عالمی رفت و عالمی گریست
رحلت اندیشمند فرزانه، عالم نواندیش، محقق و متفکر روشنفکر دکتر داریوش شایگان، ضایعهای سنگین برای فرهنگ و جامعه دانشگاهی کشور است. ایشان متصف به احیای میراث با عظمت تمدن ایران اسلامی بود و آثار فراوان و ماندگاری در عالم تفکر و تحقیق در ادیان خلق کرد. استاد فقید، داریوش شایگان از جمله بزرگترین روشنفکران معنوی بود که از زمان ظهور پدیده روشنفکری در ساحت فرهنگ ایرانی پا به عرصه وجود نهاد.
شخصیت کم نظیری که از چهرههای ماندگار، نامآور و برجسته علمی، پژوهشی و فرهنگی کشور بود و در طول حیات با برکت خود با تألیف و ترجمه کتابهای مختلف و نگارش مقالات متعدد و ترجمه آثارش به فرانسه، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، عربی، ترکی و اسپانیولی میراثی ماندگار در ارتقای جایگاه علم و سپهر روشنفکری ایران و جهان برجای گذاشت.
در غم فقدان ایشان شریکم و از سوی قاطبه علمی و فرهنگی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران درگذشت این والامقام که دانش، اخلاق و ادب را در خدمت تربیت نسل جوان، نواندیش و توانمند بکار گرفت و از اعضای دیرین و مایه فخر و مباهات کتابخانه ملی ایران بودند را به فرهیختگان ایران و به ویژه خانواده آن مرحوم مغفور تسلیت میگویم.
از درگاه خداوند بزرگ برای آن فقید سعید، غفران واسعه الهی و برای بازماندگان صبر و شکیبایی مسألت مینمایم. امید است راه ایشان را که اندیشمندی دورانساز و متفکری آزاد بود، پاس بداریم.»
نظر شما