«آسیبشناسی صنعت چاپ ایران» عنوان سومین نشست از سلسله نشستهای علمی چاپ است که در سرای اهل قلم برگزار شد. نایبرییس اتحادیه لیتوگرافان تهران در این نشست گفت: برای شناخت آسیبهای صنعت چاپ باید به کارهای علمی و پژوهشی رو بیاوریم.-
احمد ابوالحسنی، نایبرییس اتحادیه لیتوگرافان تهران در این نشست اظهار کرد: نخستین آسیبی که در صنعت چاپ وجود دارد، نبود همدلی میان اعضای اتحادیه است. نداشتن اتاق فکر، رعایت نکردن حقوق اعضای صنف و توجه نداشتن به پیشکسوتهای این صنعت از مسایلی محسوب میشوند که باید به آنها پرداخت.
وی گفت: نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر صنعت چاپ جلوی ورود این صنعت را به بخشی از مجموعه وزارت صنعت، معدن و تجارت گرفته است. از دیگر مسایل موجود، نداشتن تخصص مدیران منصوب شده در این بخش است که مدت انتصاب آنها هم بهگونهای نیست که با ورود و درک مسایل کاری از پیش ببرند.
ابوالحسنی گفت: دو راهکار را باید در پیش گرفت؛ نخست آنکه جلوی ورود افرادی که توان فعالیت در این حوزه را ندارند، گرفته شود. از سوی دیگر، باید با نقد منصفانه و استفاده از پیشکسوتهای این صنعت حرکت در این بخش را پویا کرد.
مصطفی تینایتهرانی، نایبرییس اتحادیه چاپخانهداران تهران از دیگر سخنرانهای این نشست بود. وی رقابت نابرابر میان بخش دولتی و خصوصی را یکی از مشکلهای صنعت چاپ عنوان کرد و گفت: مسایل صنعت چاپ با کارهای نمایشی و همایشی حل نمیشود.
نایبرییس اتحادیه چاپخانهداران تهران با اشاره به چگونگی ورود نخستین دستگاه چاپ به ایران، اظهار کرد: تا پیش از انقلاب اسلامی این صنعت رقیب دولتی نداشت اما با ورود بخش دولتی به صعنت چاپ مانع بزرگی برای بخش خصوصی ایجاد شد.
تینایتهرانی در ادامه سخنانش گفت: سادهانگاری و سطحینگری در صنعت چاپ باعث شده تا افرادی با انگیزه پایین و تنها با هدف کسب سود به این صنعت وارد شوند. تصدیگری دولت و نظارت صرف دولت بر محتوای صنعت چاپ نیز از دیگر آسیبهای این صنعت است.
وی افزود: گردش صنعت چاپ با عملکردهای غیرقانونی از سوی دولت محدود شده است و سرمایهگذار هیچ امتیازی در قبال این محدودیتها بهدست نمیآورد که این امر باعث افت صنعت و پایین آمدن رتبه جهانی ایران در صنعت چاپ شده است.
نایبرییس اتحادیه چاپخانهداران تهران عنوان کرد: دسترسی نداشتن به بانک اطلاعاتی صنعت چاپ، فقدان پژوهش کاربردی و پیشبینی نکردن شرایط آینده این صنعت، وابستگی به خارج، تخصیص ندادن ردیف بودجه مناسب و نبود مراکز گسترشدهنده، ارتباط ضعیف با مراکز بینالمللی صنعت و بررسی نکردن فرصتهای بینالمللی از دیگر موانع و آسیبهای صنعت چاپ است.
تینایتهرانی توضیح داد: شناخته نشدن صنعت چاپ بهعنوان یک صنعت درونشهری و معضلات آن نتیجه سطحینگری مسوولان این صنعت است. عدم انسجام واحدهای صنفی، نبود استاندارد در سازمان استانداردسازی نیز از مسایل دیگر این صنعت محسوب میشود. همچنین ارایه نکردن دفترچه راهنمای ماشینهای چاپ هنگام خرید و نبود دانش فنی و آکادمیک به این صنعت آسیبهای جدی وارد کرده است.
جهانگیر رضایی، رییس اتحادیه چاپخانهداران استان قم با تایید گفتههای تینایتهرانی، اظهار کرد: برگزاری این نشستها با افراد متخصص و مشغول به کار در این حوزه بسیار مفیدتر خواهد بود.
وی در ادامه سخنانش گفت: صنعت چاپ از لحاظ تجهیزات و بهعنوان صنعت، بسیار پیچیده است. ما با صنعتی مواجهیم که بدون هدف و بدون آرایش سرمایه است و کار اساسیای انجام نمیدهد. با وجود اصل 44 قانون اساسی که بر خصوصیسازی تاکید شده است در این صنعت حمایتی از بخش خصوصی دیده نمیشود.
رییس اتحادیه چاپخانهداران استان قم افزود: نبود سقف صنفی، نداشتن صادرات، نبود آموزش و کتابهای بهروز و نبود تجهیزات این صنعت در ایران از دیگر معضلهای این صنعت است که باید برای رفع آنها با جدیت عمل کرد.
رضایی عنوان کرد: تجمیع صنعت چاپ در شهرکهای صنعت چاپ از سوی دولت ضررهای زیادی به این صنعت وارد کرده است. آییننامههای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز باید برای هر استان با تشخیص اتحادیه و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی همان استان اجرا شود تا با تولیدات هر استان سازگاری داشته باشد.
جلیل غفاریرهبر، رییس اتحادیه صحافان تهران در این نشست با طرح دو مساله اساسی در آسیبشناسی صنعت چاپ گفت: باید به دو نکته توجه کرد، نخست اینکه متولی این آسیبشناسی کیست؟ و مورد دیگر، چگونه این آسیبشناسی انجام میشود؟
وی در پایان گفت: صنعت چاپ چه از نظر مواد اولیه و چه از لحاظ تجهیزات، یک صنعت وارداتی است. بیثباتی در مدیریت دولتی عمدهترین مساله در این صنعت محسوب میشود که برای حل آن باید تمهیداتی اندیشیده شود.
نظر شما