محسن پويان، مصحح نسخه‌هاي خطي به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) گفت: معتبر بودن نسخه، ويژگي اصلي كار مصحح است كه بايد اين مسأله را در نظر بگيرد. همچنين نسخه‌اي كه انتخاب مي‌شود بايد به متن اصلي نزديك باشد.
وي افزود: هر مصحح ديدگاهي دارد ولي بايد اصول اصلي تصحيح يك متن را در نظر بگيرد و نسخه‌اي كه بر اين اساس انتخاب مي‌كند هم‌سو با نسخه‌هاي ديگر نباشد.
پويان تصريح كرد: نسخه‌هاي نويافته مي‌تواند مسايل جديدي را منتشر كند و ديدي نو به پژوهشگران ارايه دهد.
وي افزود: يكسونگري مسأله ديگري است كه كار تصحيح را به بيراهه مي‌كشاند زيرا در تصحيح بايد ديدگاه مصححان ديگر را در نظر گرفت و از كساني كه در اين زمينه پيشكسوتند ياري خواست.
اين مصصح با بيان اين‌كه مشغول تصحيحي از ديوان حافظ است، گفت: نسخه خلخالي را مد نظر قرار داده‌ام، بر اين نسخه شرح نشده و من مي‌خواهم از زاويه‌‌اي ديگر به اين كار بپردازم. شيوه كار من در عين حال كه جامعيت نسخ ديگر را داراست شيوه كامل‌تري نسبت به كارهاي ديگري است كه در اين زمينه انجام شده است.
وي افزود: براي انتشار اين تصحيح كه حجمي در حدود 3000 صفحه دارد با نشر سايه گستر قزوين صحبت كرده‌ام ولي ممكن است كه با يك ناشر تهراني در اين زمينه وارد بحث و گفت‌وگو شوم.
محسن پويان استاد دانشگاه آزاد قزوين، «دانشنامه شاعران قزوين از آغاز تا روزگار ما» را نيز در دست تدوين دارد.
دوشنبه ۷ آذر ۱۳۹۰ - ۱۱:۰۳
نظر شما