به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، زیگفرید گیدیون در کتاب «فضا، زمان و معماری: رشد یک سنت جدید» ریشه‌های معماری معاصر را با پژوهش در دوره‌های مختلف و تاریخی هنر و معماری، بررسی کرده است. 

فصول مختلف این کتاب به ترتیب عبارتند از «معماری در دهه 1960»، «تاریخ همچون پاره‌ای از زندگی»، «میراث معماری ما»، «رشد تدریجی توانایی‌های نو»، «نیاز به اخلاق در معماری»، «پیشرفت معماری در آمریکا»، «فضا، زمان در هنر معماری و ساختمان سازی»، «شهرسازی در سده نوزدهم»، «شهرسازی همچون مساله انسانی» و «فضا، زمان در شهرسازی». 

در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است: «این کتاب برای نخستین بار به سال 1948 به زبان انگلیسی منتشر گشت و از آن پس تا سال 1967 شانزده بار تجدید چاپ، و پنج بار بر مطالب آن افزوده شد. به بیشتر زبان‌های دنیا، از جمله ایتالیایی، ژاپنی، و لهستانی، ترجمه شده و نسخه آلمانی آن (با آن که مؤلف خود آلمانی زبان است) در سال 1964 منتشر گشت. ترجمه حاضر از روی این نسخه و متن انگلیسی کتاب چاپ سال 1965 صورت گرفته است. دایرةالمعارف بریتانیکا مطالعه کتاب فضا، زمان، و معماری را برای فهم معماری معاصر لازم و حتمی می‌داند.»

ترجمه منوچهر مزینی از این کتاب برای نخستین بار در سال 1350 از سوی بنگاه ترجمه و نشر کتاب در دسترس مخاطبان و علاقه‌مندان قرار گرفت. 

شرکت انتشارات علمی و فرهنگی چهاردهمین انتشار کتاب «فضا، زمان، و معماری: رشد یک سنت جدید» نوشته زیگفرید گیدیون و ترجمه منوچهر مزینی را با شمارگان سه هزار نسخه، 706 صفحه و بهای 26 هزار تومان روانه کتابفروشی‌ها کرده است. 

چاپ سیزدهم این کتاب نیز در سال 1390 با شمارگان سه هزار نسخه و بهای 12 هزار تومان روانه کتابفروشی‌ها شده بود. 

این کتاب همچنین در سال گذشته (1391) با عنوان «فضا، زمان و معماری: فرارويش سنتی نو در معماری» با ترجمه محمد تقی فرامرزی با شمارگان دو هزار و 200 نسخه، 850 صفحه و بهای 30 هزار تومان از سوی انتشارات کاوش‌پرداز منتشر شد.

منوچهر مزینی متولد 1313 و وفات 1381، دارای مدرک مهندسی از دانشگاه ایلینویز آمریکا و فارغ التحصیل دکترای شهرسازی از دانشگاه مونیخ آلمان بود. او که یکی از برجسته‌ترین صاحب نظران حوزه معماری در ایران است، در دوران حیات خود در دانشگاه‌های مختلفی چون تهران، شهید بهشتی، دانشگاه بوستن، دانشگاه ملک عبدالعزیز جده و دانشگاه آزاد اسلام تدریس کرده است. 

«سیمای شهر»، «واسازی (دكنستروكسيين): راهنمای دانشجويان» و «روش‌های علمی تحليل مسایل شهری» نام ترجمه‌های این مدرس و مترجم فقید حوزه معماری است که هر کدام تاکنون چاپ‌های متعددی داشته و به عنوان متون درسی، مورد استفاده دانشجویان رشته‌های مرتبط بوده است. 

«مقالاتی در باب شهر و شهرسازی»، «از زمان و معماری» و «مطالعه تهران از نظر کالبدی» نام برخی کتاب‌های تالیفی منتشر شده، مرحوم مزینی است. 

در سال 1388  جایزه دوسالانه کتاب معماری و شهرسازی از سوی «موسسه مطالعاتی فرزان» و «انجمن مفاخر معماری ایران» با عنوان جایزه مرحوم دکتر منوچهر مزینی، بنیان‌گذاری شد. این جایزه هر دو سال یکبار به بهترین کتاب‌های تالیفی و ترجمه در حوزه معماری و شهرسازی و علوم وابسته تعلق می‌گیرد.