آرام به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، گفت: دولت جديد بايد شرايطي را محيا كند تا چاپ كتاب‌ها راحت‌تر و سخت‌گيري‌ها در اين حوزه كمتر شود.
وي در ادامه با تاكيد بر اين‌كه مميزي مي‌تواند به بدنه ادبيات ما آسيب وارد كند، افزود: بايد مميزي كتاب‌هاي ارايه شده از طرف نويسندگان و ناشران، طبق چارچوب مشخص و معين اعمال شود.
نويسنده كتاب «همين حالا داشتم چيزي مي‌گفتم» ادامه داد: در اين هشت سال بسياري از نويسندگان انگيزه نوشتن را از دست داده‌اند و در نتيجه از نوشتن دست كشيدند. اميدوارم در دولت جديد با ايجاد فضاي مناسب براي اهالي قلم، انگيزه‌هاي از دست رفته به فعالان اين حوزه بازگردد و از برخوردهاي سليقه‌اي پرهيز شود.
وي اضافه كرد: در همه جاي دنيا مميزي وجود دارد، اما آنچه مورد بحث قرار ميگيرد، مميزي‌ها در كشورهاي مختلف با توجه به شرايط فرهنگي و اجتماعي جامعه در حوزه‌ها و زمينه‌هاي مختلف، شكل گرفته و تعريف مي‌شود. اما در كشور ما، از چارچوب‌هاي مشخص براي اين موضوع استفاده نمي‌كنند.
وي ادامه داد: اميدوارم در دولت جديد، مجوز انتشار ناشران فعال بازگردانده شود زيرا برخی از این ناشران فعاليت‌هاي موثري را در زمینه ارایه آثار جوانان در حوزه ادبيات داستاني انجام داده‌اند.
آرام درباره وضعيت مطالعه و تبليغات ادبي، گفت: رسانه‌هاي گروهي ما كمكي برای معرفي آثار ادبي ما نكردند و مثل موسيقي، ادبيات هم در صدا و سيما غريبه مانده است. البته گاهي بعضي از برنامه‌ها به نقد چند كتاب در حوزه ادبيات داستاني مي‌پردازند، ولی كتاب‌هايي انتخاب مي‌شوند كه ارزش ادبی و علمی ندارند.
آرام در ادامه با بيان اين مطلب كه هيچ‌گونه رسانه‌اي در ايران وجود ندارد كه به صورت دقيق به نقد و آناليز آثار ادبي بپردازد، افزود: در همه‌جاي دنيا تلويزيون دولتي و خصوصي وجود دارد كه بخشي از فعاليت‌هايشان مختص به معرفي کتاب و برنامه‌های ادبی و هنری است؛ در حالی که در كشور ما تنها در چند روزنامه مستقل اين اتفاق مي‌افتد.
از آثار آرام مي‌توان به نام‌هايي چون «غريبه در بخار نمک»، «آن‌ها چه كساني بودند» و «مرده‌ای که حالش خوب است» اشاره كرد.
یکشنبه ۲ تیر ۱۳۹۲ - ۱۲:۴۲
نظر شما