مجموعه داستان جدیدی از فرخنده حاجیزاده به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شد.
در معرفی این مجموعه داستان آمده است: «حاجیزاده در این اثر تجربههای تازهای از مضمون، نحوه ارائه بیان و بهرهمندی دقیق از زبان نشانهها را با چندوجهی کردن داستانهایش شکل میدهد. او ارتباط رقتبار میان انسانها را از طریق بیان عاطفههای لطمهخورده آنها در جهان مکانیکی، با حذف نام، چهره و گاه جنسیتشان چنان رقم میزند که گویی نویسنده به کناری رفته تا متن در ذهن مخاطب، مفاهیم متعدد و متفاوتی را برانگیزاند.
او که زیرکانه از طنزی نهفته در داستانهای این مجموعه بهره میبرد، با برجسته کردن اشیاء و قرینههای داستانی، با دایرهای بسته از عواطف بیسرانجام انسانهایی که سهمی در جهان آزاد ندارند، میخواهد بگوید عاشقان بیهویت میشوند تا با هویت عشق معنای تازهای بسازند.»
نظر شما