به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، منشی‌زاده گفت: زبان نیما متشخص است اما زبان شهریار نه. مثلی است که می‌گویند برای دیدن یک منظره باید بیرون آن قرار گرفت. نیما از بیرون به زبان نگاه می‌کرد، اما شهریار درست عکس او بود.
وی درباره تعیین سالمرگ شهریار به عنوان روز شعر و ادب گفت: دنیا را نمی‌توان با اگرها ساخت. بیشتر تصمیمات دنیا اتفاقی است و اغلب آن‌ها مبتنی بر عقل نیست.
شاعر «قرمزتر از سفید» گفت: بهتر است دست‌کم روز بزرگداشت سعدی به عنوان روز شعر و ادب انتخاب شود، چون جنبه ملی بیشتری دارد. همین که ما از شعر حرف بزنیم نام سعدی به خاطرمان میآید و این امر کم اهمیت نیست. اصولاً کار مهمی که سعدی کرد این بود که کلام را از گفتار به نوشتار تبدیل کرد. البته شهریار هم تا حد زیادی این کار را کرده است اما استاد مسلم این فن سعدی است.
وی درباره شهریار نیز گفت: شهریار زبان فارسی را بلد بود. زبان فرانسه را هم خوب می‌دانست، اما هیچگاه به فکر ترجمه کردن از این زبان نیفتاد. درست بر عکس امروز، هر کس ترجمه بلد نیست، متن‌های مختلف را با زبانی فشل به فارسی برمی‌گرداند.
شاعر شعر ریاضی ادامه داد: بهتر است در روز شعر و ادب به زبان فارسی بیشتر اهمیت داده شود. زبان فارسی در طول قرون استعداد غلط نوشته شدن یافته و فارسی‌زبانان استعداد غلط حرف زدن را پیدا کرده‌اند و جملاتی مانند «انتخاب مهندسی شده»، «سوال بپرسم» و نمونه‌هایی از این دست، شب تا صبح از صدا و سیما پخش می‌شود.
منشی‌زاده متولد سال 1317 کرمان است. این شاعر را بیشتر با عنوان بنیانگذار شعر ریاضی در ایران می شناسند. از کتاب‌های او می‌توان به مجموعه شعر «قرمزتر از سفید» و مجموعه طنز «از روبه‌رو با شلاق» اشاره کرد. او در سال‌های اخیر به سرودن شعرهایی موسوم به شعر رنگی روی آورده است. «ساعت سرخ در ساعت 25» نام گزینه اشعار وی است که در سال 87 از سوی انتشارات نگیما منتشر شد.
دوشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۲ - ۰۸:۲۰
نظر شما