بشری صاحبی از شاعران جوان درباره سابقه پرداختن به واقعه عاشورا در ادبیات فارسی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) عنوان کرد: پرداختن به شعر عاشورایی از روی کار آمدن آل بویه که اولین حکومت شیعی در ایران بود آغاز شد. بعد از روی کار آمدن آل بویه و رواج عزاداری برای امام حسین و برافراشتن پرچم سیاه در روزهای عاشورا و تاسوعا شاعران به فکر تولید محتوا برای سوگواری و گرامی داشتن این واقعه دینی در قالب شعر و هنر افتادند و به سرودن اشعار برای سیدالشهدا روی آوردند.
این شاعر با بیان اینکه ادبیات عاشورایی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی دوباره رو به صعود گذاشت و در این سال‌ها رشد خوبی داشته است، افزود: در این سال‌ها عنوان شعر آیینی که شامل اشعار و سروده‌های اهل بیتی شاعران است و در رأس آنها شعر عاشورایی قرار می‌گیرد به طور خاص مورد توجه شاعران و نهادهای مختلف بوده و سروده‌های ارزشمندی نیز در این موضوعات تولید شده است.
وی یکی از مهمترین چالش‌های شعر عاشورایی را مسئله کلیشه و تکرار دانست و بیان کرد: متأسفانه مضامین اغلب شعرهای عاشورایی نوآوری و خلاقیت ندارند و صرفا تکرار گفته‌های پیشین هستند. مسئله دیگر پرداخت ضعیف هنری به مضامین عاشورایی است که متأسفانه شعر عاشورایی در سروده‌های بسیاری از شاعران از ساحت هنری خاصی بهره‌مند نیست و مخاطب را در بسیاری از موارد به تلذذ روحی و هنری نمی‌رساند. این باعث می‌شود ادبیات عاشورایی در نگاه کلان سطح هنری قابل دفاع و پذیرفته‌ای نداشته باشد.
صاحبی که به‌تازگی کتابی با عنوان«یاد» از او رونمایی شده است درباره چشم‌انداز شعر عاشورایی تصریح کرد: اگر آسیب‌های شعر عاشورایی امروز مدیریت شود و اهتمام هنری شاعران نسبت به سرودن اشعار هنرمندانه با مضامین عاشورایی افزایش یابد، آینده‌ای روشن پیش روی شعر عاشورایی خواهد بود.
شنبه ۷ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۴۸
نظر شما