به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) چندی پیش مجید رهبانی مدیر مسئول مجله جهان کتاب نامه ای را در اختیار خبرگزاری کتاب ایران قرار داد که از پیشنهاد نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور برای خرید 37 نسخه از مجله جهان کتاب با تخفیف 40 درصدی برای تأمین منابع کتابخانه‌های عمومی کشور، خبر می داد. (اینجا)

انتشار این خبر درباره مجله «جهان کتاب» که یکی از منابع مهم و تاثیرگذار در حوزه کتاب است و ضرورت وجود آن در کتابخانه‌های کشور برای هر کارشناس حوزه کتاب، روشن و آشکار است، سوالات بسیاری را در ذهن کارشناسان، فعالان و علاقمندان به حوزه کتاب برانگیخت.

آیا واقعا خرید 37 نسخه از یک مجله تخصصی حوزه کتاب، آن هم با تخفیف 40 درصد برای همه کتابخانه‌های عمومی کشور کافی است؟ اگر از این مجله فقط 37 نسخه خریداری می شود، آیا نهاد کتابخانه‌ها از دیگر مطبوعات کشور نیز همین مقدار خریداری می‌کند؟ وظیفه نهاد کتابخانه‌ها برای حمایت از نشریات تخصصی حوزه کتاب چیست؟

خبرگزاری کتاب ایران بر اساس وظیفه ذاتی خود و همینطور آگاهی از پاسخگویی مدیران و معاونان نهاد، اقدام به یافتن پاسخ این پرسش‌ها از مدیرکل منابع نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور کرد، اما پیگیری‌های مستمر خبرنگار ما برای گفت وگو با علی‌رضا رمضانی(مدیر منابع نهاد) پس از بارها به تعویق افتادن توسط وی، در نهایت با سرباز زدن ایشان از گفت وگو و ارائه توضیحات لازم، بی نتیجه ماند.

این در حالی است که نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور فعالیت خود را در دوره جدید مدیریتی با شعار «شفاف‌سازی» آغاز کرد و دبیرکل و معاونین این نهاد همواره در یادداشت‌ها، محافل و سفرهای استانی خود بر شفاف‌سازی امور در نهاد کتابخانه‌های عمومی تأکید کرده‌اند.

بطوری که علی‌رضا مختارپور در نشست هم‌اندیشی خود با اساتید و پژوهشگران کتابداری که ماه گذشته برگزار شد، با تأکید دوباره بر شفاف‌سازی امور، بطور مشخص اظهار کرده بود که «حتی اگر کتابی برای نهاد خریداری شود، اسامی کتاب‌ها رسما و به‌صورت علنی اعلام می‌شود؛ چراکه ما در نهاد کتابخانه‌ها هیچ چیزی برای پنهان کردن نداریم. نهاد باید به‌صورت مرکزی شیشه‌ای دربیاید که هر کسی در هر سطحی و از هر جایی که مایل باشد بتواند فعالیت‌های آن را رصد کند.» (اینجا)

اما عدم ارائه توضیحات لازم از سوی مدیرکل منابع نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور درباره سیاست انتخاب و خرید مجلات برای کتابخانه‌های عمومی کشور که در تضاد با تأکیدات دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی برای شفاف‌سازی امور است، به نقطه‌ای مبهم بدل شده که می‌طلبد مدیران نهاد بر اساس سیاست شفاف‌سازی خود، برای برطرف کردن این ابهامات در مقام پاسخ برآیند.