به بیان تریش گرینهال؛ پروفسور علوم مراقبت‌های بهداشتی اولیه دانشگاه آکسفورد، دیابت هنوز در جمعیت سنین کار جوامع شایع است و یک عامل مهم در رابطه با آمار مرگ و میر قبل از تولد به‌شمار می‌رود. الگوی بروز دیابت هر دو سوی طیف سنی را به شدت دربرمی‌گیرد. اکنون بدون شک می‌دانیم مبتلایان دیابتی که مراقبت‌های منظم، سازمان‌یافته، مبتنی بر شواهد و سازگار با فرهنگ را دریافت نمی‌کنند، دچار زیان‌های قابل اجتناب شده و ممکن است دچار مرگ زودرس شوند.
رابطه دیابت و امید به زندگی
در مقدمه کتاب، مولفان درباره ضرورت تالیف این اثر نوشته‌اند: «برای تأمین‌کنندگان مراقبت‌های سلامتی، تعداد محدودی چالش وجود دارد که بزرگتر از افزایش بروز دیابت باشند. دیابت پدیده‌ای جهانی است که بر تمام جمعیت‌ها در سرتاسر جهان تأثیر گذاشته و هیچ بخشی از جامعه را فرو نمی‌گذارد. این گسترش که اغلب به آن «اپیدمی» گفته می‌شود، نه تنها از نحوه سبک زندگی و محیط‌های «دیابت‌زا»، بلکه از افزایش امید به زندگی ناشی می‌شود... در طول بیست سال گذشته، تمرکز ارائه مراقبت‌ها، در جهت مراقبت‌های اولیه برای مدیریت دیابت تغییر کرده است. هدف این کتاب، مجهز کردن پزشکان بالینی مراقبت‌های اولیه به منظور کنترل این چالش بوده و شامل فصل‌هایی در مورد مراقبت‌های بیمارستانی در فوریت‌های دیابتی و همچنین حوزه‌های تخصصی مثل رتینوپاتی و بیماری‌های کلیه می‌شود. لازم است هر پزشک عمومی، نقش خود و محدودیت حرفه خود در درون یک تیم گسترده‌تر را بشناسد. هماهنگی بین مراقبت‌های اولیه و ثانویه، برای دستیابی به ارائه موثر و ایمن مراقبت، امری حیاتی است.»
انسولین درمانی
«درمان از طریق جایگزینی انسولین، برای مبتلایان به دیابت نوع 1 ضروری بوده و در بسیاری از مبتلایان به دیابت نوع 2 که با داروهای دیگر دسترسی به کنترل موثر گلیسمیک مقدور نباشد، نیز ضروری است. برای بیمارانی که قبلا کنترل گلیسمیک ضعیفی داشته‌اند، انسولین تاثیر چشمگیری دارد و می‌تواند سلامتی فرد را چنان تقویت کند که با داروهای دیگر رسیدن به این هدف امکان‌پذیر نباشد. علیرغم این مزایا، بسیاری از بیمارانی که قبلا قرص مصرف کرده‌اند در برابر انسولین درمانی مقاومت می‌کنند، عمدتا به خاطر اینکه انسولین یک داروی تزریقی است. همچنین تنظیم دوز در انسولین درمانی به مشارکت بسیار فعال بیمار نیاز دارد. انسولین یک داروی غیرمعمول است، زیرا دوزی که بیماران مختلف مصرف می‌کنند، ممکن است بسیار متفاوت باشد و از چند واحد تا چند صد واحد را شامل شود. این موضوع باعث می‌شود تا متخصصان حوزه سلامت که تجربه کمی دارند، برای تجویز انسولین بیماران، هوشیارانه‌تر عمل کنند.»
.jpg)
بیماری چشم در دیابت
«رتینوپاتی دیابتی، یک بیماری شایع، جدی و پرهزینه است که بررسی آن در فاز قبل از علامت‌دار شدن به منظور جلوگیری از کاهش بینایی ارزشمند و با مداخلات موثر قابل درمان می‌باشد. بنابراین غربالگری برای رتینوپاتی، یک اولویت در مراقبت‌های دیابتی به‌شمار می‌رود. کم شدن بینایی از عوارضی است که احتمالا همه بیماران از آن وحشت دارند و علیرغم بهبود ظاهری، هنوز یکی از شایع‌ترین علت نابینایی افرادی که در سنین کاری و در کشورهای صنعتی هستند، می‌باشد. تکنیک‌های مدرن چشم‌پزشکی، شامل لیزردرمانی که در دهه 1970 آغاز شد، شاید چشمگیرترین پیشرفت در مدیریت دیابت از زمان کشف انسولین تا به حال است. کاربرد لیرز پس از مطالعه رتینوپاتی دیابت ایالات متحده (DRS)، گسترش یافت که اثربخشی آن اولین‌بار در سال 1974 به اثبات رسید. برای بیمارانی که به‌تازگی دیابتی تشخیص داده می‌شوند، باید همه عوارض احتمالی بیماری توضیح داده شود. در مورد رتینوپاتی، یک شانس خوب وجود دارد، چراکه کنترل عوامل خطر در کنار نظارت منظم ودرمان زودهنگام عوارض می‌تواند موجب پیشگیری از معلولیت در آینده شود.»
نخستین چاپ کتاب «الفبای دیابت» در 184 صفحه با شمارگان یک‌هزار نسخه به بهای 35 هزار تومان از سوی انتشارات تیمورزاده به بازار نشر عرضه شده است.
نظر شما