کافی در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: در دوراني که حکومت‌های سنی برپا بوده، به‌طور کلی سخت‌گیری‌هایی از نظر عقیدتی صورت می‌گرفته است، بنابراین به موضوع غدیر در شعر فارسی چندان پرداخته نشده است؛ چراکه این مساله باید در باور شیعه رشد و بسط داده می‌شد.
وی ادامه داد: هنگامی‌که بستر مناسبی برای پرداختن به یک موضوع فراهم نباشد، آن موضوع مهجور باقی می‌ماند؛ البته تا حدودی در شعر عربی هم شاعران عرب زبان به این مساله پرداخته‌اند، اما تعداد این اشعار نیز بسیار کم است.
این شاعر از دوران صفویه به عنوان دورانی برای رواج تفکر شیعی یاد و تصریح کرد: در این دوران رواج تفکر شیعی به اوج خود می‌رسد و برهمین اساس اشعاری سروده می‌شوند، که به شخصیت حضرت علی(ع) و موضوع غدیر پرداخته‌اند. برای مثال ابن‌حسام خوسفی اشعار بسیاری در مدح و منقبت علی(ع) دارد.
وی توضیح داد: همچنین راجی کرمانی یا باذل مشهدی نیز کتاب‌های منظومی درباره حضرت علی(ع) دارند اما به موضوع غدیر توجه چندانی نداشته‌اند یا اصلا اشاره‌ای به این مساله نکرده‌اند.
این پژوهشگر شعر آیینی با تاکید بر این امر که ترویج موضوع غدیر در شعر معاصر فارسی صورت گرفته است، افزود: این امر مرهون تلاش و خدمتی بوده، که از سوی علامه امینی صورت گرفته است.
وی ادامه داد: این مساله در شعر معاصر به شیوه‌ای دیده می‌شود، که حتی شاعری چون مهدی اخوان‌ثالث با وجود آن‌که اغلب اشعارش رنگ و بوی سیاسی دارد، اما قصیده‌ای بسیار قوی و محکم در توصیف غدیر و مدح علی(ع) سروده است.
کافی یادآور شد: شاعرانی چون فواد کرمانی، آیت‌الله غروی اصفهانی و نیر تبریزی نیز اشاره‌هایی به موضوع غدیر در اشعار خود داشته‌اند. ابوالحسن ورزی نیز قصیده‌ای ارزشمند درباره غدیر دارد.
وی در پایان با تاکید بر این امر که غدیریه‌ها محصول شعر انقلاب هستند، توضیح داد: این موضوع در شعر پس از انقلاب فراوانی بیشتری می‌یابد. اشعار سروده شده درباره این واقعه تاریخی بیشتر در این دوران سروده شده‌اند و آثار قابل توجه و ارزشمندی در میان این آثار دیده می‌شود. برای مثال سهیل محمودی دفتری با عنوان «دریا در غدیر» و پیرامون این موضوع دارد.
دوشنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۰ - ۱۰:۲۳
نظر شما