چاپ دوم کتاب «امیرکبیر و ناصرالدين شاه» نوشته سیدعلی آلداود در پی استقبال پژوهشگران و مردم از سوی انتشارات رایزن منتشر شد.
میرزا تقیخان امیرکبیر در شمار معدود سیاستپیشگان ایران در دو سده اخیر است که از همان آغاز آشنایی با دنیای سیاست و ورود به آن دریافت که ایران از دنیای متمدن و در حال صنعتی شدن آن روزگار عقب افتاده و این فاصله به سرعت در حال افزایش است. با شکلگیری این اندیشه در ذهن جستجوگر وی، به دنبال راههای مقابله با آن رفت و با دانشی که از اوضاع جهان به دست آورد کوشید بنیانهای کارسازی در ایران به وجود آورد. امیرکبیر در مدت سه سال و اندی که تصدی این مقام را داشت خدمات فراوانی به کشور کرد و راه توسعه و گسترش علوم و صنایع جدید را در ایران گشود. وی را باید در حقیقت بنیانگذار ایران نو به شمار آورد.
این اثر به شرح زیر به سه جلد تقسیم شده است: 1. جلد اول: نامههای امیرکبیر به ناصرالدینشاه مشتمل بر دو بخش: الف) نامههای امیر به شاه و ب) گزیدهای از نامههای امیرکبیر به دیگران ، 2. جلد دوم: اسناد و نامههایی از امیرکبیر مشتمل بر پنج بخش: الف) میرزا تقیخان امیرکبیر بر پایه اسناد، ب) نامههای امیرکبیر به ناصرالدین شاه، ج) پانزده نامه از ناصرالدین شاه به امیرکبیر، د) نامههای امیرکبیر به دیگران در دوره صدارت، ه) اسناد و نوشتههای گوناگون درباره امیرکبیر، 3. جلد سوم: «نوادرالامیر» و داستانهای تاریخی درباره امیرکبیر.
چاپ نخست کتاب «امیرکبیر و ناصرالدین شاه» نوشته استاد سیدعلی آلداود، اولین اثر از انتشارات «کتاب رایزن» است که در سری اسناد و متون تاریخی چاپ و با شمارگان هزار نسخه در اختیار پژوهندگان، محققان و صاحبان اندیشه قرار گرفت و با استقبال زیادی روبهرو شد.
نظر شما