به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، وصیت‌نامه‌ ادوارد آلبی اخیراً در اختیار روزنامه‌ آمریکایی نیویورک تایمز قرار گرفته و انتشار بخشی از این وصیت‌نامه با واکنش‌های گسترده‌ای همراه بوده است.
 
آلبی نویسنده‌ نمایشنامه‌ی معروف «چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟» است که نخستین بار سال 1962 در آمریکا اجرا شد و پس از آن به یکی از آثار معروف نمایشی قرن بیستم تبدیل شد. این نمایش‌نامه داستان یک مهمانی شبانه را روایت می‌کند که در آن یک استاد دانشگاه میان‌سال با همسرش در حضور زن و شوهر جوانی دهن به دهن می‌شود و در این میان دروغ‌های‌شان آشکار می‌شود.  این اثر به قلم سیامک گلشیری به فارسی ترجمه و منتشر شده است. 
 
آلبی سال 2016 میلادی در سن 88 سالگی درگذشته است. او در وصیت‌نامه‌ای که اخیراً بخشی از آن منتشر شده از دو تن از دوستانش به نام‌های آرنولد تورن و ويليام كاتز خواسته است پس از مرگش همه‌ آثار نيمه‌تمامش را از بين ببرند. این دو نفر تاکنون هیچ گفت‌وگویی با رسانه‌ها درباره‌ اجرای وصیت‌نامه‌ آلبی نکرده‌اند. با این حال خبر داده‌اند که طبق وصیت‌نامه‌ آلبی بخشی از آثار هنری این نمایشنامه‌نویس حراج می‌شود.
 
قرار است در حراجی ساتبی بیش از یکصد اثر هنری که آلبی در طول زندگی‌اش گردآوری کرده به فروش گذاشته شود. پیش‌بینی می‌شود رقمی حدود 9 میلیون دلار از این حراجی حاصل شود که در اختیار بنیاد آلبی قرار خواهد گرفت. یکی از نگرانی‌های محافل تئاتری در آمریکا این است که وراث ادوارد آلبی همه‌ بخش‌های وصیت‌نامه‌ او ـ  از جمله از بین‌ بردن آثار نیمه‌تمام ـ را اجرا کنند.
 
آلبی در طول زندگی خود ازدواج نکرد و فرزندی نیز نداشت.
 
کسانی که مسئول اجرای وصیت‌نامه‌ این نمایشنامه‌نویس آمریکایی شده‌اند چندی پیش از بازی یک سیاه‌پوست در نقش یکی از شخصیت‌های نمایشنامه‌ «چه كسي از ويرجينيا وولف مي‌ترسد؟» جلوگیری کردند. آنها به متن وصیت‌نامه‌ آلبی در این زمینه استناد کرده بودند.
 
او در بخشی از وصیت‌نامه‌ خود نوشته است «هنگامی که می‌میرم اگر اثر نيمه‌تمامی از من بر جاي ماند از دو وصي خود مي‌خواهم آنها را از بين ببرند.»
 
آلبی به دو وصی خود تأکید کرده که آنها باید با متن دست‌نوشته‌هایش طوری برخورد کنند که کاملاً محرمانه تلقی شوند و به هیچ وجه رونویسی نشوند و در دسترس عموم هم قرار نگیرند.
 
ادوارد آلبی سال ۱۹۲۸ به دنیا آمده بود و برنده‌ سه جایزه‌ پولیتزر شده بود. عمده‌ شهرتش را مدیون سه نمایشنامه‌ی «چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟»، «داستان باغ وحش» و «رویای آمریکایی» بود. این دو نمایش‌نامه نیز به قلم ناهید طباطبایی به فارسی ترجمه و منتشر شده است. 
 
اغلب کارهای اولیه‌اش در قالب تئاتر موسوم به ابسورد طبقه‌بندی می‌شد و تحت تأثیر کسانی چون ژان ژنه، ساموئل بکت و اوژن یونسکو بود. با این حال نمایش‌‌نامه‌های او نقد جامعه‌ی آمریکا به حساب می‌آمدند.