به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در این کارگاه‌ها، سیدسعید هاشمی ضمن استماع تعدادی از داستان‌های ادب‌جویان و نقد و بررسی آنها درباره نحوه صحیح بیان در داستان کودک و نوجوان سخن گفت و از جمله اشاره کرد که نمادهای بیان شامل کودکانه‌گویی، آشنانگری و استفاده از محیط است.
غلامرضا بکتاش نیز ضمن بیان مقدمه‌های درباره ادبیات کودک و نوجوان به‌ویژه شعر کودک دهه‌های ۶۰ و ۷۰ به ارائه توضیحاتی درباره آسیب‌های زبانی شعر کودک و جادوی تخیل در شعر کودک پرداخت.
وی همچنین با تاکید بر اینکه باید به این سوال پاسخ داده شود که شعر و داستان در ادبیات کودک و نوجوان برای این گروه سنی یا درباره آنهاست، به برخی مسائل از جمله اشتباهات در تشبیه، آشنایی‌زدای‌های نامناسب و تشبیه‌های ناهمگون اشاره کرد و نیز درباره تفاوت‌های موجود در شعر دهه‌های ۷۰ و ۹۰ از نظر ساختار (قالب و فرم)، ذهن و زبان (از جمله صنایع ادبی) توضیح داد.
هادی حکیمیان نیز در کارگاه آموزش داستان‌نویس خود درباره سابقه ادبیات کودک و نوجوان توضیح داد و به عنوان نمونه به آثار مهدی آذریزدی، پایه‌گذار ادبیات کودک و نوجوان اشاره کرد.
وی همچنین ادب‌جویان را متوجه خطرات ناشی از گسترش ترجمه در بازار نشر کودک و نوجوان کرد و افزود: اگر دهه ۸۰ که مخاطبان کودک و نوجوان ایرانی جذب هری‌پاتر شدند تالیف جدی گرفته می‌شد شاهد بروز مشکلات امروز نبودیم. حکیمیان همچنین به ارائه توضیحاتی درباره ایده‌یابی، شخصیت‌پردازی، طنز، ژانر وحشت و عشق در ادبیات کودک و نوجوان پرداخت.
محمود پوروهاب نیز درباره فیزیک و متافیزیک شعر توضیح داد و به ادب‌جویان آموخت که تفاوت اشعار خاص کودکان و ویژه نوجوانان چیست و چه المان‌های مشخصی دارند؟ وی همچنین ضمن استماع و نقد و بررسی تعدادی از اشعار ادب‌جویان درباره زبان شعر و راه‌های کسب مهارت‌های کلامی توضیح داد.
ادب‌جویان در کارگاه آموزشی با تدریس علی باباجانی، از داستان‌نویسان موفق کشورمان نیز با شیوه‌های شخصیت‌پردازی و نیز تفاوت داستان کودک و داستان خاص نوجوان آشنا شدند. بخشی از این کلاس به خوانش و نقد و بررسی تعدادی از اشعار قرائت‌شده توسط ادب‌جویان اختصاص یافت.
نظر شما