حسن اكبريان طبري، مترجم كتاب در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) اين اثر را يكي از آثار كم‌حجم داستايوفسكي دانست كه تا اندازه‌اي نظير ساير آثار اين نويسنده شهير روس، گوياي پيچيدگي‌هاي روحي، فكري و اندیشگی افراد است.

وي افزود: داستايوفسكي به لحاظ توصيف درونيات و نقصان‌هاي رواني، انسان بسيار زبردست است، به گونه‌اي كه نيچه اعتراف مي‌كند آن‌گونه كه از داستايوفسكي روانكاوي آموخته، از فرويد نياموخته است.

اين مترجم درباره موضوع كتاب «تمساح» گفت: در گوشه‌اي از شهر سن‌پترزبورگ نمايشگاهي از حيوانات برپا شده است كه در ميان آنها تمساحي نيز وجود دارد. يكي از شخصيت‌هاي داستان، در پي اتفاقي ناگهاني توسط تمساح بلعيده مي‌شود.

وي افزود: موضوع اصلي اين كتاب، واكنش‌هايي است كه افراد شاهد ماجرا نظير همسر فرد بلعيده شده و صاحب تمساح از خود نشان مي‌دهند. داستايوفسكي از اين موضوع دست‌مايه‌اي براي به تصوير كشيدن لايه‌هاي دروني انسان در موقعيت‌هاي طبيعي و همچنین غيرمنتظره مي‌سازد.

اكبريان طبري ادامه داد: اين نويسنده احساسات دروني انسان‌ها را در مواجهه با مسايل گوناگون و در موقعيت‌هاي مختلف با دقت و موشكافي فراواني به تصوير مي‌كشد و اين امر، به خوبي نشان دهنده درون متلاطم خود اوست.

اين مترجم يادآور شد: روان‌شناسان معتقدند كه نويسنده در واقع خودش را در كتاب‌هايش مي‌نويسد. داستايوفسكي هم به لحاظ روحي انسان كاملا متعادلي نبود. او 10 سال از عمرش را در زندان و با جانيان و تبهكاران گذرانيد. اين نويسنده با استعدادي كه داشت، به ‌خوبي توانست به درونيات اين افراد نزديك شود و با نگاه تيزبين خودش هيجانات اين افراد را شرح دهد. اين ويژگي داستايوفسكي به خوبي در كتاب «جنايات و مكافات» او پيداست.

به گفته اكبريان طبري، مي‌توان اين گونه نتيجه گرفت كه خود داستايوفسكي نيز اين ناملايمات و آشوب‌هاي دروني را تجربه كرده است. او همچنين به بيماري صرع دچار بود. كتاب «تمساح» نيز تا اندازه‌اي گوياي همين پيچيدگي‌هاي ذهني و روحي افراد است.