به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، مراسم اهدای جایزه 25 هزار پوندی «والتر اسکات» 2018 برگزار شد و بنجامین مایرز، نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی توانست رقبای خود را پشت سر بگذارد و جایزه را با خود به خانه ببرد. وی در این باره می‌نویسد:
 
«این هفته اتفاق عجیبی برای من رخ داد: آروزهای من به تحقق پیوست.
 
وقتی چند هفته پیش به من پیغامی رسید که جزء فهرست نهایی جایزه والتر اسکات، گران‌ترین جایزه دنیا در زمینه ادبیات تاریخی قرار گرفته‌ام. اولین فکری که پس از دریافت این پیغام به ذهنم رسید این بود که من اصلاً نمی‌دانستم داستانی تاریخی نوشته‌ام! «چوبه دار» داستانی درباره گروهی خلافکار در قرن هجدهم هست که سکه تقلبی ضرب می‌کردند.
 
در آغاز فکر می‌کردم داستانی تمثیلی درباره یکی از سیستم‌های حکومتی منفور کشورم نوشته‌ام. داستانم را در کتابخانه نوشتم تا اعتراضی علیه بستن 478 کتابخانه بین سال‌های 2010 تا 2017 کرده باشم.
 
اما حالا به نظر می‌رسد که داستان من تاریخی است. در نتیجه من و همسرم راهی سالن دریافت جوایز شدیم و مردم در راه برایم آرزوی موفقیت کردند. در این مراسم مهمان ریچارد اسکات بودیم که از نوادگان والتر اسکات و بنیان‌گذار این جایزه است.
 
ریچارد اسکات یکی از بزرگ‌ترین زمین‌داران اسکاتلند است. پس از اینکه به خانه‌اش رسیدیم چمدانم را از من گرفت و با نوع رفتارش اصلا احساس نکردم از قشر سرمایه‌داران و از طبقه اشراف جامعه است. یکی از داوران جایزه به من لو داد که ریچارد اسکات از دیدن نویسندگان مختلف هیجان‌زده است و همان قدر استرس دارد که ما از دیدنش هیجان داشتیم.
 
همان‌طور که به زمان مراسم اعلام برنده نزدیک می‌شدیم حسی ناگفته بین نویسندگان حاضر در فهرست نهایی برقرار می‌شد. همه ما احساسی مشترک داشتیم اما رقیب هم بودیم. چه کسی بدش می‌آید 25 هزار پوند جایزه را از آن خود کند. سال گذشته 9 هزار پوند درآمد داشتم و تازه مالیات هم داده‌ام. برنده این جایزه برای من و ناشرم، که نشری کوچک مستقل دارد از اهمیت زیادی برخوردار بود. اگر ناشر من بتواند برنده این جایزه شود درست مانند این است که لیختن‌اشتاین قهرمان جام جهانی شود.
 
افراد زیادی برای تماشا آمدند. گوردون براون هم آمده بود. به همه خوش می‌گذرد. به نظر می‌رسد همه به جز نویسندگان اوقات خوبی را سپری می‌کنند. والدین من هم آمده‌اند. سه روز قبل از مراسم مسافت زیادی را طی کردند تا بتوانند در کنار من باشند. زنبوری پشت سر ماست و انگار آمده تا ما نویسندگان حاضر در مراسم را آزار دهد.
 
«چوبه دار» برنده جایزه می‌شود و صدای خودم را می‌شنوم که پس از دریافت جایزه سخنرانی می‌کنم و نامی از سبستین بارری، برنده پیشین جایزه والتر اسکات می‌آورم. کمی بعد به خانه برمی‌گردم و درست مانند کسی که عادت به پولدار شدن ندارد برخورد می‌کنم و دوستانم را به یک نوشیدنی دعوت می‌کنم!»
 
جایزه «والتر اسکات» به نام والتر اسکات، نویسنده اسکاتلندی رمان‌های تاریخی، نمایشنامه، و شعر نام‌گذاری شده است و به آثاری که برای اولین بار در انگلیس، ایرلند، یا کشورهای مشترک‌المنافع در سال گذشته منتشر شده است، اهدا می‌شود. از آنجا که این جایزه بزرگداشت رمان‌های تاریخی است اتفاقات آثار شرکت‌کننده در این جایزه باید حداقل 60 سال پیش رخ داده باشد و بنا بر تجربیات شخصی نویسنده نوشته نشده باشد.