به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ولی تیموری؛ پژوهشگر و رییس مرکز معرفی فرهنگی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی در یادداشتی چنین نوشته است:
به‌طور کل همبستگی و وفاق ملی نتیجه شناخت و آگاهی است. شناخت نسبت به ارزش‌ها، هنجارها و حساسیت‌های مثبت و منفی بسیار مهم است. در واقع تا یکدیگر را درست و دقیق نشناسیم، نمی‌توانیم باهم به توافق محکم و پایدار برسیم. نباید این شناخت صرفاً به اشتراکات فرهنگی محدود شود، بلکه باید آگاهی بیشتری نسبت به مسایل و محل‌های اختلاف و دگراندیشی پیدا کنیم. تا زمانی که از تار و پود هویت وجودی و فکری یکدیگر آگاهی و شناخت عمیق پیدا نکنیم، امکان رسیدن به همبستگی و توافق ماندگار وجود ندارد.
در گام دوم باید برای هویت، فرهنگ، ارزش‌ها، بایدها و نبایدها، عرف و هنجارهای اجتماعی یکدیگر احترام قائل شویم. باید بپذیریم که جامعه‌ای مثل جامعه ایرانی، به شدت پویا و متکثر است. تنوع فرهنگی موجود در جامعه ایرانی، یک مزیت بی‌نظیر است. بنابراین به جای تلاش در ارائه نسخه‌ها و قالب‌های یکدست‌کننده، باید برای حفظ همین تنوع موجود و تک‌تک عناصر و مولفه‌های آن بکوشیم.
وقتی فرهنگ و هویت خود را با تمام ابعاد و جزییات آن شناختیم و برای تک‌تک اجزای آن احترام قائل شدیم و با دیده غرور و افتخار به آن نگریستیم، می‌توانیم داعیه همبستگی و وفاق ملی داشته باشیم.
کتاب و کتابخوانی در چنین فرآیندی نقش مهمی دارد. چون هم در گام شناخت و آگاهی و هم در گام تعامل نسبت به یکدیگر می‌تواند تاثیر گذار باشد. برگزاری رویدادهای فرهنگی با موضوع کتاب و کتابخوانی به تقویت این نوع رویکرد و تفکر در جامعه کمک می‌کند. بدیهی است که باید در برگزاری چنین رویدادهایی (هفته کتاب) دقت کنیم تا تصویر کاملی از فرهنگ و هویت ایرانی ارائه شود و با بخشی‌نگری و پررنگ کردن برخی جنبه‌های خاص و دور گذاشتن عناصر هویتی مهم دیگر، عملاً به جای ایجاد همبستگی، به سمت حساسیت‌زایی و تشدید اختلاف نظر گام برنداریم.
چنانچه برنامه‌ریزی و برگزاری رویدادهای فرهنگی با چنین رویکردی همراه باشد، قطعاً به گسترش فرهنگ کتاب و کتابخوانی هم کمک شایان توجهی خواهد شد. زیرا کتابی که با این رویکرد درباره فرهنگ و هویت جامعه ایرانی نوشته می‌شود، یک کتاب ارزشمند و کامل است که شناخت و آگاهی درستی از فرهنگ ملی و عناصر زیرمجموعه آن به مخاطب می‌دهد. از سوی دیگر به‌واسطه نگاه احترام‌آمیز و انسجام‌بخشی که وجود دارد می‌توان برای هر سلیقه و خواسته‌ای محتوای مناسبی را در معرض دید و انتخاب قرار داد.
باید پذیرفت که در سال‌های اخیر برخی برداشت‌های سطحی موجب شده تا بخش‌هایی از فرهنگ و هویت جامعه ایرانی پررنگ و در نقطه مقابل، بخش‌های تاثیرگذار و مهم دیگری از آن مورد غفلت واقع شود. مثلاً گاهی اوقات به موضوع تنوع فرهنگی، خرده فرهنگ‌ها، اقوام و اقلیت‌ها به چشم تهدید نگاه کرده‌ایم. در صورتی که اتفاقاً یکی از فرصت‌های بزرگ کشور و از نقاط متمایز فرهنگ ملی ما، برخورداری از این فرهنگ متکثر و ریشه‌دار در همین آب و خاک است. اگر کشورهای امروز به‌واسطه میزبانی از مهاجران چند ملیتی، داعیه کشور چند فرهنگی و تنوع فرهنگی دارند، تکثر قومی، زبانی، اعتقادی و فرهنگی در کشور ما زاییده همین سرزمین بوده و ریشه در تاریخ طولانی و گستره عظیم این کشور دارند.
ما نتوانسته‌ایم این تنوع فرهنگی را در حد شایسته به کودکان و جوانان، به ساکنان این سرزمین و ملت‌های مجاور خود معرفی کنیم. بنابراین جای معرفی این فرهنگ از آغاز تمدن تا به امروز، بی هیچ کم و کاستی در تمام ابعاد و پهنه سرزمینی آن از جنوبی‌ترین نقطه تا شمالی‌ترین آن و از شرقی‌ترین نقطه تا غربی‌ترین نقطه آن، در رسانه‌ها، کتاب‌ها، فضای مجازی و واقعی در سطح داخلی و بین‌المللی خالی است. وقتی کودکان و نوجوانان ما آموزش کاملی از تاریخ و جغرافیای این سرزمین نمی‌بینند، در کتاب‌های درسی ما، آن چنان که باید و شاید درباره جزایر ایرانی خلیج فارس صحبت نمی‌شود، وقتی امکان سفر و گشت و گذار در این خطه از آب و خاک گهربار ایرانی برای مردم فراهم نیست، حتماً باید نگران یک سری یاوه‌گویی‌ها در این زمینه باشیم.
آری، جای خالی معرفی سرزمین بزرگ و متمدن ایران عزیز، در حد و گستره تاریخی و جغرافیایی عظیم آن از پیدایش حیات در این سرزمین تا به امروز، از مراودات و تبادلات تاریخی، فرهنگی، تجاری و سیاسی آن با کشورها و ملت‌های مختلف گرفته تا جایگاه دیروز و امروز همسایگان آن، نفوذ تاریخی و گستره تمدنی آن در فراسوی مرزهای امروزی و… در رسانه‌ها و معرفی‌های ما به شدت خالی است.
جمهوری اسلامی ایران البته امروز یک کشور قوی و منسجم است، اما فراموش نکنیم که در اعصار و قرون گذشته نیز این کشور قلمروی مقتدر و مو رد احترامی بوده است. هیچ کشوری حتی رقیبان قدرتمند آن نیز منکر این واقعیت نبودند و نیستند که ایران همواره سرزمین فرهنگ و تمدن بوده و تا ابد هم خواهد بود. بارها و بارها در سفرهای داخلی و خارجی خود همراه با مهمانان، گردشگران و مقامات خارجی، در پس برخی نگاه‌های سطحی، همواره عمق و اوج احترام و تعجب آنان را نسبت به شکوه ایران و ایرانی شنیده، دیده و احساس کرده‌ام.
به نظرم برای عینی‌تر کردن مفهوم اقتدار ملی برای عموم مردم، باید تاریخ این اقتدار را به‌طور کامل و بی هیچ سانسوری بازگو کنیم. باید نسل امروز، شکوه سرزمین آبا و اجدادی خود را بی‌کم و کاست در کتاب‌ها، محیط‌های آموزشی، رسانه‌ها و فضای مجازی ببینند تا در مقابل فرهنگ غیر خودی، دلباخته و مسحور نشوند. باید در معرفی تاریخ و تمدن، از برداشت‌ها و نگاه‌های سطحی و گزینشی نسبت به تاریخ و فرهنگ کشورمان احتراز کرده و تصویر واقعی و کاملی از آن را به خصوص به نسل امروزی ارائه دهیم تا با شناخت غنای واقعی تاریخ و فرهنگ ایرانی، اسیر دلباختگی به فرهنگ خارجی و غیرخودی نشویم.
به گزارش ایبنا؛ به نقل از ستاد خبری سی‌ودومین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران، سی‌ودومین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با شعار «خواندن برای همدلی» از بیست‌وسوم تا سی‌ام آبان (۱۴۰۳) برگزار می‌شود.
نظر شما