به گزارش خبرگزاري کتاب ايران(ايبنا)، اثر حاضر، روضه‌هايي که در ايام نيمه اول محرم به مناسبت‌هايي خوانده مي‌شود را به همراه روضه آخر ماه صفر بازگو مي‌کند.

عزاداري سيدالشهداء(ع) در طول تاريخ پرفراز و نشيب شيعه، دستخوش برخي تحريفات و تبدلات شد تا آنجا که وجود متيقن و گسترده اين ناسره‌ها، تشخيص راست از دروغ را بر واعظان و مداحان و مستمعان مجالس حسيني دشوار کرده است. از اين‌رو، دغدغه همواره بسياري از محققان و نويسندگان اين بوده که متوني بي‌‌پيرايه در اختيار گردانندگان عزاداري‌ها قرار دهند تا اين سنت مقدس با شائبه‌هاي خلاف واقع و مخالف‌شان همراه نباشد.

امام خميني(ره) رهبر فقيد جمهوري اسلامي ايران، درباره مراسم عزاداري امام حسين(ع) مي‌فرمايد: «تکليف آقايان است روضه بخوانند. تکليف مردم است دسته‌هاي شکوهمند بيرون بياورند... سينه بزنند... ما با عزاداري سيدالشهداء زنده هستيم.(صحيفه امام، ج 11، ص 98)» و در جاي ديگري تاكيد مي‌كنند: «البته اگر يک چيزهاي ناروايي بوده است سابق و دست اشخاص بي‌اطلاع از مسائل اسلام بوده، آنها بايد يک قدري تصفيه شوند؛ لکن عزاداري بايد به همان قوت گذشته‌اش باقي بماند. (صحيفه امام، ج 15، ص301)»

مقام معظم رهبري نيز در اين باره اشاره مي‌كنند: «اين روضه‌خواني و اين نوحه‌خواني، بايد قدمي در راه عروج مردم به اوج قله افکار اسلامي باشد... بايد سعي کنند که از اباطيل و مطالب خلاف و کارهاي ناشايسته و بعضي از کارها که وهن مذهب است و حقيقتا شايسته دستگاه حسين‌بن علي(عليه‌السلام) نيست، اجتناب شود(26/3/1372)» و در مناسبتي ديگر تاكيد مي‌كنند: «بايد در منبر، به شکل سنتي روضه‌خواني شود؛ از طريق واقعه‌خواني... واقعه‌خواني، تا حد ممکن بايد متقن باشد. مثلا در حدود "لهوف" ابن‌طاووس و "ارشاد" مفيد و امثال اينها؛ نه چيزهاي من درآوردي(3/3/1374)».

در تدوين اين متون کوتاه، تلاش زيادي شده که از مسير علم و پژوهش خارج نشود، لذا متن مصيبت‌ها را با دقت و صرف وقت بسيار، از منابع معتبر و دست اول فريقين ـ‌و بدون خرافات و تحريفاتي که متاسفانه در ذکر مصيبت‌ها زياد ديده و شنيده مي‌شودـ استخراج شده است.

دو منبع عمده و اصلي مورد اعتماد نويسنده در تدوين سيزده روضه محرم عبارت بوده‌اند از:
1. سيدبن طاووس؛ «اللهوف في قتلي الطفوف»؛ قم: منشورات الرضي، 1364.
2. شيخ عباس قمي؛ «نفس‌المهموم»؛ ترجمه و تحقيق علامه ابوالحسن شعراني؛ قم: انتشارات ذوي القربي، 1378.

همچنين منابع زير را نيز به فراخور، نويسنده به کمک طلبيده يا مطلبي به نقل از آنها ذکر کرده است:
1. شيخ صدوق ؛ «امالي»؛ ترجمه آيةالله کمره‌اي؛ تهران؛ انتشارات کتابچي، 1370.
2. شيخ طوسي؛ «امالي»؛ نجف اشرف: المکتبة الاهلية، 1384 قمري.
3. شيخ مفيد؛ «الارشاد في معرفة حجج‌الله علي العباد»؛ قم: انتشارات کنگره جهاني هزاره شيخ مفيد، 1413 قمري.
4. محمدبن جرير طبري؛ «تاريخ الامم و الملوک»؛ بيروت: دارسويدان، بي‌تا.
5. الحافظ سليمان‌بن احمد اطبراني؛ «المعجم‌الکبير»؛ بيروت: دار احياء التراث العربي، بي‌تا.
6. گروه حديث پژوهشکده باقرالعلوم(ع)، «مقتل امام حسين(ع)»؛ ترجمه جواد محدثي، تهران: شرکت چاپ و نشر بين‌الملل، 1381.
7. شيخ عباس قمي؛ «سفينة‌البحار»؛ مشهد: بنياد پژوهش‌هاي اسلامي آستان قدس رضوي، 1418 قمري.

در بين روضه‌ها همچنين ابياتي نيز آمده است تا ياور روضه‌خوان در کار مقدسش باشد. اين اشعار اگرچه مخالف شان عزا و صاحب عزا نيستند، اما به هر حال «زبان حال» هستند كه البته سنديت ندارند؛ لذا با قلم متمايز از قلم اصلي متن، تايپ شده‌اند. اين شعرها که بسيار توجه شده تا حاوي غلو و خلاف و خرافات نباشند، از منبع زير اخذ شده‌اند:
ـ جزوات آموزشي آداب مرثيه‌خواني با عنوان «طنين عشق»؛ و تنظيم مرتضي وافي؛ قم: انتشارات شفق، 1380. 

خوشبختانه اين سيزده روضه در آن زمان به پنج زبان انگليسي، عربي، اردو، روسي و اسپانيولي نيز ترجمه و سپس به‌سرعت در وبلاگ‌ها و سايت‌هاي مختلف باز نشر شدند و برخي طلاب نيز با پرينت همين متون، از آنها در تبليغ محرم خود استفاده کرده‌اند. همچنين به مقتضاي فضاي مجازي، اين روضه‌ها ـ‌در تمام اين شش زبان‌ـ در حافظه رسانه‌ها ماندگار شدند و حتي برخي از آنها از مجلات غير فارسي نيز سر درآوردند. 

نويسنده کتاب حاضر در مقدمه خود يادآور مي‌شود: «اين همه از برکات خوان حسيني است که "قانع" و "معتر" را بهره مند مي‌سازد. و لله الحمد.
اکنون بعد از گذشت نزديک به سه سال از آن روزها، به نظرم رسيد خوب است که اين متون را در جزوه‌اي کوچک و به شکل غير مجازي نيز گردآورم؛ شايد توشه‌اي باشد براي مبلغان ديني و واعظان حسيني، و تذکره‌اي براي عاشقان خاندان عصمت و طهارت و شهادت.
براي تيمن و تبرک بيشتر اين مقاتل که براي شب اول تا شب دوازدهم محرم تنظيم شده‌اند، روضه‌اي نيز براي روز 28 صفر ـ‌سالروز وفات پيامبر اکرم(ص) و امام حسن مجتبي(ع)‌ـ تدوين شد و به عنوان روضه چهاردهم به متون پيشين ملحق گرديد».

منابع اصلي در روضه، آشنايي با چند مقتل معتبر حسيني و فهرست اعلام، عناوين پيوست‌هاي انتهاي اين اثرند. 

چاپ نخست کتاب «چهارده روضه صحيح براي سوگ محرم و صفر» در شمارگان 5000 نسخه، 136 صفحه و بهاي 25000 ريال راهي بازار نشر شد.