتشر کنند.
آیت الله سید محمود مجتهدی، علوم و معارف و فرمایشات اهل بیت از جمله امام رضا علیه السلام را فرا گرفته بود و با آنها آشنا بود و سپس سالیان بسیار در درس و بحث حوزه و سخنرانیهای خود، علوم و معارف اهلبیت از جمله امام رضا را منتشر می کرد و در برابر مخالفین علمی اهلبیت و امام رضا، ایستادگی می کرد و نظرات آنها را ابطال می کرد و در هم می کوبید که داستانهای زیادی دارد.
در حرم مطهر انبیا و اوصیا و از جمله حرم رسول الله، امیرالمومنین، ائمه بقیع، امام حسین علیه السلام و... نیز این حقایق وجود دارد.
پیامبر و اهلبیت علیهم السلام، سلطان عالم ملک و ملکوت و دنیا و آخرت هستند.
امام رضا علیه السلام سلطان دنیا و آخرت هستند.
امام رضا علیه السلام، خلیفه الله هستند به این معنا که به اذن، لطف و عنایت خدا و امکاناتی که او در اختیار ایشان قرار داده،بر تمام عالم وجود،حکومت و سلطنت می کنند.
خدا، به امام رضا علیه السلام، ولایت تکوینی داده که بر همه اشیا، تسلط دارند؛ قدرت دارند؛ حکومت دارند: بر جمادات، نباتات، حیوانات، انسان ها،ملائکه، انبیا و اوصیا و خلاصه بر همه اشیا.
امام رضا علیه السلام، عین الله الناظره هستند یعنی چشم بینای خدا هستند در میان مخلوقات او.
همه عوالم وجود و هستی را می بینند و از نظر می گذرانند. عالم ملک و ملکوت و....
امام رضا علیه السلام، اذن الله هستند. یعنی گوش شنوای خدا.
به این معنا که صدای همه مخلوقات را می شنوند. هر کس در هر جای دنیا و عالم هستی، حرفی بزند با هر زبانی، امام رضا علیه السلام می دانند و می فهمند و می شنوند و مقصود و منظور او را متوجه می شوند خصوص آنکه به امام رضا علیه السلام متوسل شود و کمک بخواهد.
امام رضا علیه السلام، ید الله هستند. یعنی دست خدا.
یعنی به اذن و اراده الهی، هر کاری بخواهند انجام دهند، دستشان باز است از مرده زنده کردن، شفا دادن بیماران صعب العلاج و بی علاج و دکتر جواب کرده، شفا دادن کور و کر مادرزاد، شفا دادن فلج، دادن حاجات، اعطای علم و فهم و درک و معنویت بالا به افراد، گشایش مشکلات مادی و معنوی افراد، شفاعت در امور دنیوی، برزخ و قیامت و....
امام رضا علیه السلام در عین اینکه خلیفه الله هستند و با اذن و عنایت او، بر عالم هستی حکومت می کنند اما در عین حال،دبسیار امام رئوف و مهربان و صمیمی نیز هستند.
امام رضا، در معرفی مقام و منزلت امام معصومی مانند خودشان فرموده اند:الامام، الانیس الرفیق ، و الوالد الشفیق، و الاخ الشقیق و الام البره بالولد الصغیر
یعنی: امام، مانند رفیق مانوس،پدر مهربان،برادر تنی انسان،و مادر مهربانی است که به فرزند کوچک خود محبت و لطف و نیکی می کند.
امام رضا علیه السلام، سلطان عالم ملک و ملکوت و.... هستند؛ به همه عوالم وجود، احاطه دارند و بر آنها سلطنت می کنند، همه را زیر نظر دارند، صدای همه را می شنوند و به دوستان، نظر لطف و مرحمت دارند و ظاهرا پایتخت حکومت و سلطنتشان، به حسب ظاهر، مشهد است و محل قبر مطهر. که زائرین از هر کجای عالم باشند، از هر قوم و قبیله و با هر زبان، به آنجا می آیند.
نظر شما