راکعی در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره رمضان‌سروده‌ها در شعر فارسی توضیح داد: شعر کلاسیک فارسی جایگاه ویژه‌ای را به رمضان‌سروده‌ها اختصاص داده است. این موضوع به‌ویژه در میان آثار قله‌های شعر فارسی مانند مولانا بسیار دیده می‌شود.
وی افزود: به عبارت دیگر در اشعار مولانا آثار بسیاری دیده می‌شود که به موضوع رمضان و دهان‌بستن انسان از خوردن و آشامیدن و جنبه‌های عرفانی و سلوک رمضان پرداخته‌اند.
این شاعر ادامه داد: نباید فراموش کرد که در میان این آثار، شعرهایی که درباره شب‌های قدر و شهادت حضرت علی (ع) سروده شده‌اند نیز جایگاه ویژه‌ای دارند.
وی به شعر امروز و جلوه رمضان در این شعر اشاره و تشریح کرد: در شعر معاصر نیز مساله روزه‌داری، پرهیز از گناه و حرام، مناسک و اعمال ماه رمضان و زیبایی‌های این ماه دیده می‌شود، اما آن‌گونه که انتظار می‌رود مضمون رمضان پرداخته نشده است.
راکعی تاکید کرد: در شعر امروز و شعر متعهد امروز، باتوجه به این‌که شاعران انقلابی پررنگ‌تر به درون‌مایه‌های اسلامی و اعتقادی می‌پردازند، باید موضوع رمضان به صورت جدی‌تر و بیشتر پرداخته شود؛ چراکه رمضان تاثیرات بسیاری بر انسان دارد و در حقیقت ره‌آورده‌های این ماه باید خود موضوع سرایش شعر باشند.
انتشار 30 رمضان‌سروده کوتاه
وی در ادامه از آماده‌سازی یک مجموعه از رمضانیه‌هایش خبر داد و گفت: به مناسبت ماه رمضان به صرافت گردآوری و انتشار مجموعه‌ای از رمضان‌سروده‌هایم افتادم. در حال حاضر نیز سرگرم ویرایش و آماده‌سازی این مجموعه هستم که با عنوان احتمالی «رمضانیه‌ها» یا «رمضان سروده‌ها» به زودی منتشر می‌شود.
مدیر انجمن شاعرانه ایران افزود: در این مجموعه حدود 30 شعر سپید کوتاه از رمضانیه‌هایم ارایه می‌شود. این کوتاه سروده‌ها بیشتر حاوی پیام‌هایی درباره رمضان هستند و به درک یک لحظه عرفانی اختصاص دارند.
وی در پاسخ به این پرسش که چه مفاهیم و مضامینی را دستمایه سرایش رمضانیه‌هایش قرار داده است، توضیح داد: در این اشعار بیشتر به حالت‌های عرفانی و تابش نوری که بر اثر دهان‌بستن انسان از خوردن و آشامیدن و دور شدن از بدی‌ها و نزدیک شدن به خوبی‌ها به وجود می‌‌آید، پرداخته‌ام؛ چراکه در پی روز انسان تقرب را در خود احساس می‌کند و لحظه‌های ناب عرفانی به سراغ او می‌‌آید.
راکعی ادامه داد: همچنین درکی که انسان از بخشندگی و کرامت در این ماه پیدا می‌کند، نوع زندگی امام علی (ع) و روزه‌داری خاندان پیامبر (ص) را برای او تداعی می‌کند. این مساله نیز می‌تواند الهام‌بخش سرایش اشعار بسیاری با موضوع رمضان باشد.
وی در پایان یادآور شد: مسایل دیگری مانند این‌که آیا آن‌چنان که باید در این ماه باشیم، هستیم یا دریغ و حسرت از این موضوع، فضای جامعه و این‌که تا چه حد با فضای رمضان تغییر می‌کند و در حقیقت نگاهی به خود و جامعه در این ماه داشته باشیم و پرداختن به تفاوت آن‌هایی که بی‌ادعا روزه‌دار حقیقی‌اند با آنانی که بر سر سفره‌های پرزرق و برق می‌نشینند، نیز از مسایل مهم و قابل پرداختن در رمضان‌سروده‌هايند.
پنجشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما