امشب در «چراغ مطالعه» کتاب «انقلابِ اجتماعی: سیاست و دولتِ رفاه در ایران» با حضور مترجم این اثر بررسی میشود.
کوان هریس تاریخ سیاستگذاری اجتماعی و رفاهی را در ایران از هنگام تأسیس رژیم پهلوی تا امروز و تبعات خواسته و ناخواسته این سیاستها را بر تحولات اجتماعی و سیاسی کشور بررسی کرده و در کتاب «انقلاب اجتماعی: سیاست و دولت رفاه در ایران» نوشته است.
کوان هریس استادیار جامعهشناسی در دانشگاه کالیفورنیاست و حوزه تخصصیاش توسعه و سیاستهای اجتماعی در کشورهای جنوبی جهان است.
این کتاب را محمدرضا فدایی به فارسی ترجمه کرده است. او علاوه بر این «محافظه کاری، خیال و واقعیت»، «ملتها مهماند»، «مرزبندی قومیتی» و «مارکسیسم» را ترجمه کرده است.
چراغ مطالعه ویژه دهه فجر، هر شب به جز پنجشنبه و جمعه ساعت ۲۱ از شبکه چهار پخش میشود و ساعت ۱۴ روز بعد بازپخش میشود.
در معرفی این اثر آمده است: سیاست گذاری در عرصه اجتماعی به چه کار دولتها و حاکمیتها میآید؟ اگر سیاستهای موفقی را طراحی و اجرا کنند گروههایی از اجتماع را به هواداری از خود ترغیب میکنند و از تبدیل گروههای دیگر به مخالف جلوگیری میکنند. اما این کار بیهزینه نیست. هزینههای سیاسی و اجتماعی در کار است که یا پنهان میمانند یا معمولاً کمتر کسی به آنها توجه میکند. بنابراین حاکمیت و دولت میکوشد با سیاستگذاری به ثبات در چارچوب نظام سیاسی برسد اما گاه موفق میشود و گاه نه. گاه گروههای هدف با او همسو میشوند و گاه نه. گاه موافقان را کاهش و مخالفان را افزایش میدهد و گاه نه…
در ایران اولین بار پس از مشروطه صحبت از این شد که دولت به گروههای فرودست خدمات اجتماعی بدهد. این سیاست در اوایل دهه ۱۳۰۰ به دست پهلوی اول اجرایی شد. کوان هریس میگوید مثل اکثر کشورهای با درآمد متوسط در حکومت پهلوی نیز نظام رفاه دهههای ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ صنفگرا و طردگرا بود و به بخش کوچکی از مردم در بخش اداری و صنعتی از جمله در بخش نفت، بیمههای اجتماعی سخاوتمندانه ارائه میکرد. این خدمات حالت تعدیلیافته تمهیدات رفاهی همه جانبهای بود که در دورههای مناقشهآمیز دولتسازی انقلاب مشروطه و دولت مصدق تصویب شده بود. حکومت پهلوی گرچه جنبشهای چپ و لیبرال را سرکوب میکرد اما بعدها از آنها تقلید کرد.
نظر شما