از نظر او یکی از ویژگی‌های اساسی زنده‌یاد رفیعی علامرودشتی این بود که او پیش از ورود به مراکز علمی و دانشگاهی، به تحصیل در حوزه‌های علمیه قم و نجف پرداخته بود و با این حال خود را محدود به دانش حوزوی نکرد و به دانش خود عمق و وسعت بیشتری بخشید. دیگر ویژگی متمایز او تسلط عمیقش بر زبان عربی و ارتباطش با مراکز علمی کشورهایی نظیر اردن بود که باعث می‌شد او از بقیه پژوهشگران دقیق‌تر و آگاه‌تر باشد.
او در ادامه به اهمیت مقاله‌های علی رفیعی علامرودشتی پرداخت. میرانصاری توضیح داد که او آگاهی عمیقی بر منابع کهن داشت که در ارجاعات پردامنه مقالاتش دیده می‌شود.
در ادامه سید صادق سجادی، معاون علمی سابق مرکز دائره‌المعارف اسلامی سخنرانی خود را ارائه داد. او نیز از تجربه آموزنده همکاری با علی رفیعی علامرودشتی یاد کرد و به ارائه توضیحاتی درباره بخش پرونده‌های علمی در مرکز پرداخت که زنده یاد رفیعی از محققان کلیدی آن گروه بود.
سجادی توضیح داد که وظیفه این بخش تهیه منابع اصلی برای تحقیق‌ها و مقاله‌های پژوهشگران بود و هسته مرکزی این گروه را محققان جوانی مانند مرحوم رفیعی تشکیل می‌دادند. از نگاه او سکته مغزی زنده‌یاد رفیعی علامرودشتی در سال 1388 زیانی بنیادی به فعالیت‌های پژوهشی در مرکز وارد ساخت.
وی در ادامه اشاره کرد که زنده یاد رفیعی علامروشتی برجستگی خاصی میان پژوهشگران داشت و بنیان‌گذار سبکی در تحقیق منابع کهن بود؛ شیوه او بدین‌گونه بود که با تلاش ستودنیِ خود به جست‌وجوی منابعِ ضروری ناموجود می‌پرداخت و از هر طریقی که ممکن بود این آثار را تهیه می‌کرد و نسخه‌ای کپی‌شده از آنها را در کتابخانه‌ی مرکز قرار می‌داد.
سجادی به ویژگی‌های اخلاقی او نیز اشاره کرد؛ مرحوم علامرودشتی هرگز در فرآیند کار و پژوهش خود را درگیر بدگویی و حاشیه‌سازی درباره دیگر پژوهشگران نمی‌کرد و از سوی دیگر هیچگاه به بیان غرورآمیز فعالیت‌های علمی گسترده‌اش نپرداخت و بی‌ادعا بود.
سپس محمدرضا موحدی، استاد ادبیات پژوهشگاه علوم انسانی به ارائه سخنرانی خود پرداخت. او ضمن اشاره به خاطره‌ای از برخورد محترمانه علامه مرعشی نجفی با زنده یاد علی رفیعی علامرودشتی، بحث خود را با بیان خصلت دوگانه زندگی علمی او آغاز کرد؛ از نگاه دکتر موحدی، مرحوم رفیعی علامرودشتی به دلیل داشتن تحصیلات حوزوی و دانشگاهی جایگاه خاصی داشت که برای بسیاری از طلبه‌ها و روحانیون در قم درک‌کردنی نبود.
او به تواناییِ نگارش و نثر درخشان زنده یاد رفیعی علامرودشتی اشاره کرد و برای تاکید بیشتر بر این نکته، بخشی از اثر او یعنی «شیفتگان کتاب» را خواند و به بیان درک ادبی او پرداخت. موحدی به این مسئله اشاره کرد که بسیاری از پژوهشگرانی که زبان عربی می‌دانند، دارای دانش عمیقی هستند اما در نگارش متن‌ها و مقاله‌های دائره‌المعارفی ضعیف عمل می‌کنند و نثری یک‌دست ندارند.
موحدی ادامه داد: یکی دیگر از ویژگی‌های مهم مرحوم رفیعی توانایی او در نوشتنِ متن‌هایی با استفاده ظرافت‌های زبان فارسی بود که به او جایگاهی ممتاز در میان پژوهشگران می‌بخشد.
در پایان اکبر ایرانی، مدیر عامل مرکز پژوهشی موسسه میراث مکتوب سخنرانی کرد و ابتدا به شرایط دشوار زندگی زنده‌یاد رفیعی علامرودشتی در دوران سکته مغری او در سال 1388 اشاره کرد. ایرانی پس از اشاره به فعالیت‌های انقلابی او در سال‌های جوانی‌اش، به بیان اهمیت فعالیت‌های علمی او و همکاری‌های متعددش با مراکز علمی پرداخت.
زنده یاد علی رفیعی علامرودشتی از سال 1362 تا 1368 با مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی و مراکز دیگری همکاری داشت و از سال 1370 به پژوهش در کتابخانه بزرگ آیت‌الله مرعشی نجفی نیز پرداخت. دکتر ایرانی بارها بر این نکته تاکید کرد که مرحوم رفیعی علامرودشتی در بیست و شش سال پژوهش و فعالیت علمی آثار بسیار مهم و درخشانی از خود به جای گذاشت که نشان‌دهنده کوشش و فعالیت خستگی‌ناپذیر او به دانش و پژوهش است.
گرامیداشت زنده‌یاد علی رفیعی علامرودشتی، کتابشناس و پژوهشگر متون کهن چهارشنبه 14 تیرماه همزمان با روز قلم با همکاری سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران و مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی در مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب برگزار شد.
نظر شما