به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از پایگاه اطلاع‌رساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، این تندیس‌ها به ارتفاع 30 سانتی‌متر و از جنس گچ هستند. قرارگرفتن این دو تندیس بر روی یک صفحه در کنار یکدیگر یادآور پیشینه روابط فرهنگی دو کشور و سابقه حضور و علاقه به زبان و ادبیات فارسی در سرزمین آلبانی است.

بیش از سه‌هزار بیت از اشعار «شاهنامه» در دهه 80 میلادی توسط وجیه بخارایی، مترجم آلبانیایی از زبان فارسی به آلبانیایی ترجمه شده است.

وجیه بخارایی در سال 1987 درگذشت و این مسئله مانع از ادامه ترجمه کامل «شاهنامه» به زبان آلبانیایی شد.

از این مترجم ترجمه کاملی از «بوستان» و «گلستان» سعدی نیز وجود دارد که چندین‌بار تجدید چاپ شده‌اند و تا مدت‌ها برخی از متون آن‌ها در مدارس آلبانی تدریس شده است.

آن‌چه که این دو اثر ترجمه شده توسط وجیه بخارایی را برجسته کرده، دقت و اثرگذاری اشعار ترجمه شده بوده است. خوانندگان آلبانیایی به سختی می‌توانند تشخیص دهند این آثار ترجمه از یک زبان خارجی است.

رونمایی تندیس‌های یادبود فردوسی و وجیه بخارایی در مراسم هزاره شاهنامه فردوسی که 16 مارس 2010 در شهر برات زادگاه وجیه بخارایی توسط نمایندگی فرهنگی ایران و با مشارکت شهرداری این شهر صورت می‌گیرد و به کتابخانه شهر برات که به نام وجیه بخارایی است اهدا می‌شود.