به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرمان، مهدی کاموس عصر دوشنبه در کارگاه تخصصی آموزش داستان در حوزه هنری شهرکرمان افزود: تا کنون فکر کردهاید که قصهها از کجا میآیند و برگرفته از چه هستند؟
وی ادامه داد: برخی از داستانها نه از متون مقدس میآیند و نه از وقایعی که رخ داده و در واقع روایت خود نویسنده است که آن راخلق کرده است.
به گفته وی، این قصهها از خواستهها، آرزوها و نیاز های نویسنده نشات میگیرد، داستانها از کلمات و تخیل و … میآیند.
کاموس تصریح کرد: تجلی داستانها که انواع داستانهای کوتاه و بلند و رمان اند همگی یک پیشینه دارند، چه شد بشر رمان، زندگی نامه و داستان نوشت، همه اینها سیری بود که بشر طی کرده است.
وی گفت: وقتی میاندیشیم اندیشه بر زبان جاری میشود و زبان روایتها را می سازد و روایتها قصه ها را میسازد.
این مدرس داستان نویسی تاکید کرد: روایتها الگو های تکرار شوندهای هستند که قصهها را پدید می اورند و به نقل از یونگ اینالگو ها در الگو های کهن ماست.
به گفته کاموس، یکی از پژوهشگران می گوید وقتی انسان به دنیا میآید کلیاتی در اندیشه او است.
به گفته وی، مثلاً در متون قدیم مگفتند وقتی خدایان دعوا میکنند رعد و برق به وجود میآید.
وی با بیان اینکه اگر بخواهیم ادبیات غرب را بشناسیم باید دو حوزه مقدماتی را بشناسیم، تصریح کرد: تاریخ مسیحیت و اسطوره هاو افسانه ها دو حوزه مهم در شناخت ادبیات غرب هستند.
کاموس بیان کرد: در حوزه ادبیات شرق هم همینطور اگر کسی بخواهد حافظ و شاهنامه بخواند اگر قرآن را نداند و اسطوره هارا نشناسد نمیتواند شاهنامه را بفهمد.
وی با اشاره به سیر تکاملی رسیدن به زندگی نامه اظهار داشت: کم کم از شاهان و اسطوره ها عبور می کند و به آدمها و زندگی نامه میرسد و فرد در نظام روایی جهان اهمیت پیدا میکند، در پی آن اعتراف نویسی هم شکل میگیرد.
به گزارش ایبنا، کارگاه تخصصی آموزش داستان به همت خانه کتاب ایران و حوزه هنری کرمان با حضور علاقمندان و اهالی فرهنگ دوشنبه در حوزه هنری شهر کرمان برگزار شد.
نظر شما