انیمیشن و تخیل 

گفته می‌شود که فیلم‌های انیمیشن حاصل جمع همه فانتزی (تخیل) موجود و نهفته در دنیای اسباب‌بازی‌ها، افسانه‌ها و داستان‌های تخیلی، خواب‌ها و رویاهای بشری در اشکال مختلف آن است، خواه رویاهای انسان‌های اولیه باشد و خواه رویای مخترعان و اندیشمندان و هنرمندان. در این دنیای شگفت‌انگیز که بحق شایسته عنوان «غایت‌ فانتزی» است، ویرانی، تلاش، قطع عضو و هرگونه ضایعه دیگری که در سایر زمینه‌ها جبران‌ناپذیر تلقی می‌شود، قابل جبران است (غریب‌پور، 1377: 36). در دنیای فانتزی، قوانین دیگری حاکم است که گاهی شگفت‌تر و لذت‌بخش‌تر از قوانین طبیعی است و گاه متنوع‌تر. فانتزی‌ها به خوانندگان خود امکان قیاس بین دنیاهای متفاوت را می‌دهد.(محمدی، 1378: 6). هرچند که فیلم‌ها و داستان‌های تخیلی پدیده‌ای نو هستند، اما عناصری که در آن استفاده می‌شود، به قدمت انسان و تخیل انسانی کهنه است. انسان نیاز به شگفتی دارد و این فیلم‌ها و داستان‌ها بخشی از این پدیده را تأمین می‌کنند. فانتزی می‌تواند هرچیزی جز کسالت و خستگی باشد و همخوانی زیادی با روحیه کودکانه دارد و همین موجب جذابیت بیش از حد آن، نه فقط برای کودکان، بلکه برای بزرگسالان نیز می‌شود. می‌توان گفت محور فانتزی‌ها را کودکان می‌سازند، حتی هنگامی که کودکان در فانتزی‌ها حضور ندارند، داستان برای آنها روایت می‌شود.

صفحه 45/ کودک؛ انیمیشن و تلویزیون/ اعظم ده‌صوفیانی / انتشارات مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما/ چاپ نخست/ سال 1392/ 244 صفحه/ 7000 تومان