به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين نشست با حضور اميرحسين اميرخاني، علي شيرازي، كاوه تيموري و جمشيد ياري‌ از هنرمندان عرصه خوشنويسي و علي معلم‌دامغاني، رييس فرهنگستان هنر برگزار شد.

در ابتدا معلم‌دامغاني با عرض ارادت و اميد سعادت براي خوشنويسان، گفت: بايد قدر و مرتبه اميرخاني را شناخت.

در ادامه، اميرخاني اظهار داشت: هر اندازه از عظمت فرهنگ و هنر ايران به عنوان يك ميراث گفته شود، باز كم است. كاوه تيموري آغازكننده ماجراي است كه كمبود آن در كشور ما بسيار احساس مي‌شود.

وي افزود: گفتن و نوشتن درباره افرادي كه هدايت اوليه و توقيق تربيت را به عهده داشتند ارزشمند است. قرار گرفتن در اين موقعيت سرنوشت ساز تكليف بزرگي را ايجاد مي‌كند چون چراغ راهي براي مبتديان و سالكان است.

اميرخاني بيان داشت: زماني از تدوين كتاب خبردار شدم كه به پايان رسيده بود. مولف تمايل داشت من كتاب را تورقي كرده و نظر بدهم. من پاسخ دادم، هر آنچه كه در ذهن و حيطه تفكر شما گذشته برايم محترم است.

در ادامه شيرازي مقدمه‌اي از هنر خوشنويسي گفت و توضيح داد: در گذشته اصناف اين هنر تقسيم‌بندي داشت. افرادي كه فقط خوش خط بودن و كارشان اين بود كه آثاري را بنويسند و خدمات زيادي به فرهگ و هنر كشور كردند؛ يا افرادي كه استاد كار بودن و در سطح بالاتر نزديك به هنر خوشنويسي كار كردند و خط ‌نوشتند.

وي با بيان اينكه اميرخاني احيا كننده هنر خوشنويسي است، اظهار داشت: اين هنرمند هنر خوشنويسي را كه چند دهه فراموش شده بود احيا كرد، مستندات آن هم اين كتاب است.

شيرازي گفت: اميرخاني به عنوان نخستين استاد انجمن خوشنويسان به صورت رسمي فضاي «كاربردي خوشنويسي» را به «هنر خوشنويسي» تبديل كرد و فضا و هنر خوشنويسي را ترويج كرد. نسلي كه زير دست او بزرگ شدن به خوشنويسي نگاه هنري دارند.

وي ادامه داد: اميرخاني نه تنها خط نستعليق بلكه خط‌هاي ديگر را احيا كرد. نگاه اميرخاني به خوشنويسي موجب پيشرفت اين هنر در تمام رشته‌هاي آن شد.

شيرازي با بيان اينكه در كتاب سير تحول 40 ساله هنر اميرخاني ديده مي‌شود، بيان داشت: با دنبال كردن اين سير به ويژه در سي سال گذشته متوجه تغيير خط نستعليق مي‌شويد.

وي با بيان اينكه خط اميرخاني پيروان زيادي داشته و دارد، گفت: اين هنرمند متهم به سبك‌گرايي است ولي اين طور نيست يك هنرمند وقتي به درجه‌اي مي‌رسد، سبك انتخاب مي‌كند. سبك او به قدري زيبا بود كه همه ما شيفته آن شديم. اين سبك امروه در تمام سبك‌هاي رايج خوشنويسي حضور و نقش دارد.

در ادامه تيموري تاليف اين كتاب را از آروزهاي خود دانست و گفت: روياي تدوين اين كتاب را از سال 64 به عنوان هنرجوي كه در محضر اميرخاني شاگردي كرده در سر داشتم.

وي تصريح كرد: اين كتاب به جامع خوشنويسي و استاد اميرخاني هديه شده تا به سنت بزرگان، بين رويه پژوهشي و ذوق ادبي پيوندي ايجاد كند.

تيموري، هنر خوشنويسي را برخاسته از ذات معنوي هنر ايراني دانست و اظهار داشت: اين هنر پايدار است و بايد بزرگان آنرا قدر بدانيم.