به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، ايشان در آن سخنراني به تحليل واقع‌بينانه از تجربه عاشورا پرداختند و نقش برخي از عوامل زمينه‌ساز آن حادثه جان‌سوز را تبيين كردند.

همچنان كه در متن اين نوشتار نيز آمده است، «نهضت عاشورا» حادثه ديروز نيست، بلكه حادثه عبرت‌آموز امروز و فردا و فرداهاست. بزرگداشت اين حادثه فرصتي براي تبيين درس‌ها و عبرت‌هاي عاشورا محسوب مي‌شود.

مقام معظم رهبري، طي ساليان اخير، بيشتر بر تبيين «عبرت‌هاي عاشورا» تاكيد داشته‌اند و سخنراني‌ها و بيانات ارزشمندي در اين زمينه ارايه كرده‌اند.

نويسنده كتاب در سلسله مباحثي كه با عنوان «پيام‌هاي عاشورا» تنظيم كرده، در پي تحليل حوادث عاشورا است. در يك تحليل واقع‌بينانه از حادثه جان‌گداز عاشورا به اين نكته برمي‌خوريم كه دست كم پنج عامل، اساسي‌ترين مانند «كنار گذاردن وصاياي پيامبر(ص)»، « رنگ‌باختن معنويت پس از پيامبر(ص)»، «افول غيرت ديني»، «كوتاهي خواص از انجام رسالت خود» و «نفوذ و حاكميت نفاق به ويژه نفاق پنهان پس از پيامبر(ص)» در پيدايش آن نقش داشتند. 

درباره سه عامل نخست در اين كتاب سخن گفته شده و درباره عامل چهارم در كتاب «رسالت خواص» به تفصيل به آن پرداخته شده است.

اين كتاب، پيش از اين به ضميمه رسالت خواص در چاپ پنجم منتشر شد، اما به دليل حجيم شدن كتاب فوق و استقبال فراوان از كتاب‌هاي كم‌حجم، نويسنده بر آن شد تا بحث عبرت‌هاي عاشورا را به صورت مجزا و مستقل منتشر كند و آن را نخستين جلد از مجموعه «پيام‌هاي عاشورا» قرار دهد.

كتاب حاضر از دو بخش «تحليل سه عامل از عوامل زمينه‌ساز حادثه عاشورا» و «متن دو سخنراني مقام معظم رهبري، درباره عبرت‌هاي عاشورا» تشكيل شده است. 

«عبرت‌آموزي» يعني حوادث تلخ و شيرين گذشته را آيينه آينده قرار دادن. «عبرت‌آموزي» يعني از حال به گذشته رفتن و گذشته را دقيق بررسي كردن و آن را فرا رو قرار دادن. «عبرت‌آموزي» يعني به تاريخ به عنوان يك جريان نگريستن نه جرقه. «عبرت‌آموزي» يعني به تاريخ به عنوان كلاس درس نگاه كردن نه سرگرمي و افسانه.

بينش تاريخي قرآن كريم درباره حوادث، بينش «عبرت‌آموزي» است. قرآن كريم تاريخ را آيينه‌اي مي‌داند كه در آن مي‌توان تمامي حوادث زشت و زيبا را ديد و از اين حوادث الهام گرفت و سرنوشت آينده زندگي را با الهام از اين آيينه گويا انتخاب كرد. ستمگران، طاغوتيان و سرنوشت آنها را ديد و از انتخاب راه آنان كه سرنوشتي جز بوار و هلاكت در پي ندارد، خودداري ورزيد و صالحان و برگزيدگان حضرت حق و سرنوشت موفق آنها را ديد و با گزينش راه آنان سعادت خويش را تامين كرد.

در بيش از 10 آيه قرآن، ترغيب و تشويق فراوان به «سير در ارض» شده است. «سير در ارض» در فرهنگ قرآن به معناي جهانگردي بي‌هدف و احيانا با هدف اشباع غرايز حيواني نيست، بلكه به معناي بررسي حوادث تاريخي و ديدن جغرافياي حوادث به منظور عبرت‌آموزي است.

مساله عبرت‌آموزي از حوادث تاريخي، علاوه بر آن كه از ديد محتوايي مورد عنايت قرآن كريم است، از واژه «اعتبار» و «عبرت» نيز در برخي آيات استفاده شده است. به عنوان نمونه مي‌توان عبرت در جنگ بدر، عبرت در غزوه بني‌النضير، عبرت در قصه حضرت يوسف(ع) و عبرت در نابودي فرعون را نام برد. 

«عبرت‌آموزي» از مواعظ مورد تاكيد حضرت امام علي(ع) شناخته مي‌شود. در ده‌ها سخن از مولا علي(ع) ابعاد اين مطلب شكافته شده، در برخي از اين كلمات نوراني، بر ثمره شيرين عبرت‌آموزي تاكيد شده است.

بينش عبرت‌آموزي از حوادث تاريخي، بينش امامان شيعه، اين مفسران واقعي قرآن كريم است. تشويق و دعوت فراواني كه اين انوار تابناك به تفكر و انديشه كرده‌اند يكي از ابعاد آن باز كردن زاويه‌اي براي عبرت‌آموزي از پيشينيان به شمار مي‌آيد.

چاپ دهم كتاب «عبرت‌هاي عاشورا» را موسسه بوستان كتاب در شمارگان 5000 نسخه، 196 صفحه و بهاي 25000 ريال راهي بازار نشر كرده است.