به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) پریسا خسروی سامانی، مترجم کتاب «با عشق و معصومیت» در جلسه نقد و بررسی این کتاب که روز گذشته 25 آذر برپا شد گفت: با وجود این‌که سالینجر نویسنده شناخته شده‌ای در ایران است اما آثار زیادی درمورد نقد و بررسی کتاب‌های وی در کشورمان وجود نداشته است و این کتاب از جمله معدود آثاری است که در این زمینه منتشر شده است.

وی افزود: کتاب «با عشق و معصومیت» در بخش اول به شکل تخصصی و گستره به مقالاتی می‌پردازد که درباره زندگی سالینجر منتشر شده است و بیان می‌کند که چگونه پوشیده نگاه داشتن زندگی سالینجر در مطرح شدن او نقش موثری داشته است. این‌که او اجازه نمی‌داده عکسش روی جلد کتاب‌هایش چاپ شود یا کسی بدون اجازه وی درباره آثارش مطلبی را بنویسد از نظر بسیاری از منتقدان سبب جلب توجه بیشتر نسبت به این نویسنده شده است.
 
خسروی سامانی عنوان کرد: در مصاحبه‌هایی که جسته و گریخته از این نویسنده منتشر شده و مقالاتی که درباره ارتباط وی با آثارش نوشته شده است ردی به‌جای گذاشته که به خوبی وجوه مختلف زندگی سالینجر را در آثارش نشان می‌دهد.

وی ادامه داد: بخش دوم کتاب درباره داستان های کوتاهی است که سالینجر منتشر کرده است. در این بخش داستان‌هایی که وی در کتاب «نه داستان» چاپ کرده و تعدادی داستان کوتاه دیگر از وی که در مجلات مختلف منتشر شده است مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. بخش سوم این کتاب هم درباره تنها رمان سالینجر به نام «ناطور دشت» است. در این بخش به مقالاتی که درباره این رمان منتشر شده است می‌پردازد.
 
وی یادآوری کرد: از ضروریاتی که برای ترجمه این کتاب وجود داشت این بود که مترجم باید همه آثار این نویسنده را بخواند تا بتواند با اشراف این کتاب را ترجمه کند و من این کار را کردم و از لذتبخش‌ترین بخش های فرایند ترجمه این کتاب محسوب می‌شد.

سالینجر از معدود نویسندگانی است که علاقه زیادی به جنگ دارد
امیرعلی نجومیان، منتقد ادبی نیز در این نشست گفت: این کتاب نمونه‌ای از یک مجموعه نقد خوب درباره یک نویسنده است که در قالب یک کتاب منتشر شده است. انتخاب مقالات نیز به خوبی صورت گرفته است و این موضوع در بخش دوم کتاب کاملا مشهود است.

وی ادامه داد: در بخش اول کتاب نیز دو مقاله نخست مقالاتی هستند که سالینجر را به ما معرفی می‌کنند. در عین حالی که مقالات خوبی هستند ژورنالیستی بوده و ترجمه آنها بسیار مشکل است.

نجومیان افزود: در بخش سوم کتاب هم به رمان «ناطور دشت» پرداخته شده است و از نظر چهار مقاله مختلف با چهار نگاه متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. به‌طورکلی ما مجموعه‌هایی را که یک نویسنده خارجی را در قالب یک کتاب  معرفی کرده باشد در ایران نداریم و این کار ارزشمندی است.

وی در ادامه به فیلمی اشاره کرد که سال گذشته در آمریکا درباره سالینجر ساخته شده است و سبب آشنایی بیشتر مخاطبان با این نویسنده شده است و گفت: سالینجر در سال 1919 در خانواده‌ای مرفه به دنیا آمد و در دوران نوجوانی به مدرسه شبانه روزی رفت. وی از معدود نویسندگانی است که علاقه خاصی به مدرسه نظامی و رفتن به جنگ داشته است. وی در زمان جنگ جهانی دوم 22 ساله بود و در سال 1941 داوطلب اعزام به جنگ می‌شود که به دلیل مشکل قلبی با رفتن او مخالفت می شود اما او به هر حال به جنگ می‌رود و از سال 1942 تا 1946 در جنگ بوده است.

نجومیان ادامه داد: وی در این مدت تجربیاتی را از جنگ به دست می‌آورد و تغییراتی در وی ایجاد می‌شود که او را تبدیل به انسانی دیگر می‌کند. او فصل‌های آغازین رمان «ناطور دشت» را در سال‌هایی می‌نویسد که در جنگ بوده است.

وی یادآوری کرد: روح جنگ در همه نوشته‌های سالینجر موج می‌زند امادر هیچ کدام از داستان‌هایش به طور مستقیم به این مقوله نپرداخته است بلکه به پیامدهای جنگ و آدم‌هایی که جنگ را تجربه کرده‌اند توجه نشان داده است.

نجومیان گفت: سالینجر بعد از جنگ دچار بیماری افسردگی می‌شود. او یک انسان عادی و معمولی نبوده است و این مساله به اسطوره شدن داستان‌هایش بیشتر کمک کرده است. فقدان آرمان موضوعی است که در آثار سالینجر بیان می‌شود و شخصیت‌های داستان‌های او به دنبال دستیابی به جایی برای آویزان شدن هستند.

سالینجر بزرگتر از  آثارش بود
مصطفی مستور نیز در این مراسم گفت: صحبت کردن درباره سالینجر همواره این سوالات را در ذهن ما مطرح می‌کند که نسبت نویسنده با اثرش چگونه است؟ و آیا سالینجر نویسنده بزرگی محسوب می‌شود؟

وی افزود: درباره این‌که او نویسنده بزرگی است، باید بگویم که ترجمه رمان وی به‌وسیله دو مترجم بزرگ نشان دهنده بزرگ و مطرح بودن اوست. همچنین محتوای آثار وی نشان از بزرگ بودن این نویسنده است. از طرفی از سال 1953 که رمان معروف وی (ناطور دشت) منتشر شده تا کنون همچنان به عنوان رمانی خواندنی محسوب می‌شود و تجدید چاپ می‌شود که نشان دهنده این است که آثار وی با وجود دگردیسی‌های زیادی که درطول این 60 سال اتفاق افتاده است هنوز هم در اولویت است.

مستور ادامه داد: درباره نسبت این نویسنده با آثارش باید به سه نظریه اشاره کنم. برخی معتقدند نسبت نویسنده با اثر همان نسبت مخاطب با اثر است و خود نویسنده، اثر چندانی ندارد و مهم متنی است که می‌نویسد، بعضی‌ها معتقدند که اثر نویسنده از خود او باهوش تر است و برخی معتقدند که نویسنده از اثرش بزرگتر است و نوشته هایش ریزشی از اوست. به اعتقاد من سالینجر از جنس نویسندگان نظریه سوم است و از آثارش بزرگتر است.

وی گفت: این کتاب کارکردهای زیادی دارد که از آن‌جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. نخست این‌که ما و کسانی را که به سالینجر علاقه داریم بیشتر با وی آشنا می‌کند. دوم این‌که ما را با مقوله نقد و نقادی درست در ایران آشنا می‌کند و سوم این‌که ما را با مفهوم اندیشه در داستان آشتی می‌دهد.
 
مراسم نقد و بررسی کتاب «با عشق و معصومیت» با حضور امیرعلی نجومیان، مصطفی مستور و پریسا خسروی سامانی عصر دیروز (سه شنبه 25 آذر) در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.