سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در آستانه برگزاری سی و پنجمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، با مهدی طهماسبی، شاعر، ادبپژوه و مدیرمسئول انتشارات طلایهداران افق و نشر کنگره شهدای استان که بیش از دو دهه فعالیت فرهنگی داشته و ۶۲ اثر منتشر کرده است، به گفتوگو نشستیم.
مهدی طهماسبی در ابتدای این گفتگو به تأثیر چشمگیر نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در معرفی هرچه بیشتر و بهتر پدیدآورندگان پرداخت و گفت: این نمایشگاه میتواند به عنوان محملی برای معرفی، ارتباطگیری، رویهپردازی و ایجاد بستر فرهنگی عمل کند که سنگرهای تأثیرگذار را گسترش داده و باورها و اندیشههای قابل توجه از اقلیمهای مختلف فرهنگی و اجتماعی در گستره ایران اسلامی را ارائه میدهد. این نمایشگاه عنصری مهم برای برجستهسازی ظرفیتهای استانهای کشور در کنار پایتختنشینان است و میتواند نمایهای برندسازی شده از اهالی قلم و فرهنگ و اندیشه را برای مخاطب فراهم آورد. فعالیتهای عرصه کتاب باید به صورت یک پازل و جورچین در نظر گرفته شود، بنابراین هر یک از عناصرِ پدیدآور، بخشی از این جورچین هستند که در نوع خود شایان توجه است.
وی افزود: پدیدآورندگان بومی میتوانند در این نمایشگاه سهم خود را داشته باشند و از آن به عنوان یک فرصت استفاده کنند. نمایشگاه کتاب بستری برای نمایاندن و آشکارسازی ظرفیتهای کمتر شناخته شده و توانمندیهای حوزههای مختلف است که در جایجای ایران اسلامی وجود دارد. این نمایشگاه نشاندهنده این نکته است که همه داشتههای ما در مرکز و پایتخت خلاصه نمیشود. حضور اهل قلم استانهای کشور میتواند روحیه اعتماد به نفس را بالا ببرد و قطعاً حضور چهره به چهره و برنامههای متعارف و هماهنگ جانبی در ارتباطگیری و معرفی نویسندگان بومی مثمر ثمر است و برکات ارزشمند خاص خود را دارد و همچنین میتوانیم شاهد ارائه آثار و کتابهای تولید شده توسط ناشران و پدیدآورندگان شهرستانی باشیم که با احترامی که برای دوستان تهرانی قائل هستیم، همسطح با این عزیزان و گاه در سطحی بالاتر از آنها هستند.
مدیر انتشارات طلایهداران افق بیان کرد: تحلیل ارتباط پدیدآورندگان بومی با مخاطبان نمایشگاه نشان میدهد که فضایی برای مواجهه رو در روی پدیدآورندگان با یکدیگر و دریافت نظر مخاطبان وجود دارد. اگر از دید واقعی به این موضوع نگاه کنیم، این فضا کمی دور از دسترس و در عین حال شکننده است که فاصله میان پدیدآورندگان و مخاطبان نمایشگاه کتاب تهران را زیاد نشان میدهد. یک اهل قلم شهرستانی که هم شناخته شده نیست و هم امکانات به روز مرکزنشینان را ندارد، در این فضای سخت، حال و روز دشواری را تجربه میکند. اما اگر از منظر آرمانی به آن توجه کنیم، باید پیشفرضهای خاصی را رعایت کنیم. اولاً باید شبکهسازی در دستور کار قرار گرفته و در طول سال با استفاده از ظرفیتها و بسترهای اطلاعرسانی به ویژه در فضای مجازی و رسانه، این شبکهسازی را دنبال کنیم. دوم، نیازسنجی و ظرفیتشناسی است و سوم، ارتباطگیری مداوم و دائمی را باید رعایت کرد. وقتی این چنین برنامهریزی کردیم، قطعاً شاهد پرورش و بروز استعدادهای مختلف در این زمینه خواهیم بود. این شبکهسازی و ارتباطگیری مداوم میتواند به پدیدآورندگان بومی کمک کند تا با مخاطبان خود ارتباط مستقیم برقرار کنند و نظرات و بازخوردهای ارزشمندی دریافت کنند که میتواند در بهبود و ارتقاء کیفیت آثار آنها مؤثر باشد.
نظر شما