به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، آرش سنجابي‌ كه به تازگي مجموعه داستان «از ميان تارهاي مرتعش» او روانه بازار كتاب شده، در پاسخ به اين سوال كه اصلي‌ترين ويژگي آثار داستان‌نويسان جوان چیست؟‌ گفت: جريان جديدي از ادبيات داستاني در روزگار ما در حال شكل‌گيري است. اين جريان  كمتر لحني شعار‌گونه دارد.  نويسندگان امروزي ما غالبا درصددند تا شيوه‌هاي مدرن را در نوشتن تجربه كنند. 

وي در پاسخ به سوالي مبني بر رويكرد نحله‌هاي متفاوت داستان‌نويسي امروز توضيح داد: دو دسته داستان‌نويس داريم كه يك گروه داستان‌نويسان جدي به شمار مي‌آيند و نوع آثارشان مشخص است؛‌ به طوري كه يا دنباله‌رو و پيرو سبكي اند يا خودشان در پي آفرينش‌هاي تكنيكي و مضموني تازه‌اند. دسته ديگر نيز داستان‌نويسان غيرجدي اند كه آثارشان براي خواننده، بيشتر جنبه تفنني و سرگرمي پيدا مي‌كند. 

مترجم «آخرين انار دنيا» خاطر‌نشان كرد: من فكر مي‌كنم ادبيات داستاني امروز ما به سمت شكوفايي مي‌رود. ادبيات معاصر در گذشته، يا مي‌خواست مبارزه را آموزش دهد يا فقط براساس تصوير‌سازي شكل مي‌گرفت و فاقد شخصيت‌پردازي موثر بود.
 
سنجابي با بيان اينكه بسياري از نويسندگان غيرجدي، آناني اند كه فقط به كارگاه‌هاي آموزش داستان دل خوش كرده‌اند، اضافه كرد: غالبا نويسندگاني كه آثار غيرجدي توليد مي‌كنند، ‌كساني اند كه از دل كارگاه‌هاي داستان بيرون آمده‌اند؛ چرا كه معمولا نوعي از نگارش آموزش داده مي‌شود كه گاهي صاحبان آن كارگاه‌ها نيز در آن موفق نبوده‌اند. به نظر من، نويسنده جدي  از كارگاه داستان كارش را آغاز نمي‌كند. 

اين مترجم در پاسخ به سوال ديگري درباره اعتقاد بر غريزه‌نويسي در ميان برخي داستان‌نويسان جوان، اضافه كرد: داستان‌نويسي يك حرفه است و هر چه يك نويسنده بيشتر بنويسد، حرفه‌اي‌تر مي‌شود. داستان‌نويسان جدي مطالعات خوبي دارند و اغلب، ادبيات روز دنيا را دنبال مي‌كنند.
 
سنجابي خاطر‌نشان كرد: در حال حاضر فضاهاي فعال داستاني محدودند و اين دلايل بسياري دارد. يكي از آن‌ها اين است كه برخي كارهاي خوب همديگر را نمي‌خوانند. در همين كشور خودمان حداقل سالي 20 داستان خوب بيرون مي‌آيد كه ممكن است برخي مهجور بمانند. 

وي در پاسخ به سوال ديگري مبني بر علل بي‌توجهي نسبت به برخي آثار توضيح داد: ذائقه منحرف شده خواننده، معياري براي سنجش يك كتاب نيست. مهم‌ترين عامل در فروش كتاب، تبليغ است و شايد اگر «صد سال تنهايي» به قلم یک نویسنده ایرانی به زبان فارسی و در ايران چاپ مي‌شد، يك اثر فراموش شده باقي می‌ماند. 

مجموعه داستات «از ميان تارهاي مرتعش» سنجابي چندي پيش از سوي انتشارات مرواريد منتشر شد.

«آخرين انار دنيا» نوشته بختيار علي، نيز اثر تازه او در زمينه ترجمه است كه يك ماه گذشته توسط نشر افراز در قفسه كتابفروشي‌ها جاي گرفت.