به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، هیوا قادر، رمان نویس و شاعر شهیر اهل کردستان عراق است که بیست سال از عمر پربارش را در سوئد سپری کرد و تا امروز آثار ادبی زیبا و شگفت انگیزی خلق کرده است؛ آثاری که تاکنون در سوئد و کردستان عراق به چاپ رسیده اند و «بچه‌های محله» یکی از این آثار است.
به گزارش خبرگزاری برنا، هیوا قادر، رمان‌نویس و شاعر کُرد، سال ۱۹۶۶ در شهر سلیمانیه، یکی از شهرهای کردستان عراق به دنیا آمده است. او در خانواده‌ای سنتی، پدرسالار و پرجمعیت رشد کرده است. پدرش، هم رئیس عشیره بود و هم یکی از تجار معتبر سلیمانیه که در جوانی سودای طلبگی در سر می‌پروراند. اما بنا به دلایلی، از روستای زادگاهش «گاوانی» به شهر سلیمانیه کوچ می‌کند، و به کسب‌وکار می‌پردازد. پدر هیوا قادر به زبان فارسی آشنایی داشته و به اشعار شاعرانی چون مولانا و حافظ عشق می‌ورزیده و هیوا قادر از این‌جهت خود را وامدار پدرش می‌داند چرا که همو بوده که نخستین دانه‌های عشق به ادبیات را در قلب او کاشته است و این عشق چنان در او بالیده که حتی پیش از رفتن به مدرسه با دیدن مجلات مصور عربی آن دوره، تصاویر را با ذهن خود درآمیخته و خود داستانی خیالی آفریده است.
«بچه های محله» روایت دیدار پدر و دختری است که بیست و پنج سال از دیدار یکدیگر محروم بوده اند. عطش و بی تابی این پدر نویسنده برای دیدار دخترش وصف ناشدنی است، اما دختر برای این دیدار شرطی دارد و این شرط چیزی نیست جز نگارش کتابی به سفارش دختر و به قلم پدر، همین به نوبه خود پای شخصیت ها و رخدادهای جذاب دیگری را نیز به رمان می گشاید.
به گزارش خبرگزاری برنا، هیوا قادر، رمان‌نویس و شاعر کُرد، سال ۱۹۶۶ در شهر سلیمانیه، یکی از شهرهای کردستان عراق به دنیا آمده است. او در خانواده‌ای سنتی، پدرسالار و پرجمعیت رشد کرده است. پدرش، هم رئیس عشیره بود و هم یکی از تجار معتبر سلیمانیه که در جوانی سودای طلبگی در سر می‌پروراند. اما بنا به دلایلی، از روستای زادگاهش «گاوانی» به شهر سلیمانیه کوچ می‌کند، و به کسب‌وکار می‌پردازد. پدر هیوا قادر به زبان فارسی آشنایی داشته و به اشعار شاعرانی چون مولانا و حافظ عشق می‌ورزیده و هیوا قادر از این‌جهت خود را وامدار پدرش می‌داند چرا که همو بوده که نخستین دانه‌های عشق به ادبیات را در قلب او کاشته است و این عشق چنان در او بالیده که حتی پیش از رفتن به مدرسه با دیدن مجلات مصور عربی آن دوره، تصاویر را با ذهن خود درآمیخته و خود داستانی خیالی آفریده است.
«بچه های محله» روایت دیدار پدر و دختری است که بیست و پنج سال از دیدار یکدیگر محروم بوده اند. عطش و بی تابی این پدر نویسنده برای دیدار دخترش وصف ناشدنی است، اما دختر برای این دیدار شرطی دارد و این شرط چیزی نیست جز نگارش کتابی به سفارش دختر و به قلم پدر، همین به نوبه خود پای شخصیت ها و رخدادهای جذاب دیگری را نیز به رمان می گشاید.
نظر شما