در این کتاب مقالاتی با عناوینی همچون «میراث کهن روایی فرهنگی و ادبیات بلوچی» به قلم عبدالغفور جهاندیده، «جهان ایرانی از منظر کودکان، نسل نو و میراث کهن» نوشته علیرضا حسن‌زاده و «رستم محکوم به مرگ در سرزمین اهریمنی» به قلم مریم دارا به نگارش درآمده است.
از دیگر مقالات این کتاب می‌توان به تاثیر جغرافیا بر تاریخ داستانی، اساطیری، مذهبی سیستان باستان، پژوهشی تحلیلی برنقش اساطیر در مفرغ‌های لرستان، تحلیل فرایند فردیت در برزونامه با تکیه بر کهن الگوهای یونگ، جایگاه ایدئولوژیگ نبرد تروا به عنوان نقطه آغاز جنگ‌های ایران و یونان و... نام برد.
سیدمحمدبهشتی، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در سخنانی در مقدمه این کتاب می‌نویسد: «یکی از مهم‌ترین وجوه فرهنگی تمدن ایران، بعد و ساحت روایی آن است که درک جهان شناختی تاریخ، اقلیم و تحولات مرتبط با آن را در نزد مردم در طی تاریخ ممکن ساخته است.
به واقع یکی از مهم‌ترین جنبه‌های کلیدی که فرهنگ در آن تجلی می‌یابد، روایت است. این امر تا بدانجا دارای اهمیت است که می‌توان انسان را موجودی که روایت می‌آفریند، معنا کرد.
در دیباچه این کتاب نیز آمده است: «فرهنگ ایرانی، فرهنگی مانا و پایدار است و سبب این ماندگاری، سه ویژگی انعطاف‌پذیری، تعامل فرهنگی و در نهایت هویت ملی است که به رغم تنوع و تکثر موجود در جامعه امروزی به انسجام ملی کمک کرده است.
شناخت فرهنگ گسترده این سرزمین کهنسال، تنها راه شناخت هویت ملی است و آن نیز عزت ملی را به همراه می آورد. عزت ملی از گسیختگی فرهنگی ممانعت کرده و سرانجام انسجام و قدرت ملی را فراهم می‌سازد.»
سیدمحمدبهشتی، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در سخنانی در مقدمه این کتاب می‌نویسد: «یکی از مهم‌ترین وجوه فرهنگی تمدن ایران، بعد و ساحت روایی آن است که درک جهان شناختی تاریخ، اقلیم و تحولات مرتبط با آن را در نزد مردم در طی تاریخ ممکن ساخته است.
به واقع یکی از مهم‌ترین جنبه‌های کلیدی که فرهنگ در آن تجلی می‌یابد، روایت است. این امر تا بدانجا دارای اهمیت است که می‌توان انسان را موجودی که روایت می‌آفریند، معنا کرد.
در دیباچه این کتاب نیز آمده است: «فرهنگ ایرانی، فرهنگی مانا و پایدار است و سبب این ماندگاری، سه ویژگی انعطاف‌پذیری، تعامل فرهنگی و در نهایت هویت ملی است که به رغم تنوع و تکثر موجود در جامعه امروزی به انسجام ملی کمک کرده است.
شناخت فرهنگ گسترده این سرزمین کهنسال، تنها راه شناخت هویت ملی است و آن نیز عزت ملی را به همراه می آورد. عزت ملی از گسیختگی فرهنگی ممانعت کرده و سرانجام انسجام و قدرت ملی را فراهم می‌سازد.»
نظر شما