این نویسنده حوزه کودک و نوجوان، درباره این دوره نمایشگاه گفت: بخش کودک و نوجوان نمایشگاه کتاب امسال سرد و بی‌روح است و من احساس غربت می‌کنم. با توجه به اتفاق‌های ناگوار امسال مانند سیل و خرابی‌هایی که در کشور رخ داد، احساس می‌کردم این نمایشگاه می‌تواند قدمی باشد برای اینکه مردم را به سوی خوشحالی و امید ببرد اما به نظرم میزان استقبال از کتاب‌ها و حضور مراجعه‌کنندگان کمرنگ‌تر از دوره‌های گذشته است. به نظرمن سال گذشته استقبال از کتاب‌های کودک مثلا کتاب‌های خود من کمتر بوده است.
وی افزود: شاید این احساس سردی و غربت به دلیل چیدمان غرفه‌های کودک و تغییر جای سالن‌ها باشد. به نظرمن مکان جدیدی که امسال برای ناشران کودک انتخاب کرده‌اند جای مناسبی نیست و جای قبلی بهتر بود. فضای اینجا سرد است و علاقه و دوستی و مهر و محبت را ایجاد نمی‌کند و فضایی نیست که لبخند به روی لب‌ها بیاورد.
شمس در ادامه بیان کرد: ظاهر سالن‌‌های کودک و نوجوان، آجرها، دیوارهای سیمانی، نرده‌های آهنی، ناودان‌ها و فضای موجود اصلا زیبا نیست درحالی‌که زیبایی در جذب مخاطب مخصوصا مخاطب کودک و نوجوان اهمیت زیادی دارد.
وی در ادامه به تفاوتهای نمایشگاه کتاب ایران با نمایشگاه‌های کشورهای دیگر اشاره کرد و گفت: یکی از تفاوتهای کتاب ایران با نمایشگاه‌های سراسری این است که ما باری به هرجهت تصمیم می‌گیریم و سلیقه‌ای را اعمال می‌کنیم و اصلا به مخاطب توجه نمی‌کنیم و برنامه و هدف مشخصی نداریم و صرفا هر سال نمایشگاهی را طبق عادت برگزار می‌کنیم اما در تمام دنیا وقتی نمایشگاه کتابی برگزار می‌شود، هدفش فروش کتاب نیست. نمایشگاه محل تعامل بین نویسنده و تصویرگر است و همچنین تعامل بین نویسندگان و ناشران و برای این تعامل همگانی از قبل وقت تعیین می‌شود و برنامه‌های مختلفی در آن اجرا می‌شود مانند حضور تعدادی از افراد در نمایشگاه کتاب فرانکفورت که کاملا به صورت خودجوش لباس‌های شخصیت‌های کارتونی، داستانی و سینمایی را می‌پوشند و در نمایشگاه قدم می‌زنند و با تنوع رنگ در نمایشگاه روبه رو هستیم.
این نویسنده افزود: همچنین بیشتر ناشران مصاحبه، نشست‌های تخصصی با نویسندگان، پخش موسیقی و برنامه‌های خاص خودشان را دارند و این برنامه‌ها سبب جذب مخاطب می‌شوند. با این کار ناشران خارجی روز به روز به هدفشان نزدیک‌تر می‌شوند. اما اینجا ناشران فقط می‌آیند 10 روز کتاب بفروشند و بروند.
حداقل کاری که می‌توان در این نمایشگاه انجام داد این است که نویسندگان و تصویرگران با مخاطبان و با یکدیگر بیشتر آشنا شوند اما این تعامل در نمایشگاه وجود ندارد و نهادهای ادبی و هنری در نمایشگاه این تعامل را به وجود نمی‌آورند. همچنین کارهای خلاق مانند حضور هنرپیشه‌ها و هنرمندان در نمایشگاه به صورت اتفاقی که در جذب مردم بسیار موثر است، انجام نمی‌شود و فقط برخی ناشران حرفه‌ای، تعدادی نویسنده را دعوت می‌کنند تا با مخاطبانشان صحبت کنند و در همین حد برنامه‌ها خاتمه می‌یابد.
نظر شما