به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، یکی از مسیرهای شمال از جاده قزوین می‌گذرد اما این شهر در میان های‌وهوی مسافران مشتاق شمال به فراموشی سپرده شده، در حالی که این استان وامدار تمدنی دست‌کم 9 هزار ساله است. نوشته‌های سفرنامه‌نویسان اروپایی، اطلاعات ارزشمندی درباره گذشته این شهر به‌دست می‌دهد.
به‌طور مثال «ژان شاردن» جهانگرد فرانسوی که در مجموع 11 سال در دوره صفویان در ایران بوده در سال ١۶٧۴ میلادی به‌مدت چهارماه در شهر قزوین اقامت داشت، درباره آن می‌نویسد: «قزوین شهر بزرگ و زیبایى است که در دشتى وسیع واقع در سه فرسنگى کوه الوند بنا شده است. دوازده هزارخانه و صد هزار تن جمعیت دارد. صد خانوار یهودی و چهل خانوار مسیحى در این شهر به سر می‌برند. میدان شاه که اسب‌دوانى نیز در آن‌جا به عمل می‌آید زیباترین نقاط این شهر است.»
«ژان تاورنیه» دیگر سیاح فرانسوی درباره کاخ‌های صفوی قزوین می‌نویسد: «باغ سلطنتی هفت‌هشت عمارت داشته که از آن جمله بوده عمارت چهلستون که از بناهای شاه طهماسب اول بوده و عمارت خلوتخانه که از بناهای شاه عباس بزرگ است بین دولتخانه و میدان اسب بالاخانه‌هایی بوده که قبل از شاه عباس ایجاد شده بود. شاه عباس عمارتی نیز موسوم به عمارت نو و نیز کاروانسرایی عالی در قزوین ساخته بود.»
از حسن صباح تا شاه طهماسب
کاخ چهلستون قزوین که تنها کاخ باقی مانده از دوره پایتختی صفوی در این شهر است، با این‌که یکی از مهمترین دوره‌های تاریخی شهر قزوین، دوره صفوی است اما این منطقه در قرن پنجم هجری‌قمری و دوره حسن صباح بسیار اهمیت داشته که مهمترین نماد آن قلعه الموت به‌شمار می‌آید. این قلعه یکی از قلعه‌های منحصربه‌فرد تاریخی در ایران است. دژ الموت در شمال شرقی روستای گازرخان(قصر خان) قرار دارد. این قلعه به دلیل جاذبه‌های طبیعی و تاریخی خود هر ساله گردشگران بسیاری را از داخل و خارج به خود جذب می‌کند.
«قلعه لمبسر» که از ارزشمندترین قلعه‌های ایران با قدمتی در دوران پیش از اسلام است، «قلعه محمدزمان‌خان رشوند» در شمال قزوین، «قلعه نیزرشاه» در شمال‌شرقی روستای گرم‌رود، «قلعه سمیران» که تنها قسمت‌هایی از دیوارهای آن برجا مانده و «قلعه ساسان» از دیگر قلعه‌هایی هستند که در استان قزوین واقع شده‌اند. «برج باراجین»، «برج آرامگاهی خرقان»، «دروازه قزوین»، «کافر گنبد»، «یله گنبد»، «آرامگاه پیر سفید» و «آرامگاه حمدالله مستوفی» جغرافیدان بزرگ قرن هشتم هجری‌قمری برخی از آثار تاریخی این استان به‌شمار می‌آیند.
قزوین، شهر آب‌انبار و حمام
«شاردن» همچنین درباره وضعیت آب آشامیدنی در قزوین می‌نویسد: «قزوین کاریزهایى نیز دارد. آب آشامیدنى بیشتر مردم از چاه‌هایی که غالبا متجاوز از سى پا گودى دارد برآورده می‌شود. آب این چاه‌ها خنک اما سنگین و بی‌مزه است. کمبود آب گذشته از این که بزرگترین مانع رشد کشاورزى و توسعه باغ‌ها و بوستان‌هاست مایه سنگینى و ناسازگارى هوا و عدم رعایت بهداشت عمومى است و این عوامل زیان‌زا مخصوصا در تابستان‌ها بیشتر ظاهر می‌شود. زیرا چنان که یاد شد قزوین رودخانه و آب جارى ندارد که کثافات شهر را بزداید و همراه خود به جاهاى دور ببرد.»
شاید براساس همین نگاه بتوان قزوین را شهر آب‌انبارها دانست. آب‌انبارهای بسیاری در قزوین موجود است که از میان آن‌ها می‌توان به آب‌انبار حکیم، آب‌انبار زنانه بازار، آب‌انبار سردار کوچک و سردار بزرگ، حاج کاظم، آب‌انبار مسجد جامع (خیابان)، ملاوردی خان و آب‌انبار آقا اشاره کرد. این شهر همچنین گرمابه و حمام‌های بسیاری دارد که به‌دلیل معماری و تزیینات از اهمیت بسیاری برخوردار هستند. حمام رضوی، حمام قجر، حمام دودر، سیدیان، حمام میرزا کریم، حمام حاجی محمدرحیم(صفا)، حمام بلور، حمام راه ری و حمام حاج بیگلر برخی از این آثار به‌شمار می‌روند.
از لشکرکشی تا جشنواره اسباب‌بازی
قزوین به‌دلیل این‌که بر سر راه لشکرکشی‌ها بوده و حتی مسیر رسیدن به اروپا از این شهر می‌گذشته، اهمیت بسیاری داشته و به‌همین دلیل دارای عمارت‌های بسیاری است. عمارت شهرداری این شهر به‌عنوان نخستین شهرداری ایران در سال 1306 به‌دست روس‌ها ساخته شد. عمارت باغ سپهدار، موزه کشاورزی فعلی، عمارت سردار مفخم (خانه فرهنگ امیرکبیر)، عمارت شهربانی و میمون‌قلعه که از کاخ‌های سلطنتی آل‌بویه است از شاخص‌ترین کاخ‌ها و عمارات موجود در قزوین هستند.
از دیگر جذابیت‌های نوروزی این استان جشنواره ملی بازی و اسباب‌بازی است که به همت سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری قزوین و هر ساله همزمان با نوروز در محل کاروانسرای سعدالسلطنه قزوین برگزار می‌شود که دربردارنده مجموعه‌ای از اسباب‌بازی‌های گذشته و حال ایران است.
مجموعه‌ای از آثار و بناهای تاریخی و طبیعی قزوین می‌تواند به‌عنوان یکی از مقصدهای گردشگری در سفرهای نوروزی باشد._
نظر شما