به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، «نظركرده»، اولين اثر پژوهشي بهرامي است كه در آن ضمن تحقيق درباره 18 امامزاده مردم الموت غربي، بخشي از اختصاصات فرهنگي و بومي مردم اين منطقه نيز  بيان شده است.

اين كتاب غير از اتكا به وجوه تحقيقي و پژوهشي، با لحن ادبي روان نوشته شده و به گونه‌اي گزارشي توصيفي، هنري به شمار مي‌آيد. 

نويسنده در «نظركرده»، با برجاي گذاشتن ردپايي از ذوق و احساسات خود درباره موقعيت‌هايي مختلف تحقيق‌اش، ساختار آن را به شكلي داستاني در قالبي مستند روايت كرده ‌و به اين شيوه، خواننده را با احساسات خود در مواجهه با هر موضوع مورد پژوهش شريك ساخته است.

بهرامي، در گفت‌و‌گويي كه در گذشته درباره اين كتاب با «ايبنا» داشت،‌  گفت: در گفت‌و‌گوهايم با آدم‌هاي بومي هر محل، سعي داشتم زبان الموتي را به زبان فارسي ترجمه كنم. اين كتاب درباره اختصاصات مردم‌شناسي و فرهنگ فولكلور مردم الموت غربي است. انگيزه چنين تحقيقي پس از تخريب يكي از امامزاده‌هاي روستاي «ميلك» بدون اطلاع سازمان ميراث فرهنگي در من شكل گرفت.

عبدالرحمان عمادي نيز در قسمتي از مقدمه اين كتاب كه «ايران‌شناسي دهقاني» نام گرفته، نوشته است: 

كتاب نظر كرده گرچه نام و سرفصل‌هايش امامزاده‌هاي رودبار الموت است و نويسنده جوان آن با توانايي و شايستگي از امامزاده و سرپرست آن و باورها درباره‌اش نوشته اما در واقع برگزيده و جنگي است از ايرانشناسي دهقاني. از: جغرافيا- گزارش محيط در پيرامون ساختمان امامزاده از زمين و باغ و چشمه و رودخانه و تپه و دار و درخت آن –چگونگي ساختمان آن از هر رو، از سبك معماري گرفته تا رنگ و نقش در و ديوار و گنبد و نوشته‌ها و بسياري چيزهاي ديگرش كه خود سندي است تاريخي و پرمعنا و آموزنده- نقشي كه امامزاده‌ها در نيازها و خواسته‌ها و دردها و زندگي روزمره دهقانان داشته و دارند....»

بهرامي نيز در مقدمه‌اش بر اين كتاب نوشته است:
«كتاب حاضر بهانه‌اي براي بيان ظرفيت‌هاي زباني مردمان الموت نيز هست. چه در هنگام كار ميداني و چه در زمان نگارش كتاب، تمام سعي‌ام بر اين بوده است كه در زمينه زباني و برداشت‌هاي ايدئولوژيك‌گوي ميدان در دست اطلاع‌رسان باشد و مخاطب لهجه اطلاع‌رسان را از لابه‌لاي خطوط بشنود... ناگفته نماند هر چند موضوع كتاب آيين‌ها و باورها دربار امامزاده‌هاي الموت غربي است، اما چون امامزاده‌ها در زيرگروه بزرگتري به نام عناصر قدسي قرار مي‌گيرند، امام درخت، چشمه الاله خاتون، و غار حاجت‌خانه هم به اين مجموعه اضافه شد.» 

بخشي از فصل «امامزاده شارشيد» اين كتاب اين‌گونه نوشته شده است: 

«كمي آب خورديم و يك لقمه نان دهن گذاشتيم. چون مرحوم مشتي ما را ميهمان كرده بود، خودمان را سير كرديم... ده بيست قدمي آقا كه رسيديم، همانجاكه بايد به آقا سلام بدهيم، به وي راهه زديم و تمام آن سربالايي را دويديم كه از مردانه‌ها پيش بيفتيم. گفته بودند هر كه زودتر برسد، زبانش سر جفتش دراز است و حرفش پيش..»

«امامزاده اسماعيل ميلك»، «آقا بنده»، «امامزاده هارون»، «بي‌‌بي شهربانو»، «پير شاسنگ»، «امام درخت و اروسيه»، «امامزاده يوسف» و «امامزاده افضل»، نام برخي فصل‌هاي تشكيل دهنده اين كتابند. 

در بخش‌هاي پاياني اين كتاب فهرستي از لغات ديلمي، راويان ‌و فرهنگ اعلام نيز آورده شده است.

كتاب «نظر كرده»(آيين‌ها و باورهاي امام‌زاده‌هاي الموت غربي)،‌ نوشته فرشته بهرامي، ‌پاييز امسال(89)، به شمارگان 1500 نسخه از سوي نشر «آموت» منتشر شد. اين كتاب 289 صفحه‌اي با قيمت 6000 تومان ارايه مي‌شود.