به گفته دكتر اكبر ايراني، يك نسخهشناس بايد ابعاد مختلف يك متن را بررسي كند تا بتواند نسخههاي خطي كهن را تصحيح كند؛ زيرا متنخواني نسخههاي خطي و تصحيح آن با خواندن چند كتاب به دست نميآيد و به ممارست نياز دارد./
دكتر اكبر ايراني خاطرنشان كرد: از جمله مباحثي كه در متنخواني نسخههاي خطي بسيار به آن توجه شده، اهميت زبانشناسي در تحقيق و تصحيح متون است؛ به اين معني كه بايد مصحح با ابعاد مختلف زبانشناسي در اين حوزه آشنايي داشته باشد.
اين نسخهپژوه يادآور شد: مصحح نسخههاي خطي كه در متنهاي مختلف فعاليت ميكند، بايد اصل نسخه خطي را بشناسد و تمهيدات لازم را در تعليقات خود به كار گيرد.
وي افزود: رمزگشايي تنها لازمه كار نيست بلكه تعهد و ممارست نياز دارد و اينكه مصحح چه متني را انتخاب كند تا بتواند آن را به خوبي تصحيح و در اختيار ديگر نسخه پژوهان قرار دهد.
رئيس مركز پژوهشي ميراث مكتوب خاطرنشان كرد: نسخه اصلي بايد اساس كار نسخهپژوه و مصحح قرار گيرد تا متني درست و بدون اشتباه را تصحيح و منتشر كند تا ديگران دچار اشتباه نشوند.
ايراني يادآور شد: در يكصدسال اخير كه مصححان به تصحيح متن روي آوردهاند دو دسته مصحح داشتهايم؛ گروهي كه دانشمند بودند ولي در اين كار روشمند نبودند و گروهي ديگر كه روشمند بودند ولي دانش كار را نداشتند.
وي به روانشاد «علامه قزويني» در كار تصحيح متن اشاره كرد و گفت: علامه قزويني يكي از مصححان ارزشمند است كه هم روشمندانه و هم دانشمندانه به تصحيح متن پرداخته و يكي از كساني است كه متن اصلي را اساس كار خود قرار داده و در تعليقات متن توضيحاتي ارزشمند ارائه كرده است.
رئيس مركز پژوهشي ميراث مكتوب خاطرنشان كرد: كساني كه در روششناسي و دانششناسي تصحيح نسخههاي خطي فعاليت ميكنند، بسيار نادرند و ما بايد قدر افرادي كه در اين زمينه صاحبنظر و داراي انديشه اند، بدانيم.
وي افزود: مصحح بايد اطلاعاتي كه يك متن براي رمزگشايي لازم دارد بداند و آنچه ارزش كارش را دوچندان ميكند، همان توضيحاتي است كه در مقدمه و تعليقات مينويسد و همگان را از ارزشهاي تاريخي آن متن كهن مطلع ميسازد.
نظر شما