گفتوگوی ایبنا با نویسنده جوان استان چهارمحال و بختیاری؛
رویدادهای ادبی اربعین راهنمای قلم نویسندگان است/ قالبهای ادبی ظرفی برای دلدادگی به اهل بیت(ع)
چهارمحال و بختیاری- نویسنده جوان استان چهارمحال و بختیاری برگزیده مسابقه کشوری «روایت نویسی پیادهروی زیارت اربعین» در سال گذشته، اعتقاد دارد که مسابقه یا سوگوارههای پیرامون اربعین مسیرِ حرکت قلم را به بعضی از نویسندهها نشان داده است.
-چطور شد که در مسابقه کشوری روایتنویسی پیادهروی زیارت اربعین شرکت کردید و نظرتان در مورد این مسابقه چیست؟
من با انتشار پوستری که توسط خانه کتاب و ادبیات ایران منتشر شد، با دوره روایت نویسی اربعین آشنا شدم. در این دوره شرکت کردم و بعد از گذراندن کلاسها و طی کردن مراحلی، برگزیده شدم و مقصدم کربلا شد و بعد هم که نوشتن روایت اربعین. در صورتی که دو ماه قبل که تصمیم گرفته بودم برای اربعین کربلا بروم، یک درصد هم به نوشتن روایت سفرم فکر نکرده بودم. و شاید فقط چندتا رباعی و دلنوشته میشد سوغات دفترم. مثل تمام سفرهای زیارتی دیگری که رفته بودم. ولی این مسابقه جرقه نوشتن روایت این سفر شد.
پس این رویداد به قدری برای من ارزش داشت و دارد که نمیتوانم شرح بدهم. حتی باعث شد نگاه عمیقی به اربعین داشته باشم. نگاهی که تا قبل از این نداشتم.
- نقطه شروع سفر اربعین برای شما چطور اتفاق افتاد؟
نمی توانم شروع داستان سفرم را پیدا کنم، چون شروعهای مختلفی صف میکشند و هر کدام میخواهند خودشان را به عنوان نقطه شروع معرفی کنند.
ولی همه ما از بچگی با عشق اهل بیت(ع) و به ویژه امام حسین(ع) قد کشیدهایم و این عشق هم با ما قد کشیده است. آنقدر که ما را در خودش ذوب کرد و بی طاقتیمان را به جایی رساند که تا چشم باز کردیم، خودمان را کنار ضریح شش گوشهاش دیدیم و بعد هم مشغول روایت این قصه عاشقانه شدیم.
- تاثیر کارهای قبلی شما روی سفرنامه اربعین چیست؟
توفیقی که خداوند به منِ خاطره شیوندی داده این است که جوهر قلم و اندیشه خودم را در مسیر اعتقاداتم و ارزشهای فرهنگیِ سرزمینم به کار بگیرم. و قطعا اربعین هم یکی از این ارزشها و حتی پُر ارزشترینهاست. پس این ارزش دوستیِ من در نوشتههای قبلی خودم، بیتاثیر نبوده است.
-نقطه قوت سفرنامه شما چیست؟
من هر بار چیزی مینویسم دعا میکنم فقط و فقط به چشم امام زمان(عج) بیاید و ایشان از نوشته من راضی باشند. چون با تمام وجود معتقدم مسابقات و جوایز، زودگذر هستند ولی نگاهِ اهل بیت (ع) ماندگار است و فکر میکنم این نوشته، شاید به قدر ثانیهای، شامل لطف حضرت و فرزند ایشان قرار گرفته است. حتی معتقدم نویسندهای که صرفاً برای دیده شدن مینویسد و هدفی جز این ندارد، هیچ وقت دیده نمیشود و اگر هم مدتی دیده شود، موقت است.
و اینکه توفیق داشتم همسفر معنویام؛ بیبی شریفه دختر آقا امام حسن مجتبی(ع) باشد و این امر هم به این نوشته برکت داده است.
- این مسابقه چه کمکی به جذب نویسندگان به روایتنویسی اربعین میکند؟
من اعتقاد دارم بعضی وقتها، بعضی نویسندگان دوست دارند در مسیری قرار بگیرند و شروع به نوشتن کنند، ولی مسیر را پیدا نمیکنند. ولی وقتی مسابقه یا سوگوارههای پیرامون اربعین فراخوان میدهد، نویسنده دچار یک تلنگر خیلی زیبایی میشود و همین فراخوان، یکباره مسیر تازهای مقابل چشم او قرار میدهد تا بنویسد.
پس به جرأت می توانم بگویم این رویدادهای ادبی مسیرِ حرکت قلم را به بعضی از نویسندهها نشان داده است.
ناگفته نماند که واقعا تلاش خانه کتاب و ادبیات ایران قابل ستایش است.
-آیا امسال صرفا برای پیادهروی سفر کردهاید یا قصد دارید سفرنامه دیگری بنویسید؟
به نظرم هر زائری باید در این سفر، در پی کسب معرفت آقا امام حسین(ع) باشد. وقتی منِ زائر در سفر اولم، جرعهای از این معرفت را با تمام وجود چشیدهام و لذت بردهام، هر سال برای درک بیشتر این معرفت الهی مشتاقتر و بیقرارتر میشوم.
در حقیقت اصل و اساس در سفر اربعین، معرفت و خودِ آقا امام حسین(ع) است. سفرنامه و شعر و دیگر قالبهای ادبی، ظرفهایی هستند تا معرفتم را در آن بریزم و در اختیار دیگران قرار بدهم تا دیگران هم مثل من ببینند و لذت ببرند و بیش از پیش مشتاق بشوند که خودشان کفش رفتن به پیادهروی اربعین بپوشند و این معرفت رو به دست بیاورند.
-برنامه بعدی شما برای نویسندگی چیست و چه آیندهای را در نویسندگی برای خود متصور هستید؟
تا زمانی که قلم و اندیشهام جوهر دارد، میخواهم در راه اعتقادات و ارزشهایی قلمم را حرکت بدهم که صفحه صفحه برای حفظ آن ارزش ها تاریخ گواه میدهد. چه خونها ریخته شده و چه نفسها بند آمده است. امیدوارم آینده قلمِ همه ما پر از نگاههای خاص و ویژه امام عصر(عج) باشد و قلمها هر لحظه موثر در ظهور ایشان باشند.
نظر شما