به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، برنامه «سطر آخر» که به تازگی از شبکه یک سیما با اجرای فاطمه محمدی پخش شد، روایت زنانی از این سرزمین است که نام خیلی از آنها تا قبل از این برنامه ناشناخته بوده است. زنانی که دوش به دوش مردان این سرزمین جنگیدند و از کشور خود حمایت کردند. زنانی که داستان زندگی هر کدام‌شان به یک کتاب تبدیل شده و توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است. هر قسمت از برنامه سطر آخر مربوط به یکی از این کتاب‌ها بود که به کارگردانی و تهیه‌کنندگی محمدامین نوروزی و سردبیری زینب مرتضایی‌فرد تولید شده بود و می‌توان گفت یکی از برنامه‌های موفق مرتبط با کتاب است. به مناسبت پخش این برنامه با محمدی گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
برنامه سطر آخر، با موضوع کتاب جلو می‌رفت. چطور شد اجرای این برنامه را قبول کردید و چه جذابیتی برای شما داشت؟
دلیل انتخابم از اجرا این برنامه، روایت‌های جدید از زنانی است که مستقیم با خرمشهر در ارتباط بودند. یکی از دغدغه‌های اصلی من، زنان و مسائل مربوط به آنان است. برنامه سطر آخر، شامل روایت‌های واقعی از راویان کتاب‌های انتشارات سوره مهر بود؛ کتاب‌هایی که جز پرفروش‌ترین کتاب‌های این انتشارات بودند. دلیل بعدی، این برنامه با محوریت کتاب بود و من به مطالعه بسیار علاقه‌مند هستم.
برنامه سطر آخر چه تاثیری روی مخاطبان داشت؟ آیا آنها را ترغیب به خواندن کتاب اصلی می‌کرد؟
طبعا به جهت این‌که قهرمانان مخصوصا قهرمان‌های خانم زیادی داریم، همه از زندگی تمامی آنها باخبر نیستند؛ وقتی که یک برنامه تولید می‌کنیم و به اصطلاح ماجرای کلی را زخمی می‌کنیم یعنی بخشی از ماجرای کلی را می‌گوییم، مخاطبان زیادی دوست دارند که ادامه ماجرا را بدانند. خیلی از ما با ماجرا «فرنگیس» تا حدودی آشنا هستیم؛ اما خیلی از زنانی که در هشت سال دفاع‌مقدس رشادت‌های زیادی داشتند، نمی‌شناسیم؛ سطر آخر باعث شد با این زنان آشنا شویم و داستان زندگی هریک از آنها را بشنویم. ای کاش این برنامه ادامه پیدا می‌کرد و تنها مختص به یک بازه زمانی نبود. چنین برنامه‌هایی باعث می‌شود توسعه فرهنگ کتابخوانی یک تکان اساسی بخورد؛ به دلیل این‌که با فضای کتاب عجین است. برنامه‌هایی مانند سطر آخر تبلیغ خیلی خوبی برای کتاب‌هاست. زمانی که این برنامه از تلویزیون پخش می‌شد تعدادی از کتاب‌های سوره مهر در بازار موجود نبود و به اتمام رسید؛ خیلی از این کتاب‌ها به تجدید چاپ رسیدند. بهتر است نشرهای دیگر هم چنین تولیداتی برای کتاب داشته باشند. همان‌طور که از روی خیلی از کتاب‌ها، فیلم تولید می‌شود و همین روش باعث ماندگاری بیشتر آن ماجرا در ذهن می‌شود، چنین برنامه‌هایی هم قطعا تاثیرات به‌سزایی در ذهن مخاطب دارد.
فکر می‌کنید برنامه‌هایی با محوریت کتاب، چطور برای مخاطب جذاب‌تر می‌شود؟ دعوت راوی داستان یا شاعر و نویسنده کتاب؟
خیلی با آدم‌های شناخته شده موافق نیستم. به نظر من بیان روایت از زبان راوی ملموس‌تر و تاثیرگذارتر است؛ اما ترکیب دو گروه چهره‌ها و یک شخص غیرچهره را بیشتر می‌پذیرم.
به عنوان حرف آخر اگر نکته‌ای دارید بفرمایید.
فکر می‌کنم حوزه زن و خانواده مهم‌ترین حوزه برای تلویزیون و رسانه است. اگر کسی به دنبال سرمایه‌گذاری است، به دنبال فعالیت در این حوزه برود. همان‌طور که رهبر معظم انقلاب به مکرر به بحث زن و خانواده اشاره دارند، بهتر است پیوست خانواده را به همه کارها اضافه کنیم. برنامه سطر آخر، روایتگر زنانی بود که در خرمشهر پابهپای مردان این سرزمین جنگیدند. داستان‌های زیادی از مردان قهرمان روایت شده اما در این میان، هیچ نامی از زنانی که مانند مردان ایستادگی و مقاومت کردند، نبود. زنانی که نسل تولید کردند و نسل‌های آینده این کشور در دستان آنان است.
برنامه سطر آخر، با موضوع کتاب جلو می‌رفت. چطور شد اجرای این برنامه را قبول کردید و چه جذابیتی برای شما داشت؟
دلیل انتخابم از اجرا این برنامه، روایت‌های جدید از زنانی است که مستقیم با خرمشهر در ارتباط بودند. یکی از دغدغه‌های اصلی من، زنان و مسائل مربوط به آنان است. برنامه سطر آخر، شامل روایت‌های واقعی از راویان کتاب‌های انتشارات سوره مهر بود؛ کتاب‌هایی که جز پرفروش‌ترین کتاب‌های این انتشارات بودند. دلیل بعدی، این برنامه با محوریت کتاب بود و من به مطالعه بسیار علاقه‌مند هستم.
برنامه سطر آخر چه تاثیری روی مخاطبان داشت؟ آیا آنها را ترغیب به خواندن کتاب اصلی می‌کرد؟
طبعا به جهت این‌که قهرمانان مخصوصا قهرمان‌های خانم زیادی داریم، همه از زندگی تمامی آنها باخبر نیستند؛ وقتی که یک برنامه تولید می‌کنیم و به اصطلاح ماجرای کلی را زخمی می‌کنیم یعنی بخشی از ماجرای کلی را می‌گوییم، مخاطبان زیادی دوست دارند که ادامه ماجرا را بدانند. خیلی از ما با ماجرا «فرنگیس» تا حدودی آشنا هستیم؛ اما خیلی از زنانی که در هشت سال دفاع‌مقدس رشادت‌های زیادی داشتند، نمی‌شناسیم؛ سطر آخر باعث شد با این زنان آشنا شویم و داستان زندگی هریک از آنها را بشنویم. ای کاش این برنامه ادامه پیدا می‌کرد و تنها مختص به یک بازه زمانی نبود. چنین برنامه‌هایی باعث می‌شود توسعه فرهنگ کتابخوانی یک تکان اساسی بخورد؛ به دلیل این‌که با فضای کتاب عجین است. برنامه‌هایی مانند سطر آخر تبلیغ خیلی خوبی برای کتاب‌هاست. زمانی که این برنامه از تلویزیون پخش می‌شد تعدادی از کتاب‌های سوره مهر در بازار موجود نبود و به اتمام رسید؛ خیلی از این کتاب‌ها به تجدید چاپ رسیدند. بهتر است نشرهای دیگر هم چنین تولیداتی برای کتاب داشته باشند. همان‌طور که از روی خیلی از کتاب‌ها، فیلم تولید می‌شود و همین روش باعث ماندگاری بیشتر آن ماجرا در ذهن می‌شود، چنین برنامه‌هایی هم قطعا تاثیرات به‌سزایی در ذهن مخاطب دارد.
فکر می‌کنید برنامه‌هایی با محوریت کتاب، چطور برای مخاطب جذاب‌تر می‌شود؟ دعوت راوی داستان یا شاعر و نویسنده کتاب؟
خیلی با آدم‌های شناخته شده موافق نیستم. به نظر من بیان روایت از زبان راوی ملموس‌تر و تاثیرگذارتر است؛ اما ترکیب دو گروه چهره‌ها و یک شخص غیرچهره را بیشتر می‌پذیرم.
به عنوان حرف آخر اگر نکته‌ای دارید بفرمایید.
فکر می‌کنم حوزه زن و خانواده مهم‌ترین حوزه برای تلویزیون و رسانه است. اگر کسی به دنبال سرمایه‌گذاری است، به دنبال فعالیت در این حوزه برود. همان‌طور که رهبر معظم انقلاب به مکرر به بحث زن و خانواده اشاره دارند، بهتر است پیوست خانواده را به همه کارها اضافه کنیم. برنامه سطر آخر، روایتگر زنانی بود که در خرمشهر پابهپای مردان این سرزمین جنگیدند. داستان‌های زیادی از مردان قهرمان روایت شده اما در این میان، هیچ نامی از زنانی که مانند مردان ایستادگی و مقاومت کردند، نبود. زنانی که نسل تولید کردند و نسل‌های آینده این کشور در دستان آنان است.
نظر شما