به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست «ارتباط گرفیک و محتوا»، ظهر امروز، سه‌شنبه، 17 اردیبهشت،‌ به میزبانی غرفه انتشارات سوره مهر در نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد. 

حمیدرضا شاه‌آبادی، نویسنده کتاب کودک و نوجوان در این نشست گفت: مفهوم گرافیک و تصویرگری در کتاب‌های کودک و نوجوان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند. گرافیک و تصویرگری در این کتاب‌ها، حکم بسته‌بندی محصول را بازی می‌کند. یعنی برای خرید این کتاب‌ها، کودک و نوجوان ابتدا به روی جلد آن توجه می‌کنند.

وی افزود: در بخش کودک و نوجوان، تصویرگری اهمیت بسیار ویژه‌ای دارد. در تصویرگری کتاب کودک، مخاطب از متن و تصویر به یک میزان اطلاعات دریافت می‌کند و نخستین تجربه او در برخورد با جهان اطراف است، به همین دلیل تصاویر به فهم بهتر مطالب کتاب کمک ویژه‌ای می‌کند. 

نویسنده رمان «وقتی مژی گم شد»، عنوان کرد: تصویرگران ما در بسیاری از موارد تنها مصورسازی می‌کنند. به گونه‌ای که تنها آن‌چه را که در متن می‌بینند، به صورت خیلی ساده، به تصویر می‌کشند، اما تصویرگر باید از این فراتر برود. در تصویرگری، تصویرگر باید وارد توصیف و تحلیل شود. در این‌جاست که یک تصویرگر هنرمند، با زبان خودش به داستان چیزهایی اضافه می‌کند. پس تصویرگر باید متن را بشناسد و در تصویرسازی نیز چیره دست باشد. 

وی افزود: نکته‌ دیگری که در تصویرگری وجود دارد، این است که از متن کتاب قرائت‌های متفاوت وجود دارد پس نباید تصویر به گونه‌ای باشد که تنها درک خود از داستان را منتقل کند. تصویرگر در این‌جا باید به گونه‌ای تصویرسازی کند که مخاطب همچنان بتواند از داستان برداشت آزاد داشته باشد. 

این نویسنده اظهار کرد: تصویرگر باید تصاویری را ایجاد کند که رمزآمیز باشند. البته در عین حال از متن نیز دور نشوند. به طور معمول کودکان تصاویر ساده‌تر را بیشتر می‌پسندند که این به ذات انسان بازمی‌گردد اما سواد بصری کودکان از دوران کودکی باید تقویت شود تا در بزرگسالی بتوانند با تصاویر فاخر همچون آثار پیکاسو ارتباط برقرار کنند.

شاه‌آبادی ادامه داد: نکته دیگری که در تصویرگری وجود دارد، بحث هماهنگی تصویرگر با نویسنده و شاعر است که در این‌جا نقش مدیران هنری انتشارات‌ها به چشم می‌آید. مدیران هنری انتشارات‌ها باید کتاب را بخوانند و تصویرگر مناسب را برگزینند. جلساتی را برگزار کنند که در آن‌ نویسنده اثر با تصویرگر ارتباط برقرار کند. متاسفانه تعداد مدیران هنری که این کار را انجام می‌دهند، بسیار کم هستند.

جعفر ابراهیمی (شاهد) نیز در ادامه این نشست گفت: تعامل میان نویسنده و تصویرگر، مساله‌ای بسیار مهم است که کم‌تر رخ می‌دهد. هر شعر و یا متنی حال و هوای خاص خود را دارد که از نویسنده آن سرچشمه می‌گیرد. 

وی افزود: برای این‌که این حس درک شود و تصویرگر کار خود را بهتر انجام دهد، نویسنده و تصویرگر باید ارتباطی سازنده با یکدیگر برقرار کنند. شعر، نقاشی صامت و نقاشی، شعر صامت است.

ابراهیمی ‌اظهار کرد: هر نویسنده هویتی دارد که در آثارش با آن مشخص می‌شود. مثلا تصویرگری که مرا می‌شناسد در تصویرگری‌ آثارم چهره یک زن کرد را ترسیم نمی‌کند، چون در آثار من به طور معمول فضای اردبیل تداعی می‌شود. پس در مجموع مهم‌ترین مساله، موضوع شناخت تصویرگر از مخاطب است که می‌تواند منجر به به تولید اثر فاخر شود.