زهرا ترکمنلو، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) توضیح داد: ایده کلی فیلم خودم را از کتاب «حوض خون» گرفتم. این کتاب به نقش زنان در پشت جبهه و فعالیت‌هایی مانند شست‌وشوی لباس‌های رزمندگان اشاره می‌کند. من از طریق این کتاب با این موضوع آشنا شدم و اگر فیلم‌ها یا مستندهای مرتبط دیگری را دیده بودم، شاید زودتر می‌دانستم که چنین فعالیت‌هایی در جنگ ایران هم وجود داشته است.
او افزود: پس از آشنایی با این موضوع، تحقیقاتی انجام دادم و متوجه شدم که در جنگ‌های دیگر، از جمله جنگ جهانی دوم، زنان نقشی مشابه در پشت جبهه‌ها ایفا کرده بودند. این مسئله برای من بسیار جالب بود و باعث شد تا موضوع کلی فیلمم از این واقعیت الهام بگیرد. البته داستان فیلم «نخ» کاملاً زاییده ذهن من است، اما موضوع اصلی آن از واقعیت سرچشمه گرفته و کتاب «حوض خون» در آشنایی من با این موضوع نقش مهمی داشته است.
ترکمنلو همچنین به ارتباط این فیلم با دیگر آثار جهانی اشاره کرد و گفت: بعد از آشنایی با این موضوع در سطح جهانی، به یاد فیلمی مانند «در جبهه غرب خبری نیست» افتادم که در سال ۲۰۲۲ یا ۲۰۲۳ برنده اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد. در آن فیلم هم زنانی بودند که چنین فعالیت‌هایی در جنگ جهانی دوم انجام می‌دادند. این مسئله برای من جالب بود و الهام‌بخش شد.
وی در ادامه بیان کرد: فیلم «نخ» هرچند رنگ و بوی ملی و ایرانی دارد و به‌نوعی به دفاع مقدس ما اشاره می‌کند، اما سعی کردم در جزئیات مستقیم وارد نشوم. هدف من این بود که نشان دهم جنگ، در هر جای دنیا، چه تأثیرات مخربی دارد و چقدر می‌تواند آزاردهنده باشد. هرچند که زیرمتن فیلم به جنگ ایران و عراق اشاره دارد، اما تلاش کردم حسی ایجاد کنم که اگر فردی از کشور دیگری فیلم را ببیند، بتواند با آن ارتباط برقرار کند.
او درباره پایان فیلم توضیح داد: دختر در فیلم شروع به دوختن لباس‌ها با نخ قرمز می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که همه کسانی که در جنگ شرکت کرده‌اند، چه زنده و چه شهید، فرقی با یکدیگر ندارند. پدر او نیز تفاوتی با دیگر رزمندگان ندارد. به همین دلیل، او لباس‌های دیگر را هم با همان نخ قرمز، که برایش نشانه‌ای بود، می‌دوزد.
وی افزود: در نهایت، ما به صحنه‌ای بازمی‌گردیم که قبلاً پرهیاهو بود، اما اکنون در سکوت فرو رفته است. این سکوت نشان می‌دهد که جنگ به منطقه نزدیک‌تر شده و بسیاری از افراد آن‌جا را ترک کرده‌اند. اما دختر تصمیم به ماندن می‌گیرد و مسیر خود را، هرچند کوچک، ادامه می‌دهد. جنگ چیزی نیست که بتوان از آن فرار کرد و باید در مقابل آن مقاومت کرد.
ترکمنلو در پایان گفت: جنگ پایان مشخصی ندارد و به همین دلیل، فیلم را با تصمیم دختر برای ماندن و تأثیرگذاری هرچند کوچک به پایان رساندم.
نظر شما