منوری در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره «روز شعر و ادب فارسی» گفت: این‌که روزی در تقویم به نام روز شعر و ادب فارسی نامگذاری شده اتفاق خوب و شایسته‌ای است. اما این نکته که آیا روز بزرگداشت شهریار روز مناسبی برای نامیدن روز شعر بوده یا خیر خارج از بحث حاضر و نیازمند بررسی دقیق‌تری است.
وی با اشاره به این که نامگذاری چنین روزی باید سبب شود تا مسوولان دقت بیشتری در بحث ادبیات و به ویژه شعر داشته باشند اظهار داشت: ایران خاستگاه شعر و ادب فارسی است و پیشینه فرهنگی آن به ادبیات بازمی‌گردد. بزرگ‌ترین شاعران در این سرزمین زیسته‌اند و شاهکارهایی در این زمینه خلق کرده‌اند.
این شاعر با تاکید بر این امر، نامگذاری روزی به نام شعر را امری ضروری دانست و افزود: مهم‌ترین اتفاقی که در ارتباط با نامگذاری روز شعر باید رخ دهد این است که چنین روزی بهانه‌ای برای توجه بیشتر به ادبیات باشد.
وی تشریح کرد: برگزاری شب شعر، کنفرانس‌های خبری، پخش برنامه‌های شاد از رسانه‌های مختلف در ارتباط با شعر، برپایی مسابقات، جشنواره‌های شعری و نمایشگاه‌های ادبی و برپایی بزرگداشت برای شاعران از جمله برنامه‌هایی است که مسوولان می‌توانند به مناسبت چنین روزی برگزار کنند. این امر تنها به تفکر و همت نیاز دارد.
منوری در ادامه از شهریار به عنوان یکی از بزرگان شعر و ادب فارسی یاد کرد و گفت: این شاعر زندگی خودش را وقف شعر و ادبیات کرد و برهمین اساس شعرهای ماندگاری را نیز سرود.
وی افزود: اگرچه این شاعر صاحب سبک ویژه‌ای نبود و از سبک ویژه‌ای نیز پیروی نمی‌کرد، اما در جریان شعر فارسی تاثیرگذار بود.
این شاعر ارادت شهریار به امام علی(ع) را از دیگر عوامل ماندگاری او در شعر و ادب فارسی برشمرد و توضیح داد: شهریار ارادت بسیاری به خاندان عصمت و طهارت به ویژه حضرت علی(ع) داشته است. همین مسئله یکی از عوامل ماندگاری او در شعر و ادب فارسی به حساب می‌آید.
وی در پایان یادآور شد: بسیاری شهریار را با شعر «علی ای همای رحمت» می‌شناسند و براساس چنین سروده‌هایی در کارنامه شعری شهریار نام او هرگز فراموش نمی‌شود.
شنبه(27 شهریور) روز در‌گذشت سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار و روز ملی شعر و ادب فارسی است.
شنبه ۲۷ شهریور ۱۳۸۹ - ۰۹:۵۶
نظر شما