وی افزود: علاوه بر این، در گروههای تحلیلی قسمتی از تحلیل نزد تداعیها و حرفهای همگروهی مخالف ما است و از قطببندیهای ما-آنها که بهسرعت در گروههای اجتماعی ما شکل میگیرد، خبری نیست. در گروههای تحلیلی، رهبر یا هدایتگر گروه فقط در نقش ناظر و تنظیمکننده گروه است؛ نه کسی که حرف اول و آخر را میزند. در یک گروه تحلیلی همه در یک جایگاه هستند و در نتیجه هویت گروهی (نه تودهوار) شکل میگیرد که تکثرگرا است و به همه حق صحبت و واردکردن تداعیهای خود را به گروه میدهد. یادگیری چگونگی «بودن» در این نمونههای کوچک از جامعه، بهترین و شاید تنها راهی باشد که بتوان از طریق آن ساختن جامعهای مدنی، پویا، دموکراتیک و بلندمدت را تمرین کرد.
جمشیدنژاد گفت: در حقیقت این نگرش بود که من را قانع کرد ترجمه کتاب حاضر به زبان مردم جامعهای را بر عهده گیرم که امروز و در شرایط همهگیری ویروس کرونا به سر میبرند و این امر تعامل، ارتباط و برقراری گفتوگو با دیگری را پیچیدهتر از هر زمان دیگری کرده است. عقیده دارم که این اثر، تأثیری فراتر از منبعی دانشگاهی و تخصصی خواهد داشت و پاسخگوی نیازهای عمیقتری از جامعه خواهد بود.
به گفته جمشیدنژاد، تأثیرات مشکلات شخصی درمانگر در گروه نیز به گفتوگو گذاشته شده است. در عین حال کتاب، زبانی ساده و غیرتخصصی دارد؛ و گاه بذلهگو که با کارتونهای طنزآمیزی که نویسنده آنها را متناسب با موضوع هر فصل کشیده، همراه شده است. نمونههای بالینی از تجربه شخصی نویسندگان نیز بر غنای اثر میافزاید.
وی افزود: خواندن و درک مفاهیم، کتاب را برای مخاطب غیرمتخصص نیز لذتبخش و مفید کرده است. بعضی از فصول کتاب بهصورت گفتوگوی میان دو نویسنده ـ با محوریت موضوعات کتاب ـ نوشته شده است و به سادهترین شکل، دیدگاههای در عین حال متضاد و مکمل آنها را به تصویر میکشد.
جمشیدنژاد با اشاره به عمومیسازی دانش گفت: دکتر هارولد بر ـ یکی از نویسندگان کتاب ـ در مقدمهاش بر ترجمه فارسی کتاب مینویسد: «انسانها ـ در هر جامعهای که زندگی کنند ـ نیاز دارند درباره مسائل و مشکلات خود گفتوگو کنند. گروهدرمانی تحلیلی بهعنوان روشی برای حل تعارض جایگاه خود را پیدا کرده است؛ چه در خانواده، چه در نهادها، چه در جوامع آسیبدیده و چه در گروههایی که به تعارضات ایدئولوژیک گرفتار شدهاند.»
وی ادامه داد: گفتوگو بهعنوان پیشنیاز زندگی صلحآمیز در هر جامعهای از مهارتهای کمتر تمرینشده در جامعه ما است. گروهدرمانی تحلیلی و آشنایی با نظریه و فنون آن از یک سو توانایی شناخت و پذیرش دیگری را ابتدا در گروههای تحلیلی کوچک و سپس در جامعه بزرگتر در اختیار افراد قرار میدهد و از سوی دیگر به افراد میآموزد چگونه در عین حفظ هویت فردی خود به عضوی از گروه تبدیل شوند.
این مترجم درباره ضرورت اصلی برای انتشار کتابی در باب گروههای تحلیلی و نیاز آن در جامعه گفت: تا کنون منبعی درباره گروهدرمانی تحلیلی به زبان فارسی برای دانشجویان و علاقمندان به رواندرمانی موجود نبوده است و دانشجویان در مطالعه منابع خارجی با سد زبان روبهرو بودند و این مسئله گاه باعث میشد مطالعه کافی در این زمینه انجام نشود و آموزشها صرفاً به حیطه بالینی محدود شود (آن هم در صورت وجود امکان مشاهده یا شرکت در گروههای تحلیلی) و شکافی بین دانش کلی از نظریه و بالین ـ که لازم است شانه به شانه هم پیش روند ـ ایجاد شود.
وی ادامه داد: ضمن اینکه در سالهای اخیر آگاهی و استقبال از درمانهای تحلیلی ـاز جمله گروهدرمانیهای تحلیلیـ با افزایش روبهرو بوده و دسترسیداشتن به منبعی برای درک بهتر این حیطه از مطالبات عموم مردم بوده است.
نظر شما