به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سمیه امینی در این اثر به بازنویسی داستان‌های کهن فارسی از متونی چون گلستان، مثنوی، چهار مقاله نظامی عروضی و قابوس‌نامه به نثر روان و ساده پرداخته است.
«مردی در دربار شاه به شغل دبیری مشغول بود. یکی از رفیقانش پیش او از روزگار ناسازگار شکایت کرد که درآمد اندکی دارم و بیش از این طاقت فقر و تنگدستی را ندارم. باها تصمیم گرفته‌ام از این شهر به جای دیگر نقل مکان کنم تا در آنجا به هر صورتی که زندگی کنم کسی از خوب و بد زندگی من مطلع نشود. گاهی از سرزنش دشمنانم می‌ترسم که به طعنه پشت سر من بخندند و بگویند که از عهده خرج خانواده‌اش برنمی‌آید. همان‌طور که می‌دانی من علم حسابداری را می دانم. اگر در حق من این لطف را بکنی و شغلی در دربار به من بدهی تا آخر عمر سپاسگزارت خواهم بود. دبیر گفت: دوست من شغل درباری دو طرف دارد یا به نان و نوا می‌رسی یا باید همیشه بترسی چون حسودان منتظرند تا خطایی از کسی سربزند و او را به خیانت متهم کنند…»
انتشارات امینی اخیراً «قصه‌های تازه از کتاب‌های کهن» را در ۲۷۸ صفحه عرضه کرده است.
نظر شما