مجید جوادیان‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در یزد، با اشاره به انتشار کتاب «جک، جوک، جوکر» گفت: این کتاب شامل هفت نمایشنامه است که در بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ در طول یک دهه نوشته شده است.
وی افزود: تمامی این نمایشنامه‌ها به غیر از یک مورد از آن، به اجرای عموم در آمده و در جشنواره‌های مختلف نیز شرکت کرده است.
نویسنده کتاب جک، جوک، جوکر ادامه داد: نگاه متفاوت به تاریخ در این کتاب، دغدغه من در تمامی این آثار بوده است و با توجه به اینکه در ایران، تاریخ بسیار کهنی داریم و کشوری بودیم که اولین گام‌های تمدن را در جهان بشری برداشتیم، بسیاری از اندیشه‌ها، فنون، صنایع و تجارب بشری در این منطقه رقم خورده و در این راستا از تاریخ کهن و دراز دامنه‌ای برخورداریم.
جوادیان‌زاده ادامه داد: ما علی رغم اینکه اسطوره‌های چندانی مثل یونان و کشورهای دیگر نداریم اما در عوض تاریخی که داریم می‌توانیم به جای آن قرار دهیم و از این نظر این تاریخ کهن با توجه به جنبه‌ها، ابعاد و لایه‌های بسیار عظیم و متکثر دارد شایسته آن است که مورد خوانش‌ها و بازخوانی‌های مکرر و مستمر قرار گیرد.
وی افزود: ما نباید از یک قرائت در تاریخ خودمان را حبس کنیم بلکه باید راه را برای تفاسیر تاریخ باز کنیم.
نویسنده کتاب جک، جوک، جوکر ادامه داد: از منظر هرمونوتیک ما با یک متن بزرگ به نام تاریخ روبرو هستیم که می‌توانیم از آن قرائت‌ها و خوانش‌های متفاوتی ارائه دهیم.
جوادیان‌زاده بیان کرد: در جایگاه یک نمایشنامه‌نویس نیز سعی کردم برخی از رویدادهای تاریخ که برای ما تقریباً به عنوان یک روایت غالب و خطی درآمده را به نوعی به چالش بکشم و در واقع یک روایت متفاوتی ارائه دهم که این موضوع در چند نمایشنامه وجود دارد.
وی ادامه داد: موضوع دیگر و دغدغه دیگر من در نمایشنامه‌ها موضوع قدیمی تقابل سنت‌ها و مدرنیزم در کشورمان بود که این همیشه خود تولید رویدادهای دراماتیک می‌کرده است که سعی کردم این تقابل که الان چهره تاریخ به خود گرفته را از زاویه نمایشی بگیرم و از برخی کارها این تم را جاری کنم.
نویسنده کتاب جک، جوک، جوکر گفت: در یکی از نمایشنامه‌ها که به عنوان یک محور قرار دادیم در مورد شهر یزد است و بعد از ثبت جهانی یزد در یونسکو بسیاری از مردم علاقمند به شناخت فرهنگ، هویت و تاریخ یزد بودند که با این رویکرد، یکی از نمایشنامه‌ها به نام رویای ایساتیس به این موضوع اختصاص داده شد و لایه‌هایی از هویت و فرهنگ ناملموس یزدی را معرفی کنیم.
وی گفت: جای آن دارد که در مورد تاریخ‌های محلی بیشتر واکاوی کنیم و به عنوان نویسنده نباید خود را به برخی از رویدادهای مهم محدود کنیم و ظرفیت مناسب محلی را برای آفرینش‌های فرهنگی ودراماتیک مورد توجه قرار دهیم.
نظر شما