راضیه تجار، از نویسندگان فعال کشورمان گفت: گسترش زبان فارسی از طریق آموزش در جهان یکی از راههای پاسداشت و حفظ و نگهداری آن است.
تجار یکی از راههای پاسداشت و نگهداری زبان فارسی را آموزش آن به غیرفارسیزبانان عنوان کرد و افزود: امید است این آموزشها هر سال رونق بیشتری بگیرد. به دلیل داشتن پیشینه تاریخی کهن و مفاخری که در ایران بودند، برخی از زبانآموزان به خواندن کتابهای ادبیات کهن ایران به زبان اصلی علاقهدارند و میگویند آن حلاوت و شیرینی که در آثار باقی مانده از شعرای گذشته به زبان فارسی وجود دارد در هیچ کتاب ترجمه شده، یافت نمیشود.
وی تأکید کرد: ایران امروز با وجود تمام پیشرفتهایی که در علوم مختلف کرده هنوز مورد هجمه دشمنانش قرار میگیرد، بنابراین خیلی لازم است که در مقابله با تبلیغات غیرواقعی غرب از ایران و مردمانش، کشوری که دارای پیشینه تاریخی غنی از ادبیات کهن است را به زبان اصلی مادری یعنی فارسی به مردم جهان از طریق آثار هنری و ادبیاش معرفی کنیم. انسان دارای نعمت عقل است و هرگز تحت تاثیر تبلیغات و پروپاگاندا نخواهد شد چیزی که امروز مشاهده میکنیم بیداری ملتهاست که متوجه شدند مردم ایران را باید از طریق آثار کهن ادبی و شاعران پرآوازهاش به زبان اصلی بشناسند.
این نویسنده افزود: امیدوار هستیم بنیاد سعدی بتواند با امکانات بهتر و بیشتری در خدمت زبانآموزان فارسی باشد تا با آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان بتوانیم گامی موثر در جهت رونق هرچه بیشتر زبان فارسی در بین مردم جهان برداریم. برقراری ارتباط و آشنایی از طریق برپایی ضیافتهای مختلف زبانآموزان فارسی با مسئولان فرهنگی کشورمان اگر مستمر باشد تأثیرگذار است. بدون شک، ادبیات فارسی یکی از مهمترین حلقهها در سلسله آثار ادبیات جهانی و گوهری ممتاز در مشرق زمین و دنیای اسلام است و به دلیل پیشینه تاریخی اصیل در ایران امروزه این گنجینه را به یکی از بزرگترین میراث فرهنگی بشریت تبدیل کرده است.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا آموزش زبان و ادبیات فارسی به مردم جهان این قدر مهم است، تصریح کرد: انگلیسی زبان مشترک همه مردم جهان است، شاید فارسی، زبانی جهانی نباشد اما نوای گوشنواز این زبان، در جهان طنینانداز است و فارسی از جمله زبانهایی است که در فرآیند پیشرفت جوامع و علم، برقراری ارتباط و مطالعه تاریخ پیشینیان به کار کارشناسان میآید.
تجار تأکید کرد: تاریخ گواه این حقیقت است که کشور ایران مهد پرورش شاعرانی همچون عمرخیام، فردوسی، حافظ، سعدی، مولانا، شهریار و پروین اعتصامی است و وقتی زبانی این تعداد شاعر پرآوازه داشته باشد، زبانی خوب و باحجم قابلیتهای بالاست که باید قدر آن را دانست و در حفظ و نگهداری آن اهتمام ورزید. بیشک زبان فارسی یکی از خوشآهنگترین زبانهاست که گوش همه کسانی را که به این زبان مسلط نیستند را مینوازد.
نظر شما