به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، شايد يكي از پررنگ‌ترين وقايع «قصه‌هاي پريوار» درنگاه اول، موضوع جنگ باشد. اين در حالي است كه جلوه‌هايي از دغدغه‌هاي ذهني نويسنده در حاشيه‌هايي از رويكرد اصلي او به موضوع جنگ ديده مي‌شود كه مناسبات جامعه امروز در دهه‌هاي اخير، چه در بعد سنتي و چه در بعد مدرن، از جمله اين حواشي است. 

محمدي در گفت‌و‌گو با «ايبنا» در پاسخ به اين سوال كه چرا در داستان‌هاي اين مجموعه كمتر دغدغه فرم داشتيد، توضيح داد: حدود چهار، پنج سال است كه داستان كوتاه نمي‌نويسم. اين داستان‌ها حدود ده سال پيش نوشته شده، ولي «چراغ‌ها» و «انتظار» دو داستاني هستند كه در بخش داستان‌هاي واقعي اين مجموعه و به شكل كارگاهي نوشته شده‌اند و دغدغه امروز من نيستند. 

وي درباره انتخاب فرم ميني‌مال براي داستان‌هايش گفت: براي اين گزينش هم بايد به زمان نگارش داستان‌ها رجوع كنيم، ولي در حال حاضر معتقدم كه بهتر است مينيمال در رمان به‌كار گرفته شود. ما رمان‌هاي ميني‌مال هم داشته‌ايم؛ البته به قلم ميني‌ماليست‌هايي كه رمان مي‌نويسند. 

محمدي در پاسخ به سوال ديگري درباره شخصيت «پري» و اين كه چرا به طرزي رويا‌گونه، متعالي توصيف شده، اضافه كرد: معتقدم كه زن با مرد برابر نيست و  موجودي برتر است و طبيعتا در اين كار نگاهم به قهرمان زن داستان‌ها، جدي‌تر و عميق‌تر احساس مي‌شود. ضمن آنكه راوي در بيشتر قصه‌ها، ‌شوهر پري است كه از بچگي همديگر را مي‌شناسند و در فقر و نابساماني‌هاي مالي،‌ به جاي آنكه از هم دور شوند، به هم نزديك‌تر مي‌شوند.
 
وي در اين باره افزود: لطافتي كه در رفتار پري وجود دارد، ‌شايسته توصيف يك زن است. چون بيشتر زن‌ها مواجهه‌هاي تغزلي با مشكلات دارند. مساله دوم آن است كه پري، مانند يك پري دريايي است و خيلي انساني به نظر نمي‌آيد. من فكر مي‌كنم در صورتی كه مواجهه درستي با زنان صورت گيرد، اين يكي از جنبه‌هاي عمومي همه زنان است كه البته در پري متبلور شده.
 
اين روزنامه‌نگار در پاسخ به سوال ديگري درباره اينكه براساس چه تجربياتي به جنگ چنين نگاهي داشتيد، گفت: فكر مي‌كنم نويسنده‌اي متمايل به جنگ محسوب شوم. هر دو رمانم نيز با پس‌زمينه جنگ نوشته شده، شايد بشود گفت جنگي هم در كار نيست و اثرات جنگ در زندگي و نگاهي عاطفي و تغزلي به جنگ را بيشتر مد نظر دارم.

وي اضافه كرد: در واقع جنبه‌هاي انساني جنگ و اثراتي كه در زندگي آدم‌ها بر جاي مي‌گذارد، در رمان‌هايم مطرح است. در اين كارها شخصيت‌هايي داريم كه درگير جنگ هستند و بازتاب آنها را در دنياي امروز مي‌بينيم. من وقتي قصه‌هاي پريوار را مي‌نوشتم، ‌هيچ طرحي از اين موضوع در ذهنم نداشتم و كم كم اين موضوع را براي كارهاي بعدي‌ام مشخص كردم. 

محمدي كه نحوه پرداختن به موضوع جنگ را در مجموعه داستان «قصه‌هاي پريوار» با رمان‌هايش كه به پايان رسيده‌اند و هم اكنون مراحل انتشار را سپري مي‌كنند، متفاوت توصيف كرد، توضيح داد: در حقيقت در اين واقعه، جنبه‌هاي روانشناسي و فلسفي درباره انسان‌ها اهميت دارد. جنگ، اثرات عجيب و غريبي دارد كه خيلي به درد نوشتن رمان مي‌خورند. در «قصه‌هاي پريوار» ولي بيشتر به ابعاد عاطفي درباره جنگ پرداخته شده. 

اين نويسنده با بيان اهميت مطرح شدن رويكردهاي روانشناسانه در داستان گفت: براي من به عنوان يك نويسنده، روانشناسي واقعا اهميت دارد. چرا كه واقعا در نوشتن داستان به كمكم مي‌آيد. 

وي خاطر‌نشان كرد: من انسان امروز را با شيو‌هاي امروز مي‌بينم؛ انساني كه جنگ را تجربه كرده و اين كه درباره اين موضوع بنويسم، ‌به آن معني است كه سوژه خوبي را از دست نداده‌ام. 

وي اضافه كرد: وقتي نويسند‌ه‌اي كارش تحليل و توصيف انسان امروز است و در جامعه‌اي هم زندگي مي‌كند كه جنگ را تجربه كرده، قطعا مي‌تواند جنبه‌هاي جالب و از نظر دورمانده و البته موثر اين واقعه را دستمايه خلق آثارش قرار دهد. 

بخشي از داستان «خانه خودمان» مجموعه داستان «قصه‌هاي پريوار» اين‌گونه نوشته شده: 

«حالا پري نشسته است روي صندلي‌اش و من بيرون ايستاده‌ام و نگاهش مي‌كنم. از پشت شيشه اشاره مي‌كند بروم، ولي من منتظر مي‌‌مانم تا اتوبوس راه بيفتد. پري خودش اين راه را انتخاب كرد. من چندان هم موافق نبودم.  وقتي موضوع را فهميديم، اول كسي چيزي نگفت...»

«ارمغان بهزيستي»، «دستهايش»، «ستاره»، «خانه خودمان»، «ملاقات» و «آكواريوم» از نام‌هاي هفده داستان بخش «قصه‌هاي پريوار» اين مجموعه داستان است.

«قايق زير ترمه»، «‌روي سنگ»، «چراغ‌ها»، «كلاه قرمزي»، «تنهايي» و «خواستگاري» نيز برخي عناوين فصل داستان‌هاي واقعي مجموعه داستان «قصه‌هاي پريوار» است.

مجموعه داستان «قصه‌هاي پريوار»، نوشته كامران محمدي، 94 صفحه است و پاييز امسال(88) از سوي انتشارات «ققنوس» منتشر شده.

اين كتاب به شمارگان 1650 نسخه و قيمت آن 2000 تومان است.